Ένας τρελός μας έσωσε - Ξόρκισε το φάντασμα του Μπάγεβιτς

Ο Μανόλο Χιμένεθ τελείωσε από την ΑΕΚ. Τόσο απλά και ξεκάθαρα. Το να συζητηθούν τόσο νωρίς, σε ένα blog, οι αιτίες ενός διαζυγίου θεωρώ, ότι είναι άτοπο. Γιατί πιστεύω, ότι τις επόμενες ώρες, θα γνωρίζουμε περισσότερες λεπτομέρειες από το ρεπορτάζ, ενώ και ο ίδιος ο Ισπανός σε δήλωσή του υποστήριξε, ότι θα μιλήσει για όλα.

Οπότε προς το παρόν κάνουμε αναμονή μέχρι να τον ακούσουμε και να πληροφορηθούμε περισσότερα για αυτό το ανέλπιστο διαζύγιο. Γιατί όπως και να το κάνουμε, φάνηκε περίεργο όταν μερικές ημέρες πριν η παραμονή θεωρούταν δεδομένη και την Παρασκευή έρχονται οι εξελίξεις για να διαψεύσουν τις προσδοκίες.

Οι Ενωσίτες ήθελαν να μείνει ο Μανόλο στην ομάδα τους. 24 χρόνια περίμεναν για να επιστρέψουν στον δρόμο των τίτλων. Η ΑΕΚ το κατάφερε αυτό χάρη στον Ισπανό. Όχι τον Τραϊανό, όχι τον Γκουστάβο, όχι τον Στέλιο, όχι τον Τιμούρ, όχι τον Ζοσέ, αλλά τον Μανόλο.

Αυτό ήταν ο πρωτομάστορας της επιτυχίας. Ήρθε πέρσι και έσωσε μία χρονιά. Η ΑΕΚ βολόδερνε εξαιτίας των λανθασμένων επιλογών της διοίκησής της στον πάγκο. Πρώτα ο Μπάγεβιτς έφερε τον Κετσπάγια, μετά ο Μαϊστόροβιτς τον Μοράις. Εν τέλει ο Χιμένεθ με το μαγικό του ραβδί και μερικές άσους στο μανίκι του (προσθήκη Αραούχο) επέστρεψε στο τραπέζι και έκανε... φλος σε μία χαμένη παρτίδα. Οδήγησε την ΑΕΚ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε έναν τελικό Κυπέλλου, στην πρώτη θέση των πλέι οφς και στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Φέτος κατάφερε να διαχειριστεί ένα έμψυχο δυναμικό με πολλές δυνατότες αλλά και αρκετές αδυναμίες. Κατάφερε και τις κάλυψε ακόμα και όταν η ΑΕΚ λαβώθηκε με τους σοβαρούς τραυματισμούς των Μάνταλου, Γιόχανσον, Τσόσιτς. Είδε στον Μπακάκη έναν παίκτη εργαλείο. Του άλλαξε πλευρά, τον έκανε τρίτο στόπερ στο 3-5-2. Προώθησε τον Λόπες  εν τη ελλείψει καθαρόαιμου αριστερό εξτρέμ. Το ίδιο συνέβη και με τον Γκάλο στα δεξιά. Χρησιμοποίησε Λιβάγια και Αραούχο σε όλα τα σημεία της επίθεσης. Έδωσε και πήρε από τους παίκτες του.

Οι αλχημείες που έκανε άλλες του βγήκαν και άλλες όχι. Η ΑΕΚ όμως έδειξε μία σταθερή εικόνα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Έμεινε αήττητη στο Europa League πραγματοποιώντας ματσάρες που οι Ενωσίτες θα έχουν να θυμούνται για καιρό. Έβαλε την Ένωση ξανά στον ευρωπαϊκό χάρτη την ώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είχε κανέναν άλλο εκπρόσωπο σε νοκ άουτ φάση. Ο Δικέφαλος αποκλείστηκε από τη Ντιναμό Κιέβου, ενώ θα μπορούσε να είχε πετύχει μεγάλη πρόκριση. Ας όψεται η χαμένη ευκαιρία του Μασούντ μπροστά στο τέρμα και η ΑΕΚ θα άλλαζε ιστορία...

Στο πρωτάθλημα η Ένωση έδωσε συγκλονιστικές μάχες. Μέσα στις τέσσερις γραμμές. Δεν της χαρίστηκε τίποτα. Ούτε έπαιζε φιλικά με ομάδες δορυφόρους. Έπαιξε αρκετά καλό ποδόσφαιρο, πρόσφερε συγκινήσεις και ιστορικές ανατροπές στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Η ομάδα έδειχνε, ότι ήταν έργο του προπονητή της, του οποίου οι προσπάθειες ανταμείφθηκαν στο τέλος της σεζόν με την πανάξια κατάκτηση του τίτλου.

Ο Χιμένεθ ήταν αυτός που διατήρησε ψηλά την ψυχολογία στα αποδυτήρια καθόλη τη διάρκεια της σεζόν. Ήταν ένας θυμωμένος λοχίας, όπως είχε αυτοαποκληθεί που συνεπήρε όλο το ρόστερ της ΑΕΚ με τις οδηγίες του. Ώθησε όλους τους παίκτες στην πραγματοποίηση μίας ανεπανάληπτης υπέρβασης. Το μπάτζετ της Ένωσης άλλωστε ήταν το χαμηλότερο σε σχέση με τους δύο συνδιεκδικητές του τίτλου.

Η αποχώρηση του Χιμένεθ θεωρείται απώλεια, αλλά η ΑΕΚ δεν χάνεται. Έχει τους μηχανισμούς που θα της επιτρέψουν να συνεχίσει να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Εξάλλου ο Μαρίνος Ουζουνίδης που φέρεται ως αντικαταστάτης έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του. Τη μισή μαχητικότητα του Παναθηναϊκού αν έχει του χρόνου η Ένωση και με έξυπνες προσθήκες θα πάρει αέρα το πρωτάθλημα.

Στους οπαδούς της ΑΕΚ όμως η φυγή του Μανόλο σίγουρα αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση. Είναι ο προπονητής που έβαλε τέλος στα (τρίτα) πέτρινα χρόνια. Ξόρκισε το φάντασμα του Μπάγεβιτς, του τελευταίου τεχνικού που σήκωσε πρωτάθλημα με την ΑΕΚ.

Ως οπαδός του οφείλω χίλια ευχαριστώ. Δέκα χρονών ήμουν το '94 στο ενδέκατο πρωτάθλημα και έφτασαν 34 για να πανηγυρίσω το δωδέκατο. Το κατόρθωμα το φετινό πιστώνεται 90% σε εκείνον. 

Ως δημοσιογράφος χρωστάω ένα εκατομμύριο συγγνώμες, γιατί δεν τον πίστεψα, όταν επέστρεψε. Επηρεασμένος από τις συνεχόμενες λανθασμένες επιλογές της διοίκησης τον αποκάλεσα αποτυχιμένεθ σε σχόλιό μου. Έλα όμως που ο τρελός μας έσωσε και τώρα φεύγει με ψηλά το κεφάλι και επιτυχημένος. Προλάβαμε να του αποσπάσουμε και μία σέλφι, στη Ριζούπολη, μετά την απονομή του πρωταθλήματος.

Τον ευχαριστούμε. Δεν ξεχνάμε την προσφορά του. Να τον έχει ο θεός καλά και να επιστρέψει ξανά κάποια στιγμή. Στις καρδιές των Ενωσιτών το όνομα του Χιμένεθ θα μείνει βαθιά χαραγμένο.

Στην ΑΕΚ η προσωπολατρεία έχει τελειώσει όχι όμως και η εκτίμηση σε αυτούς που έχτισαν τις επιτυχίες της.