Οπαδό ξυλοκόπησαν, όχι φίλαθλο

Ας μη ντρέπονται γι αυτά που γράφουν, όπως δεν ντρέπονται και τα κτήνη που κοπάνησαν και προσπάθησαν να ξεβρακώσουν έναν οπαδό, έναν εχθρό του ''αιώνιου αντιπάλου''.

Ντροπή και αίσχος της ελληνικής δημοσιογραφίας να χαρακτηρίζεται ''φίλαθλος'' ο οπαδός του Παναθηναϊκού. Τις μπουνιές και τις κλωτσές τις άρπαξε γιατί είναι οπαδός. Τόσο τρελαμένος οπαδός, αφού εμφανίστηκε σε αγώνα της εθνικής με τη φανέλα της οπαδικής ομάδας του.

Και λοιπόν; Όχι και να του επιτεθούν οι Ζουλού του Ολυμπιακού. Όχι, τέτοια βαρβαρότητα. Το πολύ να τον ειρωνευόντουσαν τον ''αφελή'' οπαδό, όχι φίλαθλο, του Παναθηναϊκού, που σε παιχνίδι της εθνικής και στην έδρα των κάφρων του Ολυμπιακού, τους ''προκάλεσε'' αυτός με τρόπο άκομψο.

Δεκαετίες συμβαίνει. Την επομένη αγώνα της εθνικής ομάδας εφημερίδες, που κακώς τις αποκαλούν ''αθλητικές'', δεν ασχολούνται τόσο με το παιχνίδι, ούτε με το αποτέλεσμα, όσο με το ότι το γκολ μπήκε με ''δικό τους'' παίκτη. Όσο ότι καλύτεροι παίκτες ήταν οι ''δικοί τους'', του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ ή του ΠΑΟΚ.

Ποιος, πότε κατήγγειλε αυτή την τακτική που ακόμα και σήμερα ''υπηρετείται'' από εφημερίδες;

Είμαστε κάφροι εμείς οι Έλληνες, τουλάχιστον στο βαθμό που μας θέλουν κάποια μέσα; Σε καμιά περίπτωση. Το καφριλίκι, όμως, είναι ακόμα αποδεκτό, επιτρεπτό, δικαιολογημένο και γι αυτό συγχωρείται. Αντιμετωπίζεται ως ποδοσφαιροφιλία, ως οπαδική πίστη. 

Τρομερές αποκαλύψεις για την Σία Κοσιώνη που γέννησε, διάβασε apodytiriakias.gr