Το ΑΕΚ-Μίλαν ήταν ματς, όχι... φιλικό για δημόσιες σχέσεις

* Αυτό που έζησαν οι οπαδοί της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ ήταν μοναδικό. Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη και η εμφάνιση της ομάδας άκρως ενθαρρυντική. Η ομάδα τους δείχνει κάθε αγωνιστική , ότι είναι φτιαγμένη για την Ευρώπη. Αυτά τα ματς επιβεβαιώνουν την επιστροφή της μετά την περιπέτεια που βίωσε πριν μερικά χρόνια.

* Εντάξει η Μίλαν δεν ήταν η υπερομάδα του 2006. Περνάει δύσκολη περίοδο, με τον προπονητή της να είναι στο στόχαστρο των οπαδών και του Τύπου. Δεν παύει όμως να είναι ένα μεγάλο μέγεθος του ιταλικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Αυτήν την ομάδα λοιπόν η Ένωση την κοίταξε στα μάτια, δεν κλείστηκε στο... καβούκι της, δεν την περίμενε αλλά προσπάθησε να τη χτυπήσει. Δημιούργησε προϋποθέσεις με ωραίες συνεργασίες (βλέπε Αραούχο-Λόπες), έκανε φάσεις και θα μπορούσε να είχε πάρει τη νίκη.

* Αν είχε και τη δικαιοσύνη με το μέρος της, όπως ευστοχα γράφτηκε στο match report του sportdog.gr, ίσως τώρα να ήταν και η νικήτρια. Αλλά ο πρώτος βοηθός είχε διαφορετική άποψη, όταν είδε τον Λιβάγια να βγαίνει μόνος απέναντι από τον Ντοναρούμα.

* Ο Χιμένεθ ομολογουμένως έκανε πολύ καλό στήσιμο στην ομάδα. Η, δε, τακτική προσέγγιση του παιχνιδιού ήταν ορθότατη. Η ΑΕΚ ήταν προσεκτική αμυντικά και δεν ξανοίχτηκε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η Μίλαν δεν κατάφερε να πατήσει περιοχή στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο απείλησε δύο φορές και εξαφανίστηκε.

* Επιθετικά η Ένωση προσπαθούσε να γίνει απειλητική με μακρινά σουτ. Σε σχέση με τη Μίλαν όμως πάτησε περισσότερες φορές περιοχή. Έδειξε μεγάλη διάθεση να χτυπήσει στην κόντρα, αλλά εκεί μέτρησε πολύ η ποιότητα των Ιταλών στο αμυντικό τρανζίσιον.

* Ο Λιβάγια ήταν ο άνθρωπος που έδωσε περισσότερη επιθετική ορμή στην ΑΕΚ, όταν άλλαξε τον Λάζαρο στο δεύτερο μέρος. Ξεχώρισαν επίσης ο Γκάλο με τον Λόπες. Ο Γιόχανσον που είχε το περιβραχιόνιο ήταν ένας Βίκινγκ έτοιμος να κατασπαράξει όποιον πέρνουσε τη σέντρα. Πίσω ο Βράνιες ήταν καμικάζι σε κάθε επικίνδυνη στιγμή, μαζί με τον Τσόσιτς, ο οποίος όμως είχε ένα πολύ σοβαρό λάθος στο πρώτο μέρος.

* Όσον αφορά τον Μπακασέτα, είναι λάθος να του αποδίδουμε τον χαρακτηρισμό αντί-Μάνταλος. Έχει καλά στοιχεία ως παίκτης, αλλά υστερεί σε ταχύτητα και φαντασία σε σχέση με τον χειρουργηθέντα στους χιαστούς αρχηγό της ΑΕΚ.

* Θα σταθώ στην εμφάνιση του Ανέστη. Παρότι δεν έκανε τη μεγάλη απόκρουση ήταν σταθερότατος και το πιο σημαντικό; Έκανε πολύ καλές εξόδους και μάλιστα χωρίς να δείξει, ότι αγχώνεται... Φαίνεται ξεκάθαρα, ότι έχει δουλέψει σε αυτό το κομμάτι με τον Μιχαηλίδη. Οπότε του αξίζουν συγχαρητήρια

Γενικά η εικόνα του παιχνιδιού παρότι δεν διέθετε γκολ, είχε αυτή την αίγλη που διακρίνει αυτά τα ματς. Είχε δυνατές μονομαχίες, ρυθμό, η μπάλα πήγαινε πάνω κάτω, δημιουργήθηκαν ευκαιρίες σε αντίθεση με άλλα πρόσφατα παιχνίδια άλλων ομάδων. Έτσι πρέπει να είναι αυτές οι αναμετρήσεις. Ντέρμπι και όχι... φιλικά για δημόσιες σχέσεις.