Στα ψιλά πέρασε κι αυτό, όπως άλλωστε και όλα τα σοβαρά πράγματα στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια. Όμως είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που έγινε και στην Πάτρα στο παιχνίδι με την Παναχαϊκή.

 

Ούτε καν αυτό το παιχνίδι λοιπόν, που είχε τον χαρακτήρα προπόνησης και δοκιμών δεν κατάφερε ο Παναθηναϊκός να το τελειώσει, χωρίς να αποχωρήσει ποδοσφαριστής του με μυϊκό πρόβλημα.

 

Ο Άλτμαν ήταν αυτή τη φορά αυτός που πήρε την... σκυτάλη και μάλιστα παίζοντας μόνο λίγα λεπτά καθώς μπήκε σαν αλλαγή.

Θα κάνει φυσικά κι αυτός... εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν θα είναι σην διάθεση του Ουζουνίδη για το παιχνίδι με τον Πανιώνιο.

Το οποίον αν δεν τόχετε καταλάβει ήδη, πρακτικά σημαίνει πως ακόμα και αν διαπιστωθεί ότι δεν έχει κάτι σοβαρό, ο Άλτμαν άντε να κάνει μία το πολύ προπόνηση πριν το παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Κι αυτό αν φυσικά είναι σε θέση να αγωνσθεί.

Και με τον Άλτμαν, το ερώτημα είναι το ίδιο.

Πότε... πρόλαβε κι αυτός ο αθεόφοβος να... τραυματιστεί;

Ένα μήνα ήταν εκτός αγώνων αφού ήταν τιμωρημένος.

Σε δυο παιχνίδια χρησιμοποιήθηκε μετά την τιμωρία του και στο ένα μάλιστα σαν αλλαγή.

Και μόλις δοκίμασε τρίτο σερί παιχνίδι, μέσως ένιωσε ενοχλήσεις;

Το πιο φοβερό βέβαια είναι, ότι ο Άλτμαν και το συγκεκριμένο περιστατικό, δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Αντίθετα είναι ο κανόνας εδώ και πολύ καιρό στον Παναθηναϊκό.

 

Θα πρέπει να ψάξουμε πάρα πολύ και πάλι θα δυσκολευτούμε να βρούμε ένα παίκτη του, που να έπαιξε σερί ένα μήνα και να μην ένοιωσε... ενοχλήσεις, ή να μην χρειάστηκε να πάει για... θεραπεία ή να μην απουσίασε για αρκετό χρονικό δάστημα αμέσως μετά τον... ένα μήνα δράσης του.

 

Ε με το συμπάθιο κιόλας για όσους παρεξηγιούνται, αυτό δεν είναι ομάδα. Και πάντως σίγουρα δεν είναι... ποδοσφαιρική ομάδα. Κάποια άλλη «ομάδα» όπως «σύνδεσμος τραυματισμένων ποδοσφαιριστών» ή «ομάδα... ευπαθών ποδοσφαιριστών» μπορεί. Ποδοσφαιρική ομάδα πάντως όχι.

Κι ακόμα και αν την βαφτίσουμε ποδοσφαιρική ή ακόμα χειρότερα την βάλουμε –ή και την... αναγκάσουμε- να συμπεριφερθεί σαν ποδοσφαιρική, δεν γίνεται πρακτικά να το κάνει.

Και μην βιαστεί κάποιος να πει «ίσως κάνουν τους τραυματίες γιατί είναι η κατάσταση όπως είναι και απλήρωτοι δεν έχουν όρεξη να προπονούνται και να παίζουν». Δεν ισχύει αυτό, καθώς και πριν σκάσει το κανόνι της αποχώρησης Αλαφούζου, πάλι υπήρχε το ίδιο πρόβλημα.

Όπως επίσης, καλύτερα να μην επικαλεστεί... κι άλλος, το «επιχείρημα» που άκουσα από κάποιους. Ότι δηλαδή βασική αιτία για τους τόσους τραυματισμούς είναι η αποχώρηση ου Καρβουνίδη και του τιμ του, τους οποίους «απήγαγε» ο Λυμπερόπουλος από τον Παναθηναϊκό και τους πήγε στην ΑΕΚ, λίγο μετά αφού είχε κάνει και ο ίδιος την σχετική... διαδρομή.

Γιατί το ίδιο φαινόμενο υπήρχε και στην περυσινή σεζόν, που και ο Αλαφούζος ήταν παρών και πληρωμένοι ήταν οι παίκτες (όπως μας διαβεβαίωναν τουλάχιστον οι έγκυροι... Παναθηναϊκολόγοι) και ο Καρβουνίδης με το τιμ του ήρθαν στον Παναθηναϊκό, ταυτόχρονα σχεδόν με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μαρίνο Ουζουνίδη.

 

Ο Παναθηναϊκός και τότε για όσους θυμούνται, μετά τα πρώτα δυο τρία παιχνίδια και ειδικά μετά το ματς με τον Ολυμπιακό στο οποίο τον έπαιξε κυριολεκτικά σαν η γάτα το ποντίκι και τον «έσκασε» στην Λεωφόρο κερδίζοντάς τον για πλάκα με 1-0 αντί για 4-0, στην συνέχεια άρχισε να χάνει τον ένα μετά τον άλλο τους παίκτες του από τραυματισμούς.

 

Αποτέλεσμα;

Για όσους επίσης θυμούνται, να φτάσει ο Παναθηναϊκός σε σημείο να μην μπορεί να συμπληρώσει ενδεκάδα και ειδικά εκεί στα πλέϊ-οφ να γίνεται της παλαβής με τις απουσίες λόγω τραυματισμών, με αποκορύφωμα το ματς στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ, στο οποίο ο Ουζουνίδης αναγκάστηκε να βάλει μέσα εκτός από τους «μικρούς» που επιστρατεύτηκαν, μέχρι και τραυματίες –όπως ο Βιγιαφάνες- για να συμπληρώσει ενδεκάδα.

Για να τελειώνουμε λοιπόν. Αυτό το πράγμα με τους τραυματισμούς στον Παναθηναϊκό δεν είναι φυσιολογικό. Το τι είναι θα έπρεπε ήδη να έχουν μπει στον... κόπο να μας το εξηγήσουν από τον Παναθηναϊκό ή πιο σωστά θα έπρεπε ήδη να το έχει εξηγήσει δημοσίως ο ίδιος ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Αλλά εδώ βέβαια υπάρχει και το άλλο. Στον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών που κάθε σαχλαμάρα ή μούφα, σερβιριζόταν... ασάλιωτη στον κόσμο, σιγά μην... ασχοληθούν ή μην... απορήσουν ή μην... ρωτήσουν για τους... τραυματισμούς.

Εδώ ότι κοτσάνα ήθελε ο καθένας την αμολούσε και γινόταν και «κτήμα» όλων κιόλας.

Και να μην λέω τώρα για το... ιδιόκτητο Απήλιο που ακόμα περιμένουμε την... συνέντευξη παρουσίασης της σύμβασης όπως είχε πει η ΠΑΕ μόλις πήγε ο Παναθηναϊκός εκεί και την οποία όχι απλά ακόμα την περιμένουμε, αλλά τόσα χρόνια κανείς δεν... θυμήθηκε να ρωτήσει τι έγινε και κανείς δεν διανοήθηκε ποτέ να το... θυμίσει έστω σαν πιθανότητα.

Ούτε φυσικά να θυμίσω εκείνο το απίστευτο με την «νέα Λεωφόρο» για την οποία παρουσιάστηκαν μακέτες, έγιναν έρανοι, δόθηκαν συνεντεύξεις τύπου, πουλήθηκαν διαρκείας για Θύρα που ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ και κανείς δεν... σκέφτηκε να ρωτήσει «καλά όλα, αλλά οικοδομική άδεια για όλα αυτά υπάρχει;». Όπως φυσικά και κανείς δεν... θυμήθηκε μετά, ότι τελικά η Λεωφόρος ήταν η... ίδια και μάλιστα αυτή τη φορά ούτε το... μπογιάτισμα από τους... εθελοντές δεν είχε γίνει.

Τι να συζητάμε τώρα λοιπόν;

 

Μιλάμε για να ολοκληρώνουμε κιόλας, για την ομάδα στην οποία όλοι υιοθέτησαν σαν εξήγηση και αποδέχτηκαν σαν φυσιολογικό για τις συνεχείς απουσίες του Μπεργκ, ότι ήταν... ευαίσθητος στο κρύο και στις βροχές και αν έκανε προπόνηση ή έπαιζε με τέτοιες συνθήκες πάθαινε... ιώσεις.

 

Ναι το ακούσαμε και είδαμε να το θεωρούν όλοι φυσιολογικό, ακόμα και αυτό στον... απελευθερωμένο και... εκτοξευμένο Παναθηναϊκό.

Ότι ήρθε στην Ελλάδα δηλαδή Σουηδός και ήταν ευάλωτος στο κρύο της... Αθήνας. Δεν ξέρω αν το συνειδητοποιείτε τι ακριβώς λεγόταν. Ότι ήρθε Σουηδός, κανονικός Σουηδός, που γεννήθηκε στην Σουηδία εκεί πάνω κοντά στον... Βόρειο Πόλο που χιονίζει οχτώ μήνες τον χρόνο, πήγε σχολείο στη Σουηδία, πήγαινε... εκδρομές με το σχολείο του στην Σουηδία, ξεκίνησε να παίζει μπάλα στην Σουηδία, ζούσε κανονικά χωρίς πρόβλημα στην Σουηδία, αλλά ήρθε στην Ελλάδα και τον πείραξε το... κρύο της Αθήνας. Κι είναι θαύμα το πως δεν ακούσαμε ακόμα το ότι ο... Κουλιμπαλί και οι άλλοι παίκτες που έχουν έρθει από Αφρικανικές χώρες, δεν έχουν πιάσει ή τραυματίζονται συχνά γιατί τους πειράζουν οι... καύσωνες της Αθήνας.

Οι πιο πολλοί γελάτε τώρα. Αλλά αναλογιστείτε το ότι έτσι, με τέτοιες μπούρδες, με τέτοιες αντιποδοσφαιρικές θεωρίες και εν μέσω... απόλυτης σιγής ασυρμάτου και γενικής μούγκας για όσα συνέβαιναν, κυλούσε η καθημερινότητα στον Παναθηναικό τα τελευταία χρόνια.

Κι απορείτε ακόμα γιατί έφτασε εδώ που έφτασε ή τι έφταιξε και διαλύθηκε ο μεγαλύτερος σύλλογος της χώρας; Τι δεν καταλαβαίνετε τελικά;