Είχα γράψει πριν καν ξεκινήσει η σαιζόν ότι ο Λεκαβίτσιους θα ήταν ο πιο κομβικός παίχτης του Παναθηναϊκού για φέτος. Αν τα κατάφερνε να δώσει ανάσες στον κατά τεκμήριο καλύτερο παίχτη της ομάδας, τον Καλάθη δηλαδή, οι πράσινοι θα ήταν μέσα στα κόλπα. Αν όχι, και κλάταρε όπως την περασμένη σαιζόν ο Νικ, μαύρα τα σύννεφα…

Ο Λεκαβίτσιους την έκανε υποδειγματικά τη δουλειά, τον ξεκούρασε τον Καλάθη εκεί που έπρεπε, γύρισε και καναδυο ματσάκια τούμπα από μόνος του, τα έβγαλε τα λεφτά που παίρνει. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτός, όπως δεν φτάνει μόνο ο Νικ. Χρειάζεται ομαδική δουλειά κι εκεί το γρίφο καλείται να τον λύσει ο Πασκουάλ. Γιατί όταν άλλες ομάδες υποφέρουν από την τσιφουτιά των προέδρων του, ο Παναθηναϊκός τραβάει κουπί επειδή ο Γιαννακόπουλος την ξήλωσε την πορτοφόλα!

Εξηγούμαι για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟ ξηγήθηκε σαν οπαδός κι έφερε τελευταία στιγμή τον Πέιν και τον Τζέιμς στην ομάδα. Σημαντικές ενισχύσεις, όσες αμφιβολίες κι αν έχει κανείς για πραγματική αξία του δεύτερου. Ό,τι και να λέμε πάντως, δυο σκάλες πάνω απ’ τον Ντένμον είναι ο Μάικ, αν θέλει, βέβαια, να παίξει μπάσκετ κι αν επιθυμεί να μπει στα καλούπια του Πασκουάλ. Κι αν μπορεί να τον βάλει ο προπονητής των εξάστερων…

Κι αυτόν και τον Πέην, πράγμα ζόρικο, έως πολύ δύσκολο. Θα μου πείτε δουλειά του είναι και γι’ αυτό πληρώνεται. Θα σας απαντήσω με την παροιμία «δεν αλλάζεις τα άλογα στη μέση απ’ το ποτάμι» και θα υπενθυμίσω ότι ο μέγας Ομπράντοβιτς αυτού του είδους τις αλλαγές και τις προσθήκες στη μέση της σαιζόν τις σιχαινόταν σφόδρα. Γιατί ήξερε ότι ραγίζουν το γυαλί. Και θέλει υπεράνθρωπη προσπάθεια για να ξανακολλήσει.

Εξ ου και οι σοβαρές δυσκολίες του Παναθηναϊκού όταν πρωτοήρθαν οι Τζέιμς και Πέιν. Φυσιολογικές ήταν και δεν εξέπληξαν κανέναν. Δεν γίνεται αλλιώς όταν μπαίνουν νέοι αθλητές σε μια ομάδα και μάλιστα αθλητές με την ισχυρή προσωπικότητα του Τζέιμς -μιας και ο Πέιν είναι μάλλον αρνάκι για την ώρα. Ο Πασκουάλ έμοιαζε χαμένος στην αρχή, αλλά στα τελευταία ματς έδειξε να διαθέτει σχέδιο μάχης με τους δύο νεοφερμένους μέσα. Κι αυτοί με τη σειρά τους, έδειξαν να προσαρμόζονται. Αν γίνουν κανονικά γρανάζια της ομάδας, ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβάται τίποτε στην πορεία προς το Final Four και τα Play Offs του πρωταθλήματος.

Για να κερδίσει όμως τίτλο (ή τίτλους…), απαιτείται και ενεργοποίηση του Σίνκλκετον. Του πιο ποιοτικού του παίχτη μαζί με τον Καλάθη, που όλη τη χρονιά φέτος αρκείται σε ράθυμη παρουσία και σε χαμηλές πτήσεις. Σαφώς και δεν είναι ο Σίνγκλετον της περυσινής σαιζόν και σαφώς δεν φαίνεται να προσπαθεί και τόσο. Δεν φαίνεται να σκίζεται. Ίσως χρειάζεται ολίγος τσαμπουκάς από τον Παπανικολάου για να πάρει εμπρός…

Ίσως, πάλι, να έχει ρυθμίσει έτσι τις δυνάμεις του για να τα δώσει όλα τον Απρίλιο και το Μάιο. Δεν είναι παράλογο, conditioning το λένε και το κάνουν πολλοί αθλητές. Σε περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο, οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα καλοπεράσουν τις ερχόμενες εβδομάδες. Αν, από την άλλη, εξακολουθήσει ο Σίνγκλετον να χαζοπαζαρεύεται, ο ΠΑΟ θα παραμείνει φαβορί για την ελληνική κούπα, αλλά την ευρωπαϊκή τη βλέπω να απομακρύνεται.

 

Κρις Σϊνγκλετον Τσάβι Πασκουάλ Παναθηναϊκός Μπάσκετ