Άντε και πήγαμε τώρα στα μπαράζ, μπας και προκριθούμε στα τελικά του Μουντιάλ που θα γίνει του χρόνου στη Ρωσία.

Και εγώ ρωτάω: Πάλι στην άμυνα και στο ταμπούρι θα βασισθούμε για την πρόκριση; Πάλι η μπάλα για χόρτα και φτου ξελευτερία για όλους; Και μπροστά η μόνη ελπίδα μας για το γκολ θα είναι ο Μήτρογλου;

Έχετε πάρει χαμπάρι ότι ο δεύτερος σκόρερ της Εθνικής μας μετά τον Μήτρογλου, είναι το δεξί μας μπακ, ο Τοροσίδης με 10 γκολ; Ήμαρτον!!!

Πού είναι τα γκολ του Μάνταλου, του Φορτούνη και των άλλων μεσοεπιθετικών; Τι πρέπει, δηλαδή, να γίνεται; Να παίζουμε με τον Γιβραλτάρ για να μπορούμε να αλλάζουμε δύο-τρεις φορές την μπάλα και να καταφέρνουμε να βάζουμε πάνω από ένα γκολ;

Δεν με ενδιαφέρει με ποια ομάδα θα κληρωθούμε τώρα στα μπαράζ. Με όποια ομάδα και να παίξουμε ξέρω τι θα δω από τη δική μας ομάδα. Ξυλίκι, κούραση, ταλαιπωρία και επί 90 λεπτά να σφουγγίζουμε όλοι το μέτωπό μας από αγωνία. Θα μπορέσουμε να βάλουμε ένα γκολ; Εντάξει, πίσω η άμυνα θα κάνει το καθήκον της. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε μπροστά; Και αν πάθει κάτι ο Μήτρογλου, πού τ' αφήσαμε το έργο; Στον Τοροσίδη;

YΓ: Είναι ντροπή για τη ΦΙΦΑ να βάζει έστω και στα προκριματικά του Μουντιάλ ομάδες όπως το Γιβραλτάρ, κάτι Ανδόρες, κάτι Λουξεμβούργα και αυτό το σκουπιδαριό από την τέως Σοβιετική Ένωση. Ξευτιλίζεται η διοργάνωση.