Αυτοί πάνε να τρελάνουν κανονικά όλο τον κόσμο. Μιλάμε δεν έχουν τον θεό τους και είναι και άκρως επικίνδυνοι στα όρια του αδίστακτου. Ειλικρινά από ένα σημείο και μετά δεν ξέρεις τι να πρωτοπείς και τι να σχολιάσεις.
Ώστε έκανε την πρώτη του μεταγραφή ο Παναθηναϊκός; Και θα κάνει λέει κι άλλες.
Μια χαρούλα δηλαδή πάνε ο δουλίτσες. Γιατί εδώ πια για δουλίτσες μιλάμε. Αλλιώτικα τι νόημα έχει;
Γιατί δηλαδή να κάνει μεταγραφές ο Παναθηναϊκός; Επειδή του λείπουν παίκτες; Έφυγε κάποιος και δεν το ξέρουμε; Έφερε μέχρι τώρα κάποιος την παραμικρή πρόταση και δεν την έχουμε δει;
Μήπως φέρνουμε παίκτες επειδή αυτοί που έχουμε έχουν ξενερώσει γιατί είναι απλήρωτοι και δεν τους υπολογίζουμε;
Και δηλαδή αυτοί που θα φέρουμε τι θα είναι… νερωμένοι;
Αυτοί δηλαδή οι ένας-δύο-τρεις που θα έρθουνε θα πληρώνονται και έτσι δεν θα ξενερώσουν;
Και πως θα το έχουμε δηλαδή το… γκρουπ που λέει κι ο Μαρίνος;
Τρεις νερωμένοι και είκοσι ξενέρωτοι;
Γιατί άμα είναι να μην πληρώνονται και αυτοί που θα φέρουμε, τότε τι νόημα θα έχει; Σε δυο βδομάδες και αυτοί θα ξενερώσουνε.
Οπότε;
Οπότε μετά τι θα πούμε;
Πάμε να βρούμε κανένα ελεύθερο να φέρουμε αυτόν γιατί πια θα είναι ξενερωμένοι και οι καινούργιοι;
Και για να έχουμε καλό ρώτημα, τι σόϊ παίκτες είναι αυτοί που θα βρούμε;
Τι σόϊ φορ θα βρούμε Γενάρη μήνα που θα δεχθεί να έρθει στον υπερχρεωμένο Παναθηναϊκό των πενήντα προσφυγών και των εκατό πιστωτών που ζητάνε τα λεφτά τους κα θα είναι καλύτερος από τον Μολίνς ή τον Άλτμαν για παράδειγμα;
Τόσο για τα μπάζα είναι και ο Μολίνς και ο Άλτμαν και όλοι όσους έχουμε;
Κι αν είναι τόσο για τα μπάζα, τότε γιατί τους φέραμε το καλοκαίρι και φεσώσαμε μέχρι τα μπούνια τον Παναθηναϊκό για να τους πάρουμε;
Κι αν έτσι είναι στην τελική, συγνώμη, αλλά ο άνθρωπος που έκανε όλα αυτά μέχρι τώρα θα αναλάβει να φέρει και τους… καινούργιους;
Κα τα σόϊ σαχλαμάρες είναι αυτές που λέμε και γράφουμε καθημερινά;
Ο Μαρίνος, λέει, θέλει πάση θυσία ένα φορ για να τον βάλει στην ενδεκάδα στις 7 του Γενάρη. Μάλιστα. Κι επειδή θέλουμε… έτοιμο φορ, έχουμε σταντ μπαϊ και τον Αραβίδη που έχει να παίξει εφτά μήνες μπάλα.
Που να τα πεις δηλαδή όλα αυτά και να σε πιστέψουν;
Οι τύποι τελικά φαίνεται πως το έλεγαν στα σοβαρά πριν κανα μήνα κ ενώ καθημερινά υποτίθεται γινόταν μάχη για να γλιτώνουμε την μια προσφυγή μετά την άλλη, ότι θα κάνουμε κι άλλες μεταγραφές τον Γενάρη. Κι ότι θα τις κάνει και πάλι ο ίδιος άνθρωπος που έκανε και τις προηγούμενες που μας βγήκαν όλες σχεδόν στράφι, ο μάνατζερ του Μαρίνου ο Διαμαντόπουλος.
Εδώ πάντως πραγματικά πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε ειλικρινά.
Αν αυτό που έγινε το καλοκαίρι ήταν πλιάτσικο πάνω στον ετοιμοθάνατο Παναθηναϊκό, αυτό που γίνεται τώρα είναι στην κυριολεξία «ρουφάμε με το καλαμάκι ότι σταλιά αίμα έχει απομείνει πριν τον παραδώσουμε τον μακαρίτη στον… ιατροδικαστή για τα περαιτέρω».
Και μην βγει κανένας απίθανος τώρα από κάτω και μου πει «καλά εσύ θέλεις να διαλυθεί ο Παναθηναϊκός».
Γιατί πραγματικά θα πρόκειται ή για θράσος ή για ηλιθιότητα.
Θα διαλυθεί ο Παναθηναϊκός επειδή κάποιος λέει ότι «με αυτά που κάνετε θα τον στείλετε μια ώρα αρχύτερα» κι όχι γιατί γίνονται αυτά που γίνονται.
Σαν να λέμε δηλαδή, το να έλεγε κάποιος στην Μάνδρα τότε στα τραγικά γεγονότα το… μετεωρολογικό δελτίο που έλεγε «έρχονται κι άλλες καταιγίδες» σήμαινε ότι ήθελε να πνιγεί ο κόσμος, ενώ αν έλεγε «δεν τρέχει τίποτε θα βγάλει ήλιο» και τους έπιανε όλους στον ύπνο η καταιγίδα, ήθελε να τους… σώσει.
Μιλάμε πια τον απίστευτο παραλογισμό. Που δυστυχώς εξακολουθούν ακόμα να τον μοιράζουνε υπό την μορφή σανό στον κόσμο.
Και αν στην τελική επιχειρήσουμε να αναρωτηθούμε, όλα αυτά γιατί;
Ποια θα είναι η απάντηση;
Για να… σωθεί ο Παναθηναϊκός; Έτσι θα σωθεί ο Παναθηναϊκός; Επειδή θα φέρουμε δυο, τρεις ακόμα υποψήφιους να κάνουν προσφυγή σε δύο μήνες; Ή το ανάποδο, γι’ αυτό θα διαλυθεί ο Παναθηναϊκός; Επειδή θα φέρουμε δυο τρεις είτε από τα αζήτητα, είτε από τους παίκτες που έχει τα δικαιώματά τους ο Διαμαντόπουλος;
Τόσο… εύκολο είναι πια το πράγμα; Με τρεις μεταγραφές μετά τις δεκατρείς που κάναμε το καλοκαίρι σωνόμαστε, χωρίς τις τρεις διαλυόμαστε;
Πλάκα-πλάκα πάντως, στο ντούκου πέρασε κι αυτό. Ο Διαμαντόπουλος σαν τεχνικός διευθυντής, αγόρασε παίκτη του οποίου μάνατζερ είναι ο… ίδιος. Μιλάμε δηλαδή για την αποθέωση του… μονόπρακτου.
Τον δίνετε, ρωτάει ο Διαμαντόπουλος τον… καθρέφτη του. Τον δίνουμε, πόσα θα πάρουμε, απαντάει ο καθρέφτης του. Τόσα, ξαναλέει ο Διαμαντόπουλος. Να το σκεφτούμε, απαντάει ο καθρέφτης. Εκεί είναι που το ρεπορτάζ μας «ενημερώνει» ότι «λεπτομέρειες μένουν για να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του Οικονόμου». Και μετά ο Διαμαντόπουλος συμφώνησε με το είδωλό του στον καθρέφτη.
Αν δεν ξημέρωνε Πρωτοχρονιά σε λίγες ώρες, θα λέγαμε άνετα ότι πλησιάζει ή ξημέρωσε ήδη η Πρωταπριλιά. Δεν γίνεται αυτά να συμβαίνουν στ’ αλήθεια. Και δεν γίνεται να μην μιλάει κανείς και για τίποτε.
Το κακό όμως είναι ότι όλα αυτά δεν είναι ούτε αστείο, ούτε ψέματα.
Συμβαίνει στ’ αλήθεια. Δυστυχώς.