Αυτή είναι η καλύτερη 11άδα στην ιστορία του Ολυμπιακού - Ένας παίκτης ήταν ο θρύλος των θρύλων

Μου ζήτησε ο Θέμης ένα θέμα για τα γενέθλια του Ολυμπιακού. Ποιοι ήταν οι καλύτεροι παίκτες όλων των εποχών. Αν μπορούσαμε να φτιάξουμε μια 11άδα με τους καλύτερους που έχω δει. 11άδα είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν γίνεται να μη βάλεις σε κάποιες θέσεις δύο επιλογές. Αφού υπήρξαν μεγαθήρια παίκτες που ήταν ισάξιοι.

Καταρχήν να πω ότι πάντα ο Ολυμπιακός είχε τα σκήπτρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με εξαίρεση δύο περιόδους μεγάλες. Η μία περίοδος ήταν τα 9 χρόνια πριν τον Κόκκαλη που ο Ολυμπιακός δεν έπαιρνε το πρωτάθλημα. Η δεύτερη περίοδος ήταν τη δεκαετία του '60 που ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος με εξαίρεση τη διετία του Μπούκοβι.

Διαβάστε επίσης...

«Κάνουν κακό στον Ολυμπιακό, δεν μπορώ να μιλήσω» - «Το λάθος είναι...» - Φοβερή ατάκα για Μαρινάκη!

«Μπουρλότο» από Γκαρσία, έγινε «Λεμονής» - Ποιοι «τρελάθηκαν» μαζί του, τι θα κάνει ο Μαρινάκης...

Ο Ολυμπιακός πάντα είχε τους περισσότερους τίτλους και τους περισσότερους φιλάθλους. Παρ' ότι υπήρχαν μεγάλες ομάδες τότε, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, και πιο πολύ από όλους τους αντίπαλους ο Παναθηναϊκός.

Πάμε τώρα για την καλύτερη 11άδα. Τι έχουν δει τα μάτια μας. Πόσους σέντερ φορ λόγου χάρη. Ποιον να αφήσεις έξω. Ο μόνος από τους μεγάλους που δεν έχω δει, ήταν ο Βάζος.

Πάμε από την αρχή. Τερματοφύλακας Κελεσίδης, αλλά και ο Σαργκάνης ήταν μεγάλος γκολκίπερ. Λόγω όμως συνολικής προσφοράς όλα αυτά τα χρόνια, και ο Σάββας Θεοδωρίδης.

Δεξί μπακ: Ρωσίδης, πύραυλος, πάνω κάτω.

Αριστερό μπακ: Μουράτης. Γίγαντας ποδοσφαιριστής. Αναπληρωματικό του ποιον θα έβαζα; Ίσως δεν το περιμένατε αυτό, ίσως περιμένατε Γεωργάτο ή κάποιον άλλο. Αλέφαντο να ακούτε: Βαμβακούλας! Αυτός ήταν μπάκαρος ολκής στον Ολυμπιακό. Έφευγε από πίσω μπροστά σε ελάχιστο χρόνο και είχε επαναφορές, ήξερε μπάλα, ήταν δυνατός, ήταν παικαράς. Αφήστε που λένε ότι ήταν τρελός. Παικταράς ο Βαμβακούλας.

Στόπερ: O Στεφανάκος δικαιούται τη μία θέση γιατί τα είχε όλα. Ψηλός, γρήγορος, ήξερε καλή μπάλα, αυτός μπορούσε να γίνει ακόμα πιο μεγάλος παίκτης αν δεν ήταν ωραίο παιδί και δεν έμπλεκε με τις γυναίκες και τον κινηματογράφο. Για εμένα ο καλύτερος σέντερ μπακ όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν ο Λινοξυλάκης του Παναθηναϊκού. Δεν καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάμε. Επίσης ο Λουκανίδης του Παναθηναϊκού.

Δίπλα στον Μίμη Στεφανάκο θα έβαζα τον Νοβοσέλατς, αυτός μου άρεσε με τηn μπάλα που ήξερε, και πρώτη αλλαγή σε αυτούς τους δύο τον Μέλμπεργκ που ήταν τρομερός στόπερ. Μανωλάς και Αβραάμ όχι διότι είχαν την ταχύτητα αλλά δεν ήξεραν μπάλα. Ο Γκλέζος ήξερε μπάλα αλλά ήταν αργός. Ο Σιώκος, ψηλό παιδί, έπαιζε με τη δύναμη, ήταν άτεχνος.

Πάμε στα χαφ τώρα. Κόφτης Καρεμπέ. Μην ψάχνετε, μακράν των άλλων. Μηχανή ήταν ο Καρεμπέ. Αλώνιζε δεξιά και αριστερά.

Μπροστά στον Καρεμπέ τον Μπέμπη. Μετά βάλτε Δεληκάρη ή Ντέταρι ή Ριβάλντο ή Ιμπαγάσα. Θρύλος των θρύλων όμως ήταν ο Θανάσης Μπέμπης, καλύτερος από τον Δεληκάρη. Ο Μπέμπης ήταν μαζί με τον Δομάζο τα δύο καλύτερα δεκάρια στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και πίσω τους ο Κούδας. Οι άλλοι όλοι πιο πίσω.

Με ρωτάει για τον Χατζηπαναγή ο Θέμης. Ο Χατζηπαναγής για εμένα ήταν εξτρέμ. Δεν έχει ξαναπεράσει τέτοιος παίκτης με τέτοιες ντίμπλες από την Ελλάδα. Οργίαζε. Τον είχα παίκτη στο μεγάλο τότε Ηρακλή και ξέρω. Έφτασε πολύ κοντά σε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Αν πήγαινε στον Ολυμπιακό θα είχε 40.000 κόσμο μέσα στο Καραϊσκάκη και άλλες 40.000 από έξω τότε. Το μεγάλο λάθος του Χατζηπαναγή ήταν ότι έμεινε μια ζωή στον Ηρακλή.

Εξτρέμ αριστερά στην ιστορία του Ολυμπιακού ένας και μοναδικός. Τζόρτζεβιτς. Τα πρώτα χρόνια στον Ολυμπιακό ήταν το κάτι άλλο. Μηχανή πολιορκητική. Ταχύτητα, αντοχή, μπασίματα, ντρίμπλες, σέντρες, γκολ, ηγέτης. Βάλτε και Μποτίνο πίσω του.

Από την άλλη πλευρά βάλτε τον παλιό καλό Μιραλάς ή τον Γκαλέτι ή τον Ίβιτς. Εδώ δεν μπορώ να διαλέξω. Γρήγοροι παίκτες και ντριμπλέρ και γκολτζήδες.

Σέντερ φορ πέρασαν πολλοί μεγάλοι παίκτες. Τι να πρωτοθυμηθώ. Εδώ δεν θα χώραγε καν στην καλύτερη τριάδα σέντερ φορ ένας από τους μεγαλύτερους γκολτζήδες στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο Αλεξανδρής. Δεν θα χώραγε καν ο Προτασόφ στα ντουζένια του. Δεν θα χώραγε καν ο Τζιμπούρ που έπαιξε μεγάλη μπάλα στον Ολυμπιακό. Δεν θα χώραγε καν ο Δαρίβας. Δεν θα χώραγε ο Μήτρογλου. Δεν θα χώραγε ο Υβ Τριαντάφυλλος.

Για εμένα τρεις είναι οι μεγαλύτεροι σέντερ φορ στην ιστορία του Ολυμπιακού και δεν μπορώ να διαλέξω έναν αφήνοντας τους άλλους δύο έξω. Σιδέρης, Αναστόπουλος, Ηλίας Υφαντής. Και από κοντά ο Τζιοβάνι.

Επιμέλεια: Θέμης Σινάνογλου