Σπουδαία δουλειά η ΑΕΚ, τι λούζεται ο Θρύλος - Ποιος χ…ει το Κύπελλο - Αυτά είναι τα φαρμάκια

Κατά πρώτο, όχι μόνο δεν παραγνωρίζω τη θριαμβευτική σεζόν της ΑΕΚ έναντι του Ολυμπιακού, αλλά δεν θα την αφήσω και ασχολίαστη, παρότι η αρθρογραφία μου εδώ περιστρέφεται κατά κόρον γύρω από τα θέματα των Ερυθρολεύκων.

Η ΑΕΚ, λοιπόν, τον κατακερμάτισε φέτος τον Ολυμπιακό και μπράβο της και μαγκιά της, το άξιζε, γιατί είναι ομάδα (όχι… υπέρ-ομάδα που την έκανε να φαντάζει αυτός ο αγνώριστος Ολυμπιακός, αλλά ένα σύνολο δομημένο για να αποδίδει με τρόπο τέτοιο ώστε να ξέρει τι επιζητά στο γήπεδο και πώς να το κερδίζει!

Διαβάστε επίσης...

O Θωμάς άλλαξε όλη την ιστορία - Τα υπέρ και τα κατά Ιβάν-Τίγρη - Τι θα κάνει ο Μαρινάκης (ΒΙΝΤΕΟ)

Η ΑΕΚ, εξάλλου, έχει προπονητή από πέρυσι, ο οποίος εργάζεται μεθοδικά και αποτελεσματικά -όπως προκύπτει εκ των αποτελεσμάτων και από τον πρωταγωνιστικό ρόλο που παίζει πια η Ένωση στα ποδοσφαιρικά πράγματα- και μέσα από τη δεύτερη θητεία του και το στέριωμα στην Ελλάδα, ξέρει πια απέξω και ανακατωτά τούτη δω την πραγματικότητα. Τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού περιβάλλοντος και την γκλάβα της φυλής μας.

Η χώρα, το ποδόσφαιρο μας, η νοοτροπία, η ομάδα του, οι άλλες ομάδες, οι παίκτες, το υλικό του, όλο το «σκηνικό» των γηπέδων μας, έχουν μπολιαστεί πια στο πετσί του Χιμένεθ, ο οποίος συν τοις άλλοις έχει βρει και το κουμπί του Ολυμπιακού, όπως αντιληφθήκαμε οριστικά πια και από το τελευταίο του κοουτσάρισμα στο ΟΑΚΑ.

Όταν έκρινε ο Ισπανός ότι είχε έρθει η ώρα του Αραούχο, τον έριξε στο παιχνίδι, αντιλαμβανόμενος ότι δεν χωρούν μάλλον μαζί στο σχήμα με τον Λιβάγια έβγαλε εκτός μάχης τον Κροάτη, με αποτέλεσμα οι κιτρινόμαυροι να γίνουν ταχύτεροι, να χτυπήσουν τον Ολυμπιακό στην «προβληματική καρδιά» (λόγω των απουσιών του) της άμυνας τους και να τον στείλει σε θλίψη και περισυλλογή για πολλοστή φορά φέτος.

Σπουδαία δουλειά να βαδίζεις σταθερά για καιρό με έναν προπονητή και όχι να έχεις αλλάξει 8 φορές πρόσωπο ευθύνης αγωνιστικής απόδοσης της ομάδας σου μέσα σε μια διετία!

Αυτά λούζεται τώρα ο Ολυμπιακός. Βεβαιότατα την επιλογή του Χάσι και τα παρελκόμενα του περασμένου καλοκαιριού, όταν παίχθηκαν ρέστα για το Champions League και πήγε περίπατο όλη η χρονιά.

Ωστόσο εκείνα τα… μνημειώδη «ανδραγαθήματα» του Αλβανού και ο ελλειμματικός-ανορθόδοξος σχεδιασμός του συλλόγου, ήταν η κορφή του παγόβουνου.

Το φετινό «ναυάγιο» σμιλεύτηκε με επαναλαμβανόμενα λάθη και αποφάσεις στην μετά Σίλβα περίοδο ή αμφιβόλου προοπτικής προσλήψεις προπονητών.

Για να καταλήξουμε στον «ερυθρόλευκο Τιτανικό» των τριών ηττών από την ΑΕΚ, του αποκλεισμού από το Κύπελλο και της διαφαινόμενης απώλειας του πρωταθλήματος.

Και αυτά, ως συνέχεια της πρωτοφανούς τραγικής παρουσίας του Ολυμπιακού στους ευρωπαϊκούς Ομίλους.

Χαμόγελα στις πονεμένες ψυχές

Κατά δεύτερο τώρα, αυτό που πικραίνει τον κόσμο του Ολυμπιακού, δεν είναι οι χαμένοι τίτλοι. Το Κύπελλο ειδικά, ποιος το… χ…ει!

Αλλά και το πρωτάθλημα που για μένα είναι χαμένο και το λέω από το βράδυ της Κυριακής ότι ούτε στα παραμύθια με το momentum των διεκδικητών δεν προβλέπεται να ανατρέψουν την κατάσταση (στην… κατάσταση που είναι, αγωνιστικά και ψυχολογικά) οι ερυθρόλευκοι, κομμάτια να γίνει κι αυτό τέλος πάντων.

Από κούπες, μεγάλες, μικρές και… μικρομέγαλες, είναι ξέχειλη η αίθουσα τροπαίων του λιμανιού. Περισσεύουν και για πονεμένες ψυχές δεκαετιών. Για μικρομέγαλους που από τότε που γεννήθηκαν χαρά δεν ηύραν! Δεν έχασε η Βενετιά βελόνι άμα δεν πάρει το πρωτάθλημα και μια φορά ο Ολυμπιακός!

Το φαρμάκωμα του κόσμου είναι άλλο:

-Είναι που η ομάδα δεν έγινε ποτέ ομάδα

-Είναι που στα ντέρμπι, σε όλα τα φετινά, έχει μόλις μια νίκη και μια ισοπαλία

-Είναι που η νίκη (1-0 τον ΠΑΟΚ) ήρθε από στημένη μπάλα και πιο πολύ με τα «αούα» της εξέδρας και όχι από την αγωνιστική εικόνα στο γήπεδο

-Είναι που στα ντέρμπι η ομάδα έχει βάλει τρία γκολ όλα κι όλα, προερχόμενα όλα από στημένες μπάλες. Ούτε ένα, έτσι για δείγμα, απόρροια μιας οργανωμένης επίθεσης. Ενός αγωνιστικού πλάνου. Μια λεπτομέρεια που λέει πολλά και με πολλαπλούς αποδέκτες

-Είναι που λείπει η αυταπάρνηση, το πάθος, το "ID" της ιστορίας της φανέλας του Ολυμπιακού. Ποιος τη ματώνει; Βρείτε μου έναν να τον… βγάλουμε στο πρόγραμμα, να του γίνουν τεμενάδες. Έπρεπε να σιγουρέψει την πρόκριση η ΑΕΚ με το 2ο γκολ του Αραούχο για να βγουν οι παίκτες του Ολυμπιακού μπροστά; Να είναι πνιγμένοι και να τρέχουν να γλιτώσουν από πανωλεθρία μπας και περισώσουν όσο εγωισμό τους απέμενε στο τελευταίο δεκάλεπτο; Πιο πριν τι έκαναν. Στο πρώτο παιχνίδι στο Καραϊσκάκη επίσης, τι;

Είναι ακόμα, που ούτε τον Αστέρα κερδίζεις φέτος, ούτε μέσα ούτε έξω, είναι που έχεις ηττηθεί από τον Ατρόμητο στο Φάληρο και ποιος ξέρει τι έπεται στο Περιστέρι τώρα, είναι που «ανέστησες» τον Παναθηναϊκό την 28η Οκτωβρίου όταν δεν τον έσωζαν ψυχικά ούτε… τα τραγούδια Βέμπο, είναι που δεν παίρνεις ντέρμπι, είναι που έρχεται και η Τούμπα, είναι που ταλαιπωρείς τη μπάλα και… τα απογοητευμένα μάτια των πιστών υποστηρικτών σου.

Για να έχει βάση, βαρύτητα και αξία να επικαλείσαι την εύνοια των άλλων και τα χοντρά πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη του Ολυμπιακού και του ιδιοκτήτη του.

Για να μιλάς για «κλοπή». Ειδάλλως, τι να σου κλέψουν; Αυτό που είχες, αλλά δεν δικαιούσαι να το έχεις πάλι, σύμφωνα με την εικόνα σου;

Όλη η τρέχουσα σεζόν θυσιάστηκε για τα προκριματικά του Champions League, για ένα-δύο καλοκαιρινούς μήνες.

Όποιος και να ήταν στη θέση του Μαρινάκη, να διοικούσε την ομάδα, το ίδιο θα επιδίωκε. Χρήμα και δόξα ευρωπαϊκού ούριου ανέμου.

Με πρόβλεψη όμως και για το μετά. Για να μη γίνουν όλα στάχτη και μπούλμπερη.

Και από εδώ και πέρα; Ο νους και η προσήλωση Γκαρθία και παικτών στις υπολειπόμενες υποχρεώσεις για το onore. Για την τιμή των όπλων και την ερυθρόλευκη σημαία.

Και η διοίκηση στο σχεδιασμό του «παρακάτω». Του αύριο και του μεθαύριο. Διδαγμένοι και σοφότεροι, όλοι, από σφάλματα και ελλείψεις.

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, πάντα, 37 χρόνια μετά, 8 Φεβρουαρίου, με πλημμυρίζει η θλίψη. Μυστήρια, άχαρη, λυπητερή, κακιά μέρα.

 Ήμουν μέσα. Ένας Θεός ήθελε να είμαι εδώ σήμερα και να έχω να θυμάμαι, να γράφω και να δοξάζω τα 21 αθώα θύματα.

Α-Θ-Α-Ν-Α-Τ-Ο-Ι!