Καθώς μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία για την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων των ομάδων, καλό είναι να αρχίσουμε να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό και σαν ποδοσφαιρική ομάδα και όχι σαν το… υποκείμενο μια σειράς εξελίξεων σε διοικητικό, οικονομικό και μετοχικό επίπεδο.
Μετά και το φιλικό με τον Λεβαδειακό στην Καλλιθέα, έχουμε πλέον μια πρώτη σχετικά ολοκληρωμένη εικόνα της ομάδας που θα επιχειρήσει φέτος να εμφανιστεί με την φανέλα και το όνομα του Παναθηναϊκού στα γήπεδα.
Διαβάστε επίσης...
Με μια πρώτη ματιά, η διαφορά από τις προηγούμενες σεζόν τέτοια εποχή, κάνει μπαμ με την μία.
Κι αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των ποδοσφαιριστών, με την δουλειά του προπονητή ή αυτές καθ’ αυτές τις εμφανίσεις της ομάδας μέχρι τώρα στα φιλικά.
Αυτό που κάνει την διαφορά αυτής της ομάδας σε σχέση με τις προηγούμενες του Παναθηναϊκού τέτοιο καιρό, είναι η… διαφορά που υπάρχει στην αντιμετώπιση αυτής της ομάδας και στην οπτική γωνία από την οποία την βλέπουν και την κρίνουν.
Κι ο λόγος εδώ, τόσο για την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ όσο και για την περιβόητη «ιντερνετική στρατιά των… ανώνυμων Παναθηναϊκών» που κάθε χρόνο είναι αυτή που δημιουργεί τις εντυπώσεις γενικότερα.
Φέτος λοιπόν όλοι αυτοί που τέτοιο καιρό τα προηγούμενα χρόνια ήταν… εκστασιασμένοι από τις κινήσεις του Αλαφούζου, που έγραφαν ύμνους για τις μεταγραφάρες που έκαναν ο Νταμπίζας, ο Βόκολος με τον Φύσσα, ο Στραματσιόνι και ο Διαμαντόπουλος με τον Ουζουνίδη, που έκαναν το άσπρο μαύρο μετά από κάθε φιλικό προετοιμασίας που βλέπαμε, που στις σφαλιάρες έβγαιναν με πανηγυρικά του στιλ «αυτά ήταν τα… κέρδη του Παναθηναϊκού από την ήττα» και στην πρώτη νίκη με… απειλές για τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού σε στιλ «τρομάζει αυτός ο Παναθηναϊκός μόνο με… το παρασκήνιο σταματιέται», αυτοί που υμνούσαν την δουλειά του προπονητή ότι κι αν έβλεπαν και κυρίως αυτοί που απειλούσαν με ξύλο και… εξορία οποιονδήποτε τολμούσε να πει ότι κάτι πάει στραβά και τον αναγόρευαν σε εν δυνάμει… εχθρό του Παναθηναϊκού, διχαστή και νοσταλγό, φέτος απλά… έχουν πηδήσει από το καράβι.
Φέτος και με δεδομένη την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αποφεύγουν να πουν οτιδήποτε καλό μην τυχόν και… ταυτιστούν με τον Αλαφούζο και θέλοντας να διαχωρίσουν τη θέση τους από τις ευθύνες για όσα έφεραν τον Παναθηναϊκό εδώ που τον έφεραν.
Αυτό κάνει τη… διαφορά.
Αλλιώτικα σήμερα θα ήμασταν στα… ουράνια με τα… μωρά του Δώνη, θα ανακαλύπταμε όχι φώτα αλλά… προβολείς στο τούνελ και θα κάναμε εκστρατείες για να σταθεί ο κόσμος στο πλευρό της ομάδας.
Αυτά είναι που δεν υπάρχουν φέτος και εδώ που τα λέμε, από μια άποψη καλό είναι που δεν υπάρχουν μπας και αφήσουν λίγο την ομάδα στην ησυχία της και την κάνουν έστω και από… σπόντα να λειτουργήσει και να δουλέψει κομμάτι ποδοσφαιρικά αποκλειστικά.
Επί της ουσίας λοιπόν δεν έχει αλλάξει και κάτι δραματικά στην εικόνα του Παναθηναϊκού σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.
Δεν υστερεί τόσο πολύ σε εικόνα σε σχέση με την αντίστοιχη τέτοια εποχή τα προηγούμενα χρόνια, όταν υποτίθεται οι εμφανίσεις της… υπόσχντς πράγματα και θάματα για την νέα σεζόν.
Ταυτόχρονα δεν υπερέχει και σε κάτι.
Είναι απλά μια ομάδα που ανταποκρίνεται σχετικά πλήρως, στο ρόστερ που έχει, στην ποιότητα κα στις απαιτήσεις που πηγάζουν απ’ αυτό το ρόστερ και το οποίο να θυμίσουμε ξανά πως δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά όποιες και αν είναι οι εξελίξεις στο διοικητικό επίπεδο.
Αυτό που είναι το βασικότερο γι’ αυτή την ομάδα, είναι να μπορέσει να συνεχίσει έχοντας καθαρό ποιες είναι οι δυνατότητές της, ποια είναι τα πράγματα που μπορεί να βελτιώσει, ποιες είναι οι αδυναμίες της που αντικειμενικά δεν πρόκειται να ξεπεραστούν και ποιες απ’ αυτές μπορεί να δουλέψει και να ξεπεράσει με το πέρασμα του χρόνου.
Με βάση αυτά, η γνώμη μου είναι πως το πρόβλημα του φορ δεν είναι το σοβαρότερο ή εν πάσει περιπτώσει δεν είναι τόσο καθοριστικό όσο εμφανίζεται και πάντως ακόμα και αν λυθεί με μια μεταγραφή δεν θα αλλάξει τόσο εντυπωσιακά τα δεδομένα και την εικόνα της ομάδας όπως λέγεται και αναμένεται.
Το πρόβλημα στο σκοράρισμα, φάνηκε ότι μπορεί να αντιμετωπισθεί είτε εκ των έσω είτε με αντίστοιχες αλλαγές και προσαρμογές στην τακτική και την λογική της ομάδας.
Θα βοηθήσει σίγουρα αν έρθει και είναι καλός, δεν είναι η πανάκεια όμως.
Για μένα εκείνο που θα απασχολήσει έντονα τον Παναθηναϊκό με το ξεκίνημα των υποχρεώσεών του, είναι η ανασταλτική δουλειά ειδικά στην μεσαία γραμμή, καθώς και η πιθανή αδυναμία στην δυνατότητα συγκρότησης ενός σταθερού κορμού στην ενδεκάδα λόγω τραυματισμών ή απουσιών πάσης φύσεως.
Κι αυτό είναι πρόβλημα που πλέον δεν γίνεται να αντιμετωπισθεί μέσω μεταγραφών για αντικειμενικούς λόγους και πρέπει να εντοπισθεί και να δουλευτεί ανάλογα από την τεχνική ηγεσία και τον Γιώργο Δώνη προσωπικά.