Η σιγή πιο χρήσιμη από το "θα" - Η νέα Τούμπα και ο εκνευρισμός του ΠΑΟΚτσή

Πλέον και ημερολογιακά ο ΠΑΟΚ μετρά λιγότερο από ένα χρόνο για να γιορτάσει τα 100 χρόνια από την ίδρυση του. Μια χρονιά ορόσημο που όμως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με το έτσι και το θέλω, θα δρομολογήσει εξελίξεις σε θέματα που έχουν «βαλτώσει» στην ομάδα. Για παράδειγμα σήμερα έχουμε 21 του μήνα. Σε δυο μήνες από τώρα θα έχουν συμπληρωθεί ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ από την τελευταία ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και στην ενότητα «Νέο Γήπεδο». Ηταν 21 Ιουνίου 2022 όταν με τίτλο «Μια ιστορική μέρα» στην εισαγωγή του κειμένου διαβάζουμε: «Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και το σχήμα εταιριών SALFO-Populous υπέγραψαν τη συμφωνία για τη μελέτη του masterplan και του business plan για τη Νέα Τούμπα και παρουσίασαν στο κοινό το project που θα τρέξει το επόμενο διάστημα».

Το επόμενο διάστημα δεν το έχουμε δει, επαναλαμβάνω πως ακριβώς σε δυο μήνες από τώρα θα έχουν συμπληρωθεί τρία χρόνια από την τελευταία ΕΠΙΣΗΜΗ ενημέρωση της ΠΑΕ.

Αν δηλαδή βρισκόμασταν στα 98 χρόνια ιστορίας του ΠΑΟΚ, τι διαφορετικό θα έπρεπε να γράψω; Επειδή μετράμε αντίστροφα πλέον για τα 100 χρόνια ιστορίας γιατί πρέπει να δεχθώ όλα αυτά τα κείμενα με το «θα» να κυριαρχεί για να θεωρήσω πως τώρα όλα θα αλλάξουν;

Για τους κακοπροαίρετους να σημειώσω κάτι: σεβαστοί οι λόγοι που ο Ιβάν Σαββίδης έχει καθυστερήσει την υλοποίηση του έργου. Προφανώς και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ποτέ δεν θα βγάλει ανακοίνωση για αυτή την καθυστέρηση. Δεν υποχρεούται να το κάνει. Αλλά από την άλλη δεν είμαι και εγώ υποχρεωμένος να πανηγυρίζω διαβάζοντας δεκάδες κείμενα με «θα» επειδή ο ΠΑΟΚ σε λιγότερο από ένα χρόνο θα κλείσει 100 χρόνια ζωής. Σε αυτή τη περίπτωση προτιμότερη είναι η σιγή ασυρμάτου παρά οι υποσχέσεις και οι προβλέψεις που στην παρούσα φάση ΔΕΝ έχουν κάποια βάση γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει καμιά εξέλιξη.

Θα μπορούσα να γράψω και για το προπονητικό. Έχουν περάσει περισσότεροι από 14 μήνες από τη στιγμή που η ΠΑΕ είχε παρουσιάσει την έκταση όπου εκεί ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ να γίνει το προπονητικό. Εκείνη την ημέρα άπαντες μιλούσαν για ένα έργο ζωής που όμως ΔΕΝ έχει ξεκινήσει, που όμως ΔΕΝ έχει γίνει ακόμη η περίφραξη του χώρου. Μπορεί να αρχίσει άμεσα, αύριο, σήμερα, μεθαύριο αλλά μετά από 14 μήνες δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε.

Επειδή όμως αυτά τα δυο έργα είναι έργα που περιμένει ο κάθε φίλος του ΠΑΟΚ, δεν μπορεί να παίζει κανείς με την προσμονή του γράφοντας συνέχεια για «θα». Αυτά έχουν κουράσει και ειδικά όταν ΠΑΝΤΑ τα διαβάζω όταν η ομάδα στο αγωνιστικό κομμάτι προβληματίζει. Δεν μπορείς να αποπροσανατολίσεις ακόμη και αν το πιστεύεις τον κόσμο…

Κάντε λίγο μια ακόμη εικόνα: κάθονται δέκα φίλοι του ΠΑΟΚ σε ένα τραπέζι, αυτή την εποχή και διαβάζουν για τις επενδύσεις του Ιβάν στο Πόρτο Καρράς και δεν ξέρω που αλλού στη Χαλκιδική, διαβάζουν πως η περιουσία του αυξήθηκε, διαβάζουν για τις επενδύσεις στο λιμάνι. Γερός και άξιος να είναι ο άνθρωπος. Αλλά μπορεί έστω και ένας από τους δέκα να σφίγγει την γροθιά του διαβάζοντας αυτά τα άρθρα αποθέωσης όταν εδώ και δυο (τουλάχιστον χρόνια) βιώνει έναν αστείο μεταγραφικό σχεδιασμό; Μπορεί κάποιος να σφίξει τη γροθιά του διαβάζοντας όλα αυτά ενώ ο ΠΑΟΚ κατάφερε ΞΑΝΑ μετά από ένα Πρωτάθλημα να καταστρέψει ότι είχε χτίσει μέσα σε ένα καλοκαίρι πληρώνοντας αστοχίες, έριδες και κάκιστες επιλογές;

Για αυτό και η σιγή ασυρμάτου είναι πιο χρήσιμη από τα «θα». Γιατί πολύ απλά έτσι δεν εκνευρίζεις και τον νοήμονα ΠΑΟΚτσή. Που στην παρούσα φάση είναι αναγκασμένος να ασχολείται ΜΟΝΟ με το αγωνιστικό κομμάτι που αφορά τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές των πλέι οφ που μπορεί να υποθηκεύσουν μια ολόκληρη χρονιά ανάλογα με τη θέση που θα τερματίσει η ομάδα. Γιατί αν δεν καταφέρει να αποφύγει την 4η θέση θα πρέπει να «τρέξει» γνωρίζοντας πως την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου μπαίνει στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και θα πρέπει να αποκλείσει τρεις ομάδες για να ξεχειμωνιάσει στην Ευρώπη. 

Και το «τρέχω» στον  ΠΑΟΚ δεν ξέρω αν φαντάζει ως ανέκδοτο σε ότι έχει να κάνει με τον σχεδιασμό αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι συνηθισμένο.