Ο Φετφατζίδης δεν είναι Λάζαρος που θα πάρει φανέλα βασικού κι έγινε για «σπάσιμο» στον Τίγρη!

Όταν έγραφα τις προάλλες για τον Γιάννη Φετφατζίδη «σιγά το φλάμπουρο», δεν εννοούσα ότι είναι του… πεταμού. Και δεν τα γυρίζω τώρα που κλείνει και τυπικά ο επαναπατρισμός του Γιαννάκη, που έγινε Γιάννης πλέον, στα 27 του και με τρία επιπρόσθετα ποδοσφαιρικά χρόνια στα πόδια του, τα οποία σίγουρα τον «παλιώνουν», τον έχουν κάνει εμπειρότερο, ωριμότερο, χρησιμότερο για μια ομάδα από ότι ήταν όταν ξενιτεύτηκε.

Δεν αλλάζω γνώμη που ξαναντύνεται στα ερυθρόλευκα ο «Φέτφα» και κάνω… πενηνταράκια την άποψη μου: Δεν θα έχανε η Βενετιά βελόνι αν δεν τον ξανάπαιρνε ο Ολυμπιακός. Στον Πειραιά δεν ποντάρουν σε αυτή τη μονάδα για να φτιάξουν το αλφαβητάρι της νέας επιθετικής γραμμής της ομάδας. Δεν είναι δηλαδή σαν τον Λάζαρο, ο οποίος πλην του ότι αποκτήθηκε για το μεγάλο «σπάσιμο» στον «τίγρη» και για να ηγηθεί του «ελληνικού αίματος» με το οποίο θα μεταγγιστεί το καινούργιο ρόστερ, θα πάρει φανέλα βασικού στα φτερά της επίθεσης.

Διαβάστε επίσης...

«Μπουμπουνάει» μεταγραφές ο Μαρίνος - Έδωσε εντολές, εκεί «στέλνει» τον «Λύμπε»

Τινάζει τα πάντα ο Ολυμπιακός και τον αρπάζει από όλη την Ευρώπη - Τότε έρχεται ο Μολέντο

Ο Φετφατζίδης, παρόλο που έχει την ικανότητα να παίζει τόσο ως ακραίος, όσο και ενδιάμεσος ή επιθετικός μέσος με οργανωτικές ιδιότητες στο παιχνίδι της ομάδας, χάρη στο «βελουτέ» πόδι του, δεν αγοράζεται ώστε να αρχίζει η 11άδα από αυτόν. Όχι βέβαια.

Εναλλακτική επιθετική λύση θα είναι, αφού ο Ολυμπιακός θα πάρει ακόμα δύο εξτρέμ, ώστε να ανακτήσει τη χαμένη δύναμη που είχε παραδοσιακά σχεδόν στις πτέρυγες (με Τζόλε, Γιαννακόπουλο, Γκαλέτι, Μιραλάς και Κάμπελ ακόμα) κατά το παρελθόν. Για έτσι τουλάχιστον ξεκινάει το δεύτερο κύκλο του στους Πειραιώτες ο Φετφατζίδης και βλέπουμε.

Πόσες και πόσες φορές, σε ολόκληρο τον πλανήτη, σε κάθε σύλλογο, μεταγραφάρες του καλοκαιριού πηγαίνουν στον κάλαθο των αχρήστων και κάτι άλλοι από ρεζέρβες εξελίσσονται σε πρώτα ονόματα, φτιάχνουν καριέρες, γίνονται διάσημοι, μεγάλοι και τρανοί. Λέμε τώρα για τις αρχικές σκέψεις που αφορούν τον «Άραβα».  

‘Ο Φετφατζίδης θα είναι πάλι στον Ολυμπιακό γιατί:

• Πρωτίστως το ζήτησε ο ίδιος, ειδοποιώντας την παλιά «αγάπη» ότι σκόπευε να γυρίσει στα Άγια Χώματα, βαρώντας εν τέλει με δύναμη την πόρτα στα μούτρα της ΑΕΚ
• Θα χρησιμεύσει, καθώς είναι μια καλή προσθήκη δίχως άλλο στην μεσοεπιθετική ανάπτυξη του νέου Ολυμπιακού, είτε ως μέρος του βασικού σχήματος σε κάποια ματς, είτε ερχόμενος από τον πάγκο να δώσει λύσεις σε μπλοκαρισμένες στιγμές του παιχνιδιού
• Θα είναι ακόμα ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής με διεθνείς παραστάσεις
• Και, φυσικά,  για το γινάτι, μιας και τον ήθελε διακαώς η ΑΕΚ, το όνομά του έπαιζε πρωτοσέλιδο πολύ καιρό στο ρεπορτάζ της πρωταθλήτριας και στο τέλος χάλασαν από το λιμάνι τη δουλειά στον Μελισσανίδη. Αυτό που το βάζετε;’

Φάκελος γκολκίπερ  

Και πάμε τώρα στο «κεφάλαιο τέρμα». Ναι με τον Ανδρέα το Γιαννιώτη. Γιατί «χαλιέστε» ορισμένοι; Γιατί ξινίζουν κάποιοι; Μας κακοπέφτει; Ο εκ των κορυφαίων της σεζόν που έληξε; Ένας από τους μετρημένους από τα δάχτυλα μιας παλάμης πολυτιμότερους τερματοφύλακες του πρωταθλήματος!

‘Αν τον έλεγαν… Γιαννιώτ-ιτς ή Γιαννιώτ-εφ ή Γιαννιώτ-οϊερ θα πανηγυρίζαμε για τον «Κέρβερο». Επειδή θα ερχόταν από το εξωτερικό και όχι από το Περιστέρι και τον Ατρόμητο!

Τι, επειδή ξανάπαιζε στον Ολυμπιακό κάνει σε κάποιους… ξαναζεσταμένο φαγητό; Τι λέτε, σοβαρά;

Μια χαρά τον βρίσκω για βασικό γκολκίπερ την επόμενη χρονιά. Τι του λείπει δηλαδή;’

1. Το παιδί έχει αποδείξει πόσο καλά ξέρει να την κάνει τη δουλειά του.
2. Σωματότυπο για τη θέση του διαθέτει θαυμάσιο, εμπειρίες απέκτησε παίζοντας ένα ολόκληρο πρωτάθλημα κάτω από το δοκάρια του Ατρομήτου, η ηλικία του είναι ιδανική για να επωμιστεί το βάρος της ειδικής αποστολής στον Ολυμπιακό.
3. Και κατά τη γνώμη μου, το βασικότερο όλων, αυτό που εμένα μου δείχνει ότι είναι έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά, είναι που για δεύτερη φορά ύστερα από το προηγούμενο καλοκαίρι, δεν δίστασε να παίξει ρέστα «απαιτώντας» να είναι η πρώτη επιλογή των ερυθρολεύκων για τη «θέση 1».

Πέρυσι, όταν κατάλαβε ότι ο Χάσι δεν τον υπολογίζε για Νο1 πήρε τα μάτια του και έφυγε από την ομάδα. Δεν έμεινε για να είναι πάλι στη σκιά άλλου. Ένιωσε έτοιμος να υποστηρίξει την εστία του Ολυμπιακού και έδειξε ότι διαθέτει τσαγανό και προσωπικότητα, πυγμή και θράσος για να διεκδικήσει και να απαιτήσει.

Δεν νοιάστηκε για το κόστος να φύγει από του Ρέντη και απέδειξε με τις μετέπειτα εμφανίσεις του ότι κακώς τον έδωσαν στον Ατρόμητο γι αυτό άλλωστε και επιστρέφει τώρα μετά Βαίων και Κλάδων. Δικαιωμένος.

Και έχοντας ξαναστρίψει το κέρμα κορώνα-γράμματα, θέτοντας για δεύτερη φορά όρο, πως θα είναι ο βασικός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού. Με την επιθυμία του να είναι «νόμος» πλέον και κάπως έτσι ο Γιαννιώτης είναι πάλι πίσω στα γνώριμα, αγαπημένα λημέρια του.

Και σωστά, ορθότατα ο Ολυμπιακός επενδύει τώρα πια σε εκείνον.

• Ο Γιαννιώτης, ο Χριστοδουλόπουλος, ο Φετφατζίδης, ο Τσιμίκας, ο Ευαγγέλου, ο Σιώπης… Ο Ολυμπιακός επενδύσει έμπρακτα στο ελληνικό στοιχείο. Θέτει τις στέρεες βάσεις της δημιουργίας ενός πυρήνα πάνω στον οποίο θα χτίζεται με προσθήκες μόνο, ο κορμός από σεζόν σε σεζόν. Αυτό είναι το σωστό. Το παντεσπάνι και από πάνω η εμφάνιση και η ποιότητα της εύγεστης, καλοσερβιρισμένης τούρτας. Με 3-4-5 δυνατές, γερές μεταγραφές ξένων, οι οποίοι όντως θα σου κάνουν τη διαφορά.

Το λάθος γινόταν παλιά με τις 15 μεταγραφές κάθε καλοκαίρι, με νέα ομάδα στην αφετηρία κάθε νέου πρωταθλήματος! Φέτος έχει… άλλα κόλπα!