Το δεύτερο σερί νικηφόρο παιχνίδι στο πρωτάθλημα, πέρα από το βαθμολογικό όφελος – γιατί μόνο αυτό ήταν το θετικό από το σαββατιάτικο ματς με τη Λαμία, όπως το εξέφρασε με πολύ αυτοκριτική άλλωστε και ο Χάσι, χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του, σηκώνοντας το χαλί και πετώντας από κάτω τα προβλήματα – ανέδειξε τα εγγενή φετινά προβλήματα των ερυθρολεύκων.

Το ένα λέγεται «βρες το θησαυρό» και το άλλο «τρικυμία στα αμπάρια». Το ένα σχετίζεται με τη δημιουργία φάσεων και το άλλο με την αποφυγή κινδύνων. Στη μία περίπτωση έχει να κάνει το δημιουργικό επιθετικό κομμάτι της ομάδας και στην άλλη η ανασταλτική λειτουργία της.

Ξεκινάω από το δεύτερο, που είναι πιεστικότερες οι συνθήκες να διορθωθεί το συντομότερο, καθώς τα μεγαθήρια του Champions League ακονίζουν ήδη τα δόντια τους και είναι έτοιμα να σε κατασπαράξουν. Στην Ελλάδα και με μεσοβέζικες λύσεις, καμιά φορά την μπαλώνεις την κατάσταση, κερδίζεις χρόνο να βελτιωθείς, ενώ στην Ευρώπη κανείς δεν σου χαρίζεται. Οι συνέπειες μπορούν να αποβούν καταστροφικές.

Ανασταλτική λειτουργία λοιπόν. Σημειώστε: Δεν την καταγράφω ως «αμυντικό φάουλ», αλλά σαν έναν γενικότερο μειονέκτημα, στον συνολικό τρόπο που αμύνεται ο Ολυμπιακός.

-Όταν από το πρώτο καλοκαιρινό φιλικό εν Ελλάδι, μήνα Ιούλιο, δεν έχει περάσει αγώνας που να μην έχει παραβιαστεί η εστία στο Καραϊσκάκη, ήτοι με Αστέρα Τρίπολης αρχικά και εν συνεχεία με Παρτιζάν, Ριέκα και ΑΕΛ.

-Όταν έχει νικήσει ο πρωταθλητής Ελλάδας στο Βελιγράδι και την Κροατία, στα εκτός έδρας προκριματικά, αλλά στη μία περίπτωση το 'φαγε το γκολ του και στην άλλη δέχθηκε διψήφιο αριθμό ευκαιριών – πολλών εξ’ αυτών, κλασικών, ως και τετ α τετ περιπτώσεις, φαινόμενο που επίσης το έζησε πρώτος από όλους ο Στέφανος Καπίνο στις… φάτσα κάρτα μονομαχίες του με αντίπαλους επιθετικούς της Λάρισας και της Λαμίας με το «καλησπέρα» της εσωτερικής σεζόν – από τη Ριέκα, μια ομάδα που την «είχε» ξεκάθαρα και αναμφίβολα, έχοντας μάλιστα την πρόκριση αγκαλιασμένη από το τέρμα του Μάριν και μετά

-Όταν η νεοφώτιστη Λαμία σου κάνει δοκάρι και 12 (διπλάσιες από εσένα) τελικές, αντικρύζοντας το… Χάρο μέχρι και στην τελευταία φάση του αγώνα σε στημένη μπάλα των τυπικά γηπεδούχων, που «μπίζαρε» ο κόσμος του Ολυμπιακού, ανησυχώντας για τυχόν ισοφάριση!..

…ε, τότε… κάτι δεν πηγαίνει καλά. Κάτι λάθος γίνεται.

Αυτό είναι κατά την άποψη μου το αντικείμενο προβληματισμού για το προπονητικό τιμ και τους ποδοσφαιριστές στο Ρέντη. Και όχι η απαξίωση κάποιων παικτών και η εμμονή στη λαγνεία των μεταγραφών.

Ναι, βέβαια, θέλει στόπερ ο Ολυμπιακός. Ίσως μάλιστα και αν δεν φύγει ο Ρέτσος, καθώς ο Χάσι δεν φαίνεται να δίνει πόντους στην εκτίμηση του, εδώ και καιρό, στον Σισέ, ο Μποτία εκτός από το μακρύ διάστημα τραυματισμού που έχει διανύσει είναι συνεχώς «φευγάτος» και απομένει μόνο ο πιτσιρικάς, ο Νικολάου, πίσω από Ρέτσο, Βούκοβιτς και… Ρομαό, που δεν είναι κατά βάση, αλλά του βγαίνει – όπως και στην Εθνική Τογκό – του Χάσι μια δυνατή λύση για το κέντρο της άμυνας.

Δηλαδή έναν ή και δύο μεταγραφικές κινήσεις για την… πολύβουη αυτή θέση ενδέχεται να υπάρξουν τα επόμενα 24ωρα, μόνο που να διευκρινιστεί ότι άλλα στοιχεία πρέπει να έχει ο στόπερ που θα έρθει ως αντικαταστάτης του Παναγιώτη και διαφορετικά εκείνος που θα προστεθεί στους ήδη υπάρχοντες.

* Αν μείνει ο Ρέτσος στο ρόστερ, η επιλογή ενός έμπειρου κεντρικού αμυντικού, που ξέρει απέξω και ανακατωτά τη θέση, την υπηρετεί με «αυτόματο πιλότο», χωρίς πολλά τρεξίματα και μόχθο, αλλά με τις απολύτως απαραίτητες κινήσεις στο γήπεδο, θα είναι μια χαρά. Κάτι σαν την περίπτωση Μπουρντίσο, εν ολίγοις, που ακούγεται από καιρό. Λίγα μεν τα ποδοσφαιρικά «ψωμιά» του Αργεντινού λόγω της προχωρημένης ηλικίας του, χρήσιμη όμως η παρουσία του, για να… διδαχθούν και τα παιδιά, τριγύρω του, γράμματα…

* Ειδάλλως, χωρίς Ρέτσο, ο Ολυμπιακός αν δεν τον έχει έτοιμο το διάδοχο, θα βάλει τα πόδια στην πλάτη και θα τρέξει την ύστατη μεταγραφική ώρα για έναν γρήγορο αποκλειστικά παίκτη γι' αυτή τη θέση. Βαριά κορμιά οι Βούκοβιτς, Ρομαό. Επιβάλλεται εκ των αναγκών/συνθηκών, λοιπόν, ένας «αέρινος» στο πλευρό τους για παρτενέρ. Σίγουρα δεν βρίσκεις Μανωλά, όμως πρέπει να έχει ταχύτητα στη σκέψη και στα αντανακλαστικά.

Ακόμα όμως και αν παραμείνει με αυτούς τους παίκτες στη θωράκιση του κέντρου άμυνας του ο Ολυμπιακός, δίχως προσθήκη, για μένα αυτό που δεν αλλάζει με τίποτα είναι η ομαδική αμυντική συμπεριφορά. Οι συνολικοί αντιδραστικοί τρόποι στην οργάνωση της επιθετικής δράσης του αντιπάλου.

Ο Μπέσνικ Χάσι είναι θιασώτης του επιθετικού ποδοσφαίρου. Το βλέπουμε και μας αρέσει.

Άπαξ και παίζει με κόφτη «εξαρό-οχτάρι» (Ζιλέ), κεντρικό μέσο με ηγετικές ικανότητες δημιουργίας, «οχταρό-δεκάρι» δηλαδή (Οφόε) και με δύο κουμανταδόρους στη σύνθεση του (Μάριν, Φορτούνη), «φωνάζει» το πράμα μόνο του, ότι ο Κοσοβάρος γουστάρει αυτός πρώτος το θέαμα και η επιθυμία του να «γλεντάει» τον αντίπαλο και να το χαίρεται η εξέδρα είναι μόνο καλοδεχούμενη.

Ούτε αυτό, εξάλλου, «ακυρώνει» την τακτική του στο να στήνει στο γήπεδο την ομάδα με πρόθεση να φυλάει νώτα και να παίρνει αποτελέσματα. Το «λέει» η προηγούμενη διαδρομή του από τον Ολυμπιακό, με το αήττητο στα εκτός έδρας προκριματικά του Champions League, το οποίο συνεχίστηκε με τους ερυθρόλευκους. Με έμφαση μάλιστα, αφού έφυγε νικητής και από Σερβία και από Κροατία.

Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους και η αμυντική εικόνα του Ολυμπιακού στο Περιστέρι ήταν… ο Χριστός και η Παναγία! Επιτρέπεται να την έχει σκαπουλάρει την ισοπαλία… ως διά μαγείας με μια τόσο ελλιπή ποιοτικά και άπειρη ομάδα! Θυμηθείτε ότι και με την ΑΕΛ το 4-1 ήρθε μεν εύκολα, ενώ όμως νωρίτερα, ο Καπίνο έχει σώσει από την ισοφάριση σε 2-2.

Στη Ριέκα δεν ήταν σε καλό φεγγάρι εκείνο το βράδυ ο Κούτρης, «έμπαζε» η πλευρά, εγκυμονούσε ασταμάτητα κινδύνους από αριστερά.

Στο Περιστέρι δεν βλεπόταν ο Μίλιτς, πάλι από εκεί προβλήματα, αλλά και σε στημένα και από παντού στην αναχαίτιση των Στερεοελλαδιτών.

ΘΕΜΑ! Που ο Χάσι καλείται να λύσει το γοργόν με τους ποδοσφαιριστές του. Γιατί ακόμα και ο grande στόπερ να ερχόταν αύριο το πρωί, ο Μέλμπεργκ, ο…νεότερος, με τον οποίο θα ένιωθαν πάλι ασφάλεια στα μετόπισθεν οι Ολυμπιακοί, δεν μπορεί να συμμαζέψει τα… ασυμμάζευτα. Όταν σε απειλούν από παντού να μπουκάρουν στο οχυρό σου!

Ταμπούρι, σαμποτάζ, ξεκλείδωμα

Το δεύτερο μειονέκτημα του τωρινού Ολυμπιακού – και λέω τωρινού γιατί από παιχνίδι σε παιχνίδι η ομάδα μοντάρεται καλύτερα, ο ρυθμός της και η όλο και καλύτερη συνεννόηση τόσων νέων παικτών μεταξύ τους αλλά και με τους παλιούς θα βγάζουν περισσότερες επιθετικές λύσεις στους αγώνες – είναι επίσης ηλίου φαεινότερο. Λέγεται ΞΕΚΛΕΙΔΩΜΑ ΣΦΙΧΤΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ.

Όλους πίσω από τη σέντρα τους είχε ο Τεννές. Και καλά έκανε για να «κλέψει» αποτέλεσμα. Έτσι θα τον αντιμετωπίζουν αδιάλειπτα οι «μικροί» τον πρωταθλητή. Στο Φάληρο (ακόμα και στα ντέρμπι) αλλά και μέσα στην Αττική ιδίως (Απόλλων, Ατρόμητος, Πανιώνιος).

Το ζήσαμε τα περασμένα χρόνια. Φέτος με τέτοια ποιοτική αναβάθμιση του υλικού του, θα είναι πολλαπλασιασμένο το… αντάρτικο. Με «σαμποτάζ» θα κοιτάζουν να του αρπάξουν βαθμούς στο Καραϊσκάκη. «Ταμπούρι» πίσω και… fast break μπασκετικό να τον αιφνιδιάσουν και να τον στείλουν στη σέντρα.

Στο συγκεκριμένο θέμα, δεν μπορείς να πεις ότι οι Οφόε, Φορτούνης, Μάριν και ο Ζιλέ επίσης ή ο Καρσελά συνήθως ή με τον Πάρντο στη θέση του, όπως έγινε το Σάββατο, δεν παράγουν φάσεις. Δεν σκέπτονται και δημιουργούν φιλόδοξα για να έρθουν τα γκολ.

Σέντερ φορ… «σεντερφορίσιο» δεν έχει ο Ολυμπιακός και θα πάρει. Τον κλασικό σκόρερ, βρε παιδάκι μου, να απασχολεί αντιπάλους, να γεμίζει την περιοχή, να τους βγάζει καρδιοχτύπια στα κόρνερ, τα φάουλ, τις σέντρες από τα πλάγια, μπας και με το κορμί του, πάρει σωστή θέση και τους εξολοθρεύσει.

Ο Μπεν φιλότιμος. Καλός επιθετικός. Την ξέρει την μπάλα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Είπαμε όμως: Όχι ο φορ περιοχής που χρειάζεται στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός, ακόμα και όταν θα μπαίνει αλλαγή στις περιπτώσεις που το γκολ δεν θα έρχεται και οι άλλοι θα είναι «φτου ξελευτερία» πίσω.

Δεν το «έχει» το εύκολο γκολ. Στα άκρα ή περιφερειακός κυνηγός γενικότερα είναι πολύ καλύτερος.

Όπως και ο Εμενίκε – που δεν τον έχουμε δει ΚΑΘΟΛΟΥ ακόμα – δεν είναι Ο ΦΟΡ με κεφαλαία γράμματα. Παιχταράς, άμα βγει ο «καλός Εμενίκε» θα… παραμιλάνε στο Καραϊσκάκη, αλλά δεύτερο μπόι για το «κουτί».

Ούτε ο Ανσαριφάρντ είναι φορ κρούσης, που αμφιβάλλω και αν θα μείνει με την έλευση του Τζούρτζεβιτς ή της «άλλης» της ΗΧΗΡΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ που ψάχνεται να υλοποιήσει ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

*** «ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΙΑ ΜΑΣ…» και ας μην είσαι σέντερ φορ. Έχεις όλα τα άλλα όμως. Και μαζί, την «ανταποδοτική» λατρεία. Γιατί κι εσύ Κεβ αγαπάς Θρύλο. Σαν τον λαό του που σε έχει εικόνισμα!

*** ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ 2ο ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ στόπερ, έτσι και με έναν Ρομπέρτο, δεν χωράει αντίρρηση ότι θα ήταν πιο ασφαλή «πίσω» τα πράγματα. Λόγω της πείρας του Ισπανού. Μην τρελαθούμε όμως ότι πρέπει ντε και καλά να πάρει (και) τερματοφύλακα! Ο Καπίνο έχει πράγματα να διορθώσει, να βελτιώσει, «κάνει» όμως μια χαρά για να πάρει την εμπιστοσύνη του βασικού. Αν πέσω έξω, θα έχει πέσει μαζί μου και ο Σάββας (ο Θεοδωρίδης). Που όπως ξανά έχω πει, όταν μιλάει εκείνος για γκολκίπερ, εμάς μας περισσεύει. 

Δημοσθένης Καρμοίρης Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός