Αυτή τη φορά η ΑΕΚ δεν είχε μόνο το πάθος και το φιλότιμο που είχε δείξει στο 0-0 μέσα στο Μπριζ. Χθες με τη Ριέκα είχε και δημιουργία και αυτοματισμούς και περίτεχνες ενέργειες από κάποιους παίκτες της και πολλές ευκαιρίες για να πετύχει και άλλα γκολ.

Είναι πια φανερό ότι τον τελευταίο καιρό η ομάδα έχει φορμαριστεί και παρουσιάζει βελτίωση. Τώρα με τη χθεσινή εντός έδρας νίκη γίνεται σχεδόν φαβορί για την πρόκριση στον επόμενο γύρο του ΟΥΕΦΑ.

Αυτό που με εξέπληξε ήταν ο τρόπος και η ταχύτητα που έβγαινε μπροστά. Πρώτη φορά είδα φέτος την ΑΕΚ να παίζει τόσο ωραία την κόντρα. Ο Χιμένεθ δεν έκανε το παιδικό λάθος του Χάσι. Φρόντισε πρώτα να φυλάξει τον κώλο του και όταν η Ρίκα Διαλυνά έβγαινε μαζικά μπροστά και έμενε γυμνή πίσω, τότε ο Λιβάγια, ο Μάνταλος και ο Χριστοδουλόπουλος έβγαιναν γρήγορα στην κόντρα. Και τότε πού σε πονεί και πού σε σφάζει... Δύο γκολ και λίγα ήταν.

Το δυσάρεστο ήταν ότι μετά από πέντε σερί παιχνίδια έσπασε η καπότα και δέχθηκε το πρώτο γκολ. Τέλος πάντων, παρά τις σοβαρές απουσίες η άμυνα αλληλοκάλυψη και γενικά λειτούργησε καλά. Όμως, στις στημένες φάσεις το πρόβλημα παραμένει. Οι αμυντικοί σαστίζουν και δεν πηδάει κανείς για κεφαλιά, ούτε ο Ανέστης κάνει έξοδο.

Θετική εντύπωση μου έκανε η έξυπνη σκέψη του Χιμένεθ να αφήσει τον Αραούχο στον πάγκο. Σωστό αυτό διότι ο Αραούχο δεν είναι ο κατάλληλος παίκτης για την κόντρα. Δεν έχε την ταχύτητα και την έκρηξη του Λιβάγια, του Κλωναρίδη και του Χριστοδουλόπουλου.

Ο Αραούχο είναι μάνα καημένη να παίζει μέσα στην περιοχή. Έχει κοφτή τρίπλα, ωραία απαλλαγή και νόστιμα τελειώματα. Πάντως, καλύτερη τρίπλα ίσως από τον Αραούχο έχει αυτός ο Λιβάγια. Στον ανοιχτό χώρο είναι ζογκλέρ. Μοιράζει σακούλες για εμετό...

ΥΓ: Και κάτι άλλο, μάλλον χιουμοριστικό. Όταν οι παίκτες της ΑΕΚ βλέπουν τον Τίγρη στην εξέδρα, όπως χθες, χέζονται πάνω τους και τα δίνουν όλα. Σου λένε, κάτσε μην να πάθουμε κι εμείς ό,τι έπαθε ο Κούγιας...

Γιώργος Γεωργίου Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS