Άστρο Βιτόρια παρά τη "μανούρα" Τζούρισιτς - Κάτι δεν κολλάει με Ιωαννίδη

Κόντρα στη Ντιναμό Μινσκ ο Παναθηναϊκός έπαιξε χειρότερα σε σχέση με το ματς απέναντι στην Καλλιθέα, ενώ ο αντίπαλος του αγωνιζόταν με 11 παίκτες. Κι όμως, με τους Λευκορώσους έβαλε 4 γκολ, τη στιγμή που... έφτυσε αίμα για να βρει ένα τέρμα στο τελευταίο δεκάλεπτο απέναντι στην αθηναϊκή ομάδα, έχοντας το αριθμητικό πλεονέκτημα από το 33'.

Ο τρόπος που εξελίχθηκε το σημερινό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ αποτέλεσε ένα ακόμα τεστ χαρακτήρα για το Τριφύλλι το τελευταίο διάστημα, αλλά και την απόδειξη ότι όσο η ομάδα παραμένει δύσκολη στο γκολ, θα έχει μπροστά της πολλές τέτοιες αγχωτικές βραδιές στη συνέχεια!

Σα να έκανε... περισσότερο κακό παρά καλό στον Παναθηναϊκό η αποβολή του Μουτίνιο, καθώς οι Πράσινοι είχαν μπει με καταιγιστικό ρυθμό στην αναμέτρηση. Πίεζαν από το πρώτο δευτερόλεπτο και είχαν κλείσει την Καλλιθέα στα καρέ της, είχαν τους Τζούρισιτς και Τετέ σε μεγάλα κέφια, έβγαζαν συνεργασίες και "1-2" που μέχρι πριν λίγους μήνες αποτελούσαν... όνειρο θερινής νυκτός. Το μόνο που έλειπε ήταν το γκολ. Όλα αυτά έως το 33', αφού μετά την αποβολή η Καλλιθέα κλείστηκε πίσω, οι χώροι μειώθηκαν αισθητά και ο Παναθηναϊκός άρχισε να αντιμετωπίζει σαφώς περισσότερα προβλήματα σε σχέση με το διάστημα που υπήρχε αριθμητική ισορροπία.

Ο Βιτόρια πήρε την αμφιλεγόμενη απόφαση να αποσύρει τον Τζούρισιτς από το 60', να βγάλει δηλαδή έναν από τους πιο δραστήριος παίκτες του για χάρη του Αργεντινού εξτρέμ, ο οποίος δεν έχει δείξει τίποτα το τελευταίο διάστημα. Ο Τζούρισιτς εκνευρίστηκε και "μανούριασε", έβρισε και κοπάνησε τον πάγκο, αλλά εν τέλει ο προπονητής του είχε... άστρο. Γιατί ναι μεν ο Μαντσίνι είχε κακές επιλογές εκνευρίζοντας τον κόσμο στο ΟΑΚΑ σε 3-4 περιπτώσεις, όμως έμελε να σερβίρει την ασίστ στο νικητήριο γκολ, βγάζοντας μία από τις ελάχιστες καλές σέντρες από τις ουκ ολίγες που επιχείρησε ο Παναθηναϊκός!

Ειδική μνεία αξίζει φυσικά ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, που ενδύεται ξανά τον... μανδύα της "χρυσής" αλλαγής χαρίζοντας υπερπολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του. Η αλήθεια είναι πως μέρος του προβλήματος για τις χαμηλές πτήσεις του Τριφυλλιού στο σκοράρισμα αποτελεί ο Ιωαννίδης, από την άποψη ότι τη φετινή σεζόν δυσκολεύεται πολύ να συνδεθεί με τους συμπαίκτες του. Κάτι δεν "κολλάει" στο στυλ παιχνιδιού του Παναθηναϊκού και αυτό του Έλληνα φορ ως τώρα, με αποτέλεσμα να έχουν υπάρξει αρκετά ματς που η αντίπαλη άμυνα τον αισθάνεται ελάχιστα. Δεν παίρνει μπάλα στα πόδια του, δεν συνδυάζεται και εκτελεί σπανίως από πλεονεκτικές θέσεις. Αυτό ακριβώς συνέβη και κόντρα στην Καλλιθέα.

Όταν λοιπόν ο Ιωαννίδης "χάνεται" από τα ματς, ο Γερεμέγεφ αποτελεί μία εξαιρετική εναλλακτική λύση για τον Βιτόρια, ο οποίος δεν φοβάται να ανακατέψει την τράπουλα. Από τη στιγμή που οι Πράσινοι έπαψαν να βρίσκουν διαδρόμους κάθετα, γύρισε σε 4-4-2, έδωσε εντολή για γεμίσματα από τις δύο πλευρές και τελικά δικαιώθηκε. Πρόκειται άλλωστε για προπονητή πραγματιστή, που δεν ζει και πεθαίνει με τις ιδέες του αλλά προσαρμόζεται σε κάθε ματς, ζητώντας τη νίκη έστω και με... μισό-μηδέν.

Ο Τετέ ήταν πολύ ορεξάτος, όπως και ο Ουναΐ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, αν και στο τέλος έβγαλε κούραση. Το αποψινό ήταν ένα από τα μέτρια ματς του Αράο, με τον Βραζιλιάνο να κάνει αρκετά αβίαστα λάθη σε σχεση με τα συνηθισμένα στάνταρ του (ένα από τα αυτά οδήγησε στη μεγάλη ευκαιρία του Βαλμπουενά). Ο Βιτόρια διέκρινε πως χρειαζόταν αλλαγή στον άξονα και πέρασε στη θέση του τον Μαξίμοβιτς, ο οποίος βοήθησε τους Πράσινους, πατώντας μάλιστα πολλές φορές στην αντίπαλη περιοχή.

Πάντως, κάτι πρέπει να γίνει με τις στημένες φάσεις στον Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι κέρδισαν 17 κόρνερ, ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία πέρασε δίχως η Καλλιθέα να νιώσει την παραμικρή απειλή.