Αυτό που παθαίνει πάλι ο Παναθηναϊκος, να κωλοκάθεται δηλαδή μετά το 60'-65', μου θυμίζει την εποχή του Αναστασίου και κυρίως την περσινή σεζόν με τον Στραματσόνι.

Με την Μπιλμπάο μέχρι το 60' δεν ήταν απλά ικανοποιητικός, ήταν πολύ καλός, με δημιουργία, με αυτοματισμούς, με τρεξίματα και πάθος στο παιχνίδι του. Και ξαφνικά έπαθε βέρτιγκο. Έβλεπε τη θάλασσα για ουρανό και τον ουρανό για θάλασσα.

Τρία γκολ σε 7 λεπτά τα τρώει ούτε η Κοψαχείλα. Και φυσικά δε φταίνε μόνο οι παίκτες, φταίει και ο Ουζουνίδης. Ρε Μαρίνο, όταν προηγείσαι με 2-0 απέναντι σε μια καλύτερη ομάδα, δεν είναι κακό να φορέσεις τσίγκινο σωβρακάκι.

Να μαζευτείς, δηλαδή, πίσω, να βάλεις ένα τρίτο σέντερ μπακ και να κλείσεις όλους τους διαδρόμους. Το ίδιο έπαθες και προχθές με τον Πλατανιά. Κερδίζεις 1-0, βγαίνει μπροστά ο Πλατανιάς για την ισοφάριση και αφήνεις πάλι την άμυνα ξέφραγο αμπέλι.

Είναι απαράδεκτο να βρίσκεσαι ο παίκτης του Πλατανιά μέσα στη μικρή περιοχή, εντελώς ανενόχλητος, χωρίς να υπάρχει δίπλα του ούτε ένας αμυντικός και να κάνει εύκολα το γκολ.

Εν πάση περιπτώσει, ο Παναθηναϊκός έχει γίνει Τζέκιλ και Χάϊντ. Τη μία δείχνει ένα όμορφο αρρενωπό πρόσωπο και την άλλη μοιάζει με γεροντάκι, που ο σβέρκος του από τις ρυτίδες έχει γίνει ακορντεόν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Ντεμπούτο Γεωργίου στο Sportdog.gr - Λίγος ο Ολυμπιακός, αυτός με εντυπωσίασε!
 

Γιώργος Γεωργίου Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague SPORTS