Φιόγκο ο Χιμένεθ τον Γκαρσία - Έσπρωξε τον Ολυμπιακό ο διαιτητής, τίποτα με Μποτία-Γιακουμάκη

Οπότε με παίρνει τηλέφωνο απ’ τον Παράδεισο ο Αλφρεντ Χίτσκοκ και μου λέει:

- Ξανθάκη, αν επιστρέψω ποτέ από τον άλλο κόσμο, το σημερινό ματς θα ήθελα να γυρίσω ταινία. Ο Μπουλμέτης το «1968» κι εγώ το Ολυμπιακός-ΑΕΚ!

Από εκεί και πέρα; Από εκεί και πέρα το σημερινό ματς ήταν η δικαίωση του Νίκου Αλέφαντου. Του ανθρώπου-σχολιαστή-προπονητή που έχει φάει τα λυσσακά του να ζητάει από τους προπονητές του Ολυμπιακού διαρκή χρήση του Ανσαριφάρντ και είδε σήμερα το πουλέν του να μεγαλουργεί. Να ανακατεύει την ΑΕΚ, να την αγχώνει, να την μπουρδουκλώνει και να χώνει κι ένα γκολάκι.

Και δεν ήταν μόνο ο Καρίμ. Τόσα χρόνια μας έχει φάει την ψυχή ο Αλε για το πώς κρύβεται ο Φορτούνης. Κι εδώ δίκιο έχει ο κυρ Νίκος, τουλάχιστον όσον αφορά στο σημερινό ματς, γιατί το δεκάρι του Ολυμπιακού κρύφτηκε πιο αποτελεσματικά κι απ’ τον Παλαιοκώστα. Τον ψάχνανε και δεν τον βρίσκανε και βγάλανε αγγελία στον Ερυθρό Σταυρό πάνω στην απελπισία τους…

Δεν φταίγανε μόνο αυτοί οι δύο βεβαίως. «Εφταιγε» και ο Χιμένεθ που την έστησε μαεστρικά αυτή τη φορά την ομάδα του και τον έδεσε φιόγκο τον Γκαρθία. Κατάλαβε επιτέλους ο Μανόλο ότι όλο το ζουμί του Ολυμπιακού είναι δυο εικοσάλεπτα στις αρχές των ημιχρόνων, έβαλε τους παίχτες του να πιέσουν ψηλά (κάποια στιγμή, γύρω στο 20, είδαμε πέντε ΑΕΚτζήδες πάνω απ’ τη σέντρα με την μπάλα στα πόδια του Σισέ) και αφόπλισε τους ερυθρόλευκους.

Κι όσα τους έδωσε, παραλίγο να τους πάρει πίσω με τη γνωστή του ατολμία στις αλλαγές. Ενώ έβλεπε ότι το είχε το παιχνίδι, ότι μπορούσε να το πάρει, ότι δεν ήθελε πολύ για να κάνουν τσαφ τα μπακ του Ολυμπιακού (ποιος μαλάκας είχε τη φαεινή ιδέα να κατεβάζει το τόπι με μακρινές μπαλιές ο Σισέ;), κάθισε στα αυγουλάκια του και περίμενε να γύρει το γήπεδο. Από μόνο του ρε φίλε, από μόνο του;

Του έκατσε πάντως ο Γιακουμάκης, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε αυτό. Όπως του έκατσε και η κλάση του Τσιγκρίνσκι, που δεν φοβήθηκε να τραβήξει μύτο και να σκίσει τα δίχτυα. Την ίδια ώρα ο Γκαρθία, είδε ουκ ολίγα από τα ατού του να περπατάνε στον αγωνιστικό χώρο και να ψάχνονται διαρκώς για φάουλ.

Και μιας και ανέφερα τη λέξη «φάουλ», να πούμε και δυο λογάκια παραπάνω επ’ αυτού. Έχω την εντύπωση (βρίστε όσο θέλετε!) ότι ο διαιτητής έσπρωξε αρκετά τον Ολυμπιακό στον συγκεκριμένο τομέα και του πρόσφερε διαρκώς μέτρα φέρνοντάς τον κοντά στην περιοχή της ΑΕΚ. Κι από την άλλη, στο γκολ του Γιακουμάκη, έχω την εντύπωση ότι δεν είναι εντελώς αβάσιμες οι διαμαρτυρίες του Μποτία πως τον ισοπέδωσε ο Γιακουμάκης. Είναι απ’ αυτά που λένε «στην κρίση του διαιτητή», αλλά όπως και να το έδινε δίκιο θα είχε.

Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και η ΑΕΚ, μετά από 80 λεπτά ψυχρό και υπολογιστικό παιχνίδι αποφάσισε να τολμήσει. Και η μπάλα της το πλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο. Για να μαθαίνει ο Γκαρθία, που βλέπει τώρα το φάντασμα του Λεμονή να πλησιάζει επικίνδυνα…