Για καθίστε λίγο, γιατί τα καλά και συμφέροντα δεν γίνεται να τα ακούν και να τα πιστεύουν ούτε οι ελαφρώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι.

Φιάσκο του Μ’ Μποκανί, εκτέθηκε ο Ολυμπιακός. Μεμπτό επίσης, που από πριν επικρίνονταν οι Πειραιώτες ότι έφερναν δανεικό τον Κονγκολέζο από τη Ρωσία και όχι με «κανονική» μεταγραφή.

Γκάφες των πρωταθλητών όλα αυτά με τον Αφρικανό και όχι, λ.χ. εκείνες οι ανεπανάληπτες «ανορθογραφίες» για …μετεξεταστέους σκράπες, του Λέσκοτ και του Εσιέν, έτσι;

«Άχρηστος» ο Μ’ Μποκανί, είναι να το φυσάνε και να μην κρυώνει στον Πειραιά, αλλά τσιμουδιά για τις γκάφες της δεκαετίας (τουλάχιστον) με τους άλλους δύο, που ήταν κομμένοι στο εξωτερικό, αλλά εδώ ήρθαν, παρουσιάστηκαν και αγωνίστηκαν (που λέει ο λόγος τέλος πάντων) με ολοκληρωμένες μεταγραφές.
Ο Ολυμπιακός δεν υπέστη φιάσκο. Το πρόλαβε, το αποσόβησε.

1ον Καθόλου τυχαίο που το όνομα του Μ’ Μποκανί έπαιξε για δεύτερο καλοκαίρι. Πέρυσι καθόλου τυχαία προτίμησαν οι ερυθρόλευκοι τον Καρντόσο. Ασχέτως αν ο Παραγουανός έμεινε… χιλιόμετρα φωτός απόσταση από τον γνώριμο εαυτό του, απογοητεύοντας όλους όσοι -τους πάντες δηλαδή- θεώρησαν ότι θα τα «παστέλωνε» τα γκολ σαν τα προηγούμενα χρόνια με τη φανέλα της Μπενφίκα.

2ον Δανεικό με οψιόν αγοράς θα τον έκλεινε ο Μαρινάκης, υποψιασμένος από τις συγκεχυμένες πληροφορίες για την αρτιότητα της μεταγραφής του Κονγκολέζου.

3ον Ο προσεκτικός χειρισμός της μεταγραφής που εν τέλει ναυάγησε, αλλά για την οποία κουβεντιάζουμε και ανταλλάσσουμε ακόμα απόψεις, ανέδειξε την εξελιγμένη, σύγχρονη και επαγγελματική επιστημονική δουλειά, προηγμένης ιατρικής επάρκειας, που εδρεύει στο Ρέντη. Οι αρχικοί φόβοι των εξετάσεων οδήγησαν το γιατρό του Ολυμπιακού στην απόρριψη του παίκτη.

Ο Μ’ Μποκανί παρουσιάστηκε από τους αντιπάλους του Ολυμπιακού ως «σαπάκι». Γιατί με αυτό τον αφορισμό του ποδοσφαιριστή θα σταχυολογηθεί μια εικόνα κοροϊδίας των φίλων της ομάδας από τη διοίκηση. Προφανής η «αποστολή».

Για το ακριβώς αντίθετο βέβαια, τις αποδείξεις για τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα απέναντι στην ομάδα και τον κόσμο του, με τις οποίες κινείται ο επίσημος Ολυμπιακός, συνάδουν τα τρία στοιχεία που προανέφερα.

Στους «καλοθελητές» επίσης έχει ξεφύγει μία λεπτομέρεια. Ο Μ’ Μποκανί ένα 24ωρο ύστερα από το «ήλθα, είδα και απήλθα» του ταξιδιού του στην Ελλάδα, έκλεισε μεταγραφή στο Βέλγιο. Στην Αντβέρπ κατά πάσα πιθανότητα, που επιστρέφει στη μεγάλη κατηγορία.

«Αλμπάνηδες» είναι οι γιατροί εκεί; Αν έχει τόσο πια σοβαρό πρόβλημα, είτε με το μυικό του σύστημα, είτε με το δικέφαλο του ποδιού του, θα του έδιναν και λεφτά για να τον βάλουν να υπογράψει και να στηρίζουν την προσεχή σεζόν πάνω του τις ελπίδες τους;

Για τον Ολυμπιακό τα κριτήρια είναι άλλα. Εντελώς διαφορετικά. Πέρα από τις αυτονόητες απαιτήσεις -βάση υποχρεώσεων- των πρωταθλητών Ελλάδας, οι οποίες είναι πολύ μακριά φυσικά από εκείνες της Αντβέρπ, αναλογίστηκε κανείς από τους «ιντριγκαδόρους» των …grand θεμάτων, τι σημαίνει πίεση χρόνου;

Οι ερυθρόλευκοι αναζητούν έναν άκρως ετοιμοπόλεμο σέντερ φορ. Να μπει, να παίξει, να σκοράρει, να μοιράσει, να πασάρει ασίστ, αύριο το πρωί. Όλοι, διοίκηση, Χάσι, παίκτες, εργάζονται πυρετωδώς ώστε τα προκριματικά του Champions League να μη γίνουν θλιβερή ανάμνηση και φέτος.

Κάτι η μακρά αγωνιστική απουσία του το προηγούμενο διάστημα, κάτι οι «σκιώδεις» εξετάσεις του και τα δύο μαζί, που θα αργούσαν τον Μ’ Μποκανί να έφθανε (και αν) στο αξιόπιστο σημείο του, ήταν αρκετά για να «κόψουν» τη μεταγραφή, σπρώχνοντας άμεσα τον Ολυμπιακό να πάει «για άλλα».

Η μεταπήδηση του Μ’ Μποκανί στον Ολυμπιακό, κάπως έτσι, δεν έγινε ποτέ. Χωρίς να μάθουμε ποτέ -γιατί οι σοβαροί δεν συνηθίζεται, είναι unfair, να δημοσιοποιούν προσωπικά ατομικά δεδομένα των αθλητών- αν ήταν ή δεν ήταν «σαπάκι».

Οι άλλοι δύο όμως, ο Λέσκοτ και ο Εσιέν, αποδεδειγμένα ήταν πρώην ποδοσφαιριστές. Και καταγράφηκαν ως ιστορικές γκάφες!

Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, ο …Μάρκος

Βάζω, που λέτε, στο «ψαχτήρι», αυτόν τον μεγαλύτερο -παραπάνω και από το Facebook που «μαρτυράει» από γενέθλια μέχρι προσωπικές στιγμές και πού βρίσκεται τη συγκεκριμένη στιγμή ο καθείς που κάνει check in- «ρουφιάνο» που υπάρχει τα τελευταία χρόνια μετά τη διαδικτυακή έκρηξη, το Google, τη χιλιοειπωμένη φράση: «Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο». Και μου αραδιάζει ένα κατεβατό από «στοιχεία», προεξέχοντος του εμβληματικού φιλμ νουάρ του 1967, με πρωταγωνιστή τον ζεν πρεμιέ του γαλλικού κινηματογράφου, Αλέν Ντελόν (αυτός και ...ο Μπάρκουλης, κορίτσια).


Παρακάτω, σε μια άλλη σχετική αναφορά, μου βγάζει μία σοκαριστική, αποτρόπαια είδηση, για έναν 26χρονο Βραζιλιάνο, ο οποίος δολοφόνησε 39 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και ένα 14χρονο κορίτσι, ώστε να κατευνάσει, λέει, την «οργή που ένιωθε μέσα του»!

Ώσπου για να μην τα πολυλογώ και να μπω στο ρεζουμέ, κάνοντας scroll down και ψαχουλεύοντας πια στην ενότητα «ποδόσφαιρο», συναντώ τον κλασικότερο «δολοφόνο με το baby face», εκ των πρωταγωνιστών του αλησμόνητου εκείνου τελικού του C.L. της Βαρκελώνης, το '99, Μπάγερν-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ.

Τη χρυσή αλλαγή του Sir Alex, που από το δικό του γκολ συντελέστηκε μια από τις συγκλονιστικότερες ανατροπές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και στη διοργάνωση των πρωταθλητών.

Αδικία μέγιστη. Λείπουν οι αναφορές στον Μάρκους Μπεργκ. Δεν τις …πρόλαβε ακόμα το Google. Δεν έχει προφτάσει να ενημερωθεί για τα σούρτα φέρτα του Σουηδού, μετά της ωραιότατης συζύγου στην Αραβία. Προφανώς.

Εδώ αν δεν ήταν οι paparazzi δεν θα τα είχαν πάρει χαμπάρι τα καμώματα του, ούτε στον Παναθηναϊκό. Θα τους ερχόταν νταμπλάς όταν θα τους θυροκολλούσαν στο Κορωπί το εξώδικο του Σουηδού.

Τεράστια μουσίτσα ο τύπος έτσι; Και δεν του φαινόταν. Αγγελικό πρόσωπο βλέπεις. Έβαζε γκολ και έτρεχε να πανηγυρίσει στα κάγκελα της «13» τραβώντας -μια και δυο;- το τριφύλλι από το στήθος της φανέλας του στο στόμα για να το φιλήσει. Για να δείξει ότι «είμαι ένας από εσάς». Ότι γεννήθηκε με ...την αφίσα του Βαζέχα στο δωμάτιο του σπιτιού του, στο Τόρσμπι!

Έκανε δηλώσεις κατά της διαιτησίας, παραπονιόταν στις συνεντεύξεις του και… έκλαιγε, ότι τους «κλέβει» τα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός. Έτσι, για να γίνεται μπροστάρης της κίνησης-ενότητας: «ΓΙΑ ΟΛΑ, μα για όλα, φταίει ο Ολυμπιακός είπαμε…».

Και ξαφνικά, τραβάει μια κλοτσιά του χαλιού κάτω από τα πόδια του Αλαφούζου και αδειάζει όλο τον Παναθηναϊκό, που είναι κρεμασμένος από πάνω του, μπας και μπορέσει να βάλει κάποια μπαλώματα στις οικονομικές τρύπες της ΠΑΕ. Να μειώσει τα ανοίγματα, να πληρώσει μισθούς και συμβόλαια, να …βγει έστω δειλά και στις αγορές (τις καλοκαιρινές), που είναι και της μόδας ο όρος από την πολιτική επικαιρότητα.

Δικαίωμα του, χίλια δίκια να θέλει να εξασφαλίσει και τα ...τρισέγγονα της Ζοζεφίν με το παχυλό συμβόλαιο στα Η.Α.Ε. Ο τρόπος είναι που εξόργισε από την αρχή. Η τακτική -δεν έχει σημασία αν είναι του ατζέντη ή δικιά του, σάματις άμοιρος ευθύνης είναι ο Μάρκους, ο μάνατζερ από μόνος του ενεργεί, χωρίς την άδεια και τη συνεργασία του;- που ακολούθησε είναι μπαμπέσικη. Ύπουλη, αντί-επαγγελματική και ανήθικη.

Θα πείτε: βρήκε και τα κάνει. Αυτό είναι ακόμα πιο καταδικαστέο για το ταξίδι, τις διαπραγματεύσεις με τους Άραβες και τα όσα ακολούθησαν με την προσφυγή κατά της ομάδας του.

Τον βρήκε μπόσικο και «σόλικο» οικονομικά τον ΠΑΟ και του δίνει και τη χαριστική βολή. Για τη ζεστή αγκαλιά που του πρόσφεραν στη Λεωφόρο, από τότε που η καριέρα του έφθινε και η ποδοσφαιρική μετοχή του κόντεψε να κατρακυλήσει στα αζήτητα!

Για την αγάπη του κόσμου. Που τον έκανε «Θεό Μάρκους». Τον ψυχρό Σουηδό που έγινε πιο ζεστός από το κλίμα και της εκδηλώσεις του πλήθους στην Ελλάδα, όπως πίστευαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού.

Αυτό είναι δίδαγμα. Ένα γερό μάθημα στους οπαδούς όλων των ομάδων γενικότερα, που κάποτε θα πρέπει πια να καταλάβουν ότι πάνω από όλους και από όλα είναι ο σύλλογος και το έμβλημα.

Να πάψουν να δένονται με πρόσωπα γιατί οι …γκανγκστερισμοί στο βωμό του χρήματος, όπως αποδεικνύεται και με τον Μπεργκ, είναι για κάθε πρόσωπο μια εύκολη υπόθεση.

Μέχρι και για τούτους με τα …αγγελικά πρόσωπα!

*** ΜΠΑΣΚΕΤ: Ο Γιάνγκ «έδιωξε» τον Χάκετ. Ναι, ναι, ο Αμερικανός ευθύνεται για τη λύση του συμβολαίου του Ντάνιελ. Έμμεσα εννοείται. Στον Ολυμπιακό δεν είχαν σκοπό να ξανά-ρισκάρουν όπως έκαναν με τον Γιανγκ ύστερα από το σοβαρό τραυματισμό του. Το αποφάσισαν να τον περιμένουν, μόνο που αυτός δεν ξανάγινε ποτέ ο παλιός Γιάνγκ. Ούτε κατά διάνοια. Έτσι είσαι σου λέει, να την πάθουμε πάλι με μια ανάλογη περίπτωση. Είχε εκπνεύσει και το συμβόλαιο του -ενώ αν δεν λανθάνω ο Γιάνγκ είχε πέρυσι το καλοκαίρι έναν ακόμα χρόνο μπροστά του (1+1)- και κάπως έτσι τον «τέλειωσαν».

*** ΜΠΑΣΚΕΤ 1: ΑΝ ΚΑΙ «ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ» -πέρα από την αγάπη μου για το μπάσκετ- αθλητικός συντάκτης, ακούγοντας τις δηλώσεις του Λετονού «Γιάννη» που έφεραν οι ερυθρόλευκοι από την Μπάμπεργκ, οφείλω να παραδεχτώ πόσο μπροστά είναι το άθλημα. Εντάξει, σίγουρα άλλα τα μεγέθη, πόσες χώρες παγκοσμίως ξέρουν να παίζουν μπάσκετ και πόσες ποδόσφαιρο (;) -αφήστε το, δεν γίνεται σύγκριση- ωστόσο όταν ακούς τον Στρέλνιεκς να αναφέρεται στη νέα ομάδα και τα ινδάλματα του, δεν θέλει πολλή σκέψη για να κατανοήσουμε πόσο πράγματι έχει ξεφύγει το μπάσκετ από το ποδόσφαιρο.

Στο εξωτερικό, στην Ευρώπη, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, τους έχουν οι περισσότεροι μπασκετμπολίστες (και πολλοί Αμερικάνοι μεταξύ αυτών) σαν κάτι …άπιαστο. Έναν άφθαστο στόχο. Και που μόλις γίνει πραγματικότητα μιλούν σαν ο Παπασταθόπουλος ή ο Μανωλάς, π.χ., κάνουν δηλώσεις κάποτε (ποτέ μάλλον) ως παίκτες πλέον της Ρεάλ Μαδρίτης!
 

Δημοσθένης Καρμοίρης Ποδόσφαιρο Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός