Εγώ τα έγραφα μετά το πρώτο ταξίδι του Nations League στο Ταλίν: Με τέτοια εικόνα δεν θα κέρδιζε η Εθνική στη Βουδαπέστη.

Ανεξάρτητα από το αν η Ουγγαρία δεν είναι του… κλότσου σαν την Εσθονία, ωστόσο και αυτή λογίζεται ως ασθενέστερος αντίπαλος των δικών μας διεθνών και άρα η Ελλάδα όφειλε να έχει συνέλθει από την πρεμιέρα και βάση της ατομικής αξίας των παικτών της να ξεδίπλωνε τις αυτονόητες αρετές στο γήπεδο, σε ένα παιχνίδι με ρυθμό και σταθερότητα-διάρκεια στην απόδοση της, ώστε να γινόταν το «2 στα 2».

Φευ! Μπροστά στην άχαρη θέα των κενών εξεδρών και του «ξενερωτικού» αντίλαλου που έκαναν οι φωνές των παικτών, η γαλανόλευκη έκανε πισωγύρισμα σε εποχές που… οι μάνες των ποδοσφαιριστών φούρνιζαν φανουρόπιτες μπας και μας… φανερωθεί καμία νίκη στο εξωτερικό!

Κάποιες εφημερίδες έγραψαν ότι οι Έλληνες… κατάφεραν να ηττηθούν από τους Μαγυάρους, δίχως άδικο, αφού περί… επιτυχίας πρόκειται να πνιγείς στο Δούναβη παρότι ξέρεις μπάνιο!

‘Χάσαμε από μια ομάδα κατώτερη από εμάς, η οποία δεν βρέθηκε καν στα καλύτερα της και αυτή, ούτε είχε κάποιον… άπιαστο super star να μας διαλύσει, μέσα σε… προπονητικό περιβάλλον κιόλας, η ατμόσφαιρα του οποίου πρόσδιδε έναν μάλλον φιλικό χαρακτήρα στο ματς. Και όμως χάσαμε!’

Από τα Μέσα δικτύωσης και τις αρθρογραφίες, κόσμος και συνάδελφοι μου έχουν ανοίξει κουβέντα για Σκίμπε. Ο Γερμανός αμφισβητείται. Για τις επιλογές του στον καταρτισμό της σύνθεσης, για το κοουτσάρισμα και τις αλλαγές του. Σε δεύτερο διαδοχικό ματς.

Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι… το ζητούσε εν τέλει ο οργανισμός του να μπει στο μάτι του κυκλώνα. Καθότι ύστερα από τις αλχημείες και τις εμμονές του το σαββατόβραδο στην Εσθονία, τις οποίες καυτηριάζαμε πριν τον επόμενο σταθμό της Βουδαπέστης, προσπάθησε ανεπιτυχώς όμως να… το πάρει αλλιώς.

Έχουμε και λέμε:

  • Με τον Μήτρογλου δεν θέλησε να ρισκάρει και καλά έκανε και τον κράτησε έξω από την 11άδα. Ενώ έχει όμως πραγματικό φορ (τον Κουλούρη), βάζει κατά συνθήκη στην κορυφή τον Τάσο Δώνη. Επανάληψη δηλαδή με το Ταλίν, που όταν αποχώρησε ο «Μητρογκόλ» έβαλε τον Μπακασέτα στη θέση του, που επίσης δεν είναι το παιδί φορ κρούσης!
  • Ο Μάνταλος παίζει στην ΑΕΚ στα πλάγια. Όχι «ασβέστη» αλλά κάτι μεταξύ εσωτερικού επιθετικού μέσου και ακραίου κυνηγού. Από τον Πέλκα που δεν τον ξέρει καθόλου το συγκεκριμένο ρόλο, προτιμότερο να εμπιστευόταν τον αρχηγό της πρωταθλήτριας. Πάλι καλά που αποφάσισε να παρατάξει την Εθνική και με έναν κλασικό εξτρέμ, σαν τον Λάζαρο και δεν ήταν αυτή τη φορά τόσο αλλόκοτη η επιθετική γραμμή της ομάδας.
  • Ο Μπουχαλάκης δεν… έβγαλε μάτια εναντίον της Εσθονίας. Συνάμα είναι και φρέσκος με το εθνόσημο στο στήθος. Ας χρησιμοποιούσε έναν εμπειρότερο σαν τον Ζέκα, στο πλευρό του Κουρμπέλη, για να φρεσκάρει λίγο και τον άξονα.
  • Μετά τον Τζιόλη ο… Τζαβέλλας. Παλαιότερα ο Μανιάτης. Αναφέρομαι σε αυτούς που δεν βγαίνουν με τίποτα από τις επιλογές του ομοσπονδιακού. Αν δεν είναι οι πρώτες είναι οι αμέσως επόμενες.
  •  Ο Βασίλης Τοροσίδης επίσης… δεν βγαίνει ποτέ από το κάδρο ούτε για ανάσες στα 35 του; Ο Μπακάκης ήταν ΟΚ πια για να παίξει, έχοντας ξεπεράσει τον μικροτραυματισμό του. Μπα!

Ως προς τη γενική παρουσία της Εθνικής Ομάδας, εξάλλου, πού είναι οι οδηγίες του προπονητικού επιτελείου για απόδοση ελκυστικού ποδόσφαιρο;

Ένα άνευρο παιχνίδι από μια προβλέψιμη ομάδα, χωρίς κυριαρχικό ρόλο στο τερέν, εναλλαγές στο παιχνίδι της και δημιουργία φάσεων. Αυτό είδαμε από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε μια φτωχή ποδοσφαιρική βραδιά.

Και εδώ συναθροίζονται οι πολλές ενστάσεις. Γιατί τόσο κακό θέαμα από μια ομάδα που έχει πλέον λόγω ταλέντου της φουρνιάς παικτών να αποδώσει όμορφη μπάλα, επιθετικό παιχνίδι, γοητευτικό ποδόσφαιρο;

Διαφωνώ βεβαίως κάθετα με όσους ζητούν ήδη την κεφαλή του Σκίμπε επί πίνακι.

Είναι πολύ πρόωρο και για τον ίδιο και για τους διεθνείς οι οποίοι δεν έχουν πιάσει ακόμα σε ατομικό αλλά και σε ομαδικό επίπεδο, με τους συλλόγους τους, τον κατάλληλη φόρμα και ρυθμό, καθώς βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της σεζόν, να τους καταδικάσουμε.

 Με την εμφάνιση της στην Ουγγαρία η Εθνική δεν πρέπει να ισχυρίζεται ότι αδικείται από το αποτέλεσμα. Ο συνολικός απολογισμός των τριών βαθμών στις δύο πρώτες αγωνιστικές δεν λογίζεται ως αποτυχημένος, δεν εποίησε και θριάμβους όμως! Σιγά, ξηγημένοι να είμαστε.

‘Ο Σκίμπε κατά τη δική μου άποψη θα κριθεί σοβαρότερα, εποικοδομητικότερα και καθοριστικά ίσως, στο επόμενο διπλό αγωνιστικό πακέτο της γαλανόλευκης στη διοργάνωση: 12 και 15 Οκτωβρίου με Ουγγαρία εντός και Φινλανδία στο Ελσίνκι.

Και από πλευράς αποτελεσμάτων καθώς και απόδοσης της ομάδας μας.

Υπομονή μέχρι τότε και βλέπουμε…’

*** ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ εναντίον του Αστέρα Τρίπολης βλέπω – όπως σας έχω προϊδεάσει από την αρχή της εβδομάδας- ο Μαρτίνς να δίνει την απαραίτητη ξεκούραση στον Κώστα Φορτούνη κατόπιν των δύο σερί 90άλεπτων που έπαιξε, καθώς και στον Μπουχαλάκη για να προβάρει (πρόβλεψη μου) άξονα με Γκιγιέρμε, Καμαρά, Νάτχο.

Ενδεχομένως και ο Λάζαρος να μην παίξει σε όλο το ματς όπως ίσως να προτιμηθεί βασικός ο Χασάν και όχι ο Γκερέρο.

Έρχεται και η Μπέτις, μη ξεχνάμε, 4 ημέρες αργότερα… 

 

 

Πέδρο Μαρτίνς Μίκαελ Σκίμπε Εθνική Ελλάδας Ολυμπιακός