Αν δεν θα 'ναι ο Βούκοβιτς και ο Γιαννιώτης, τα «συνεταιράκια» στη διπλή γκάφα της στιγμής που στοίχισαν στον Ολυμπιακό την αναίτια ήττα από τον ΠΑΟΚ, ή ο Φετφατζίδης, που σκοράρει με… αίτηση στην καριέρα του και με το τέρμα ανοιχτό μπροστά του… 50 στρέμματα σημάδεψε το διερχόμενο πτηνό και έτσι αρκέστηκαν οι ΑΕΚτζήδες στις φιάλες οξυγόνου που ρούφηξαν γλιτώνοντας την ήττα στο ντέρμπι της Κυριακής, θα είναι ο Φορτούνης να… κρεμιέται επί ξύλου.

Πάντως, είτε έτσι είτε αλλιώς, για να ικανοποιηθεί η… αιμοχαρής κοινή γνώμη, κάποιον θα στήσει απέναντι και θα… τον βαράει αλύπητα!

Έτσι και τον Κώστα Φορτούνη. Έδωσε την αφορμή ο ίδιος, για να βγάζει ο καθένας επάνω του, ότι απωθημένο κουβαλάει!

Δεν θα γίνω ο συνήγορος υπεράσπισης του διεθνή ερυθρόλευκου. Όπως είχα την άποψη προ μερικών εβδομάδων, στο ανάλογο περιστατικό με τον Πασχαλάκη στο Ηράκλειο, το ίδιο πιστεύω και για τον Φορτούνη: Ότι πρόκειται περί ατοπήματος, είναι καταδικαστέα πράξη και το βρίσκω φυσικό επακόλουθο να του επιβληθεί τιμωρία.

Άσχετα αν απολογήθηκε δημόσια για την πράξη του ο Φορτούνης, ζητώντας συγνώμη με τοποθέτηση του κι ενώ ακόμα οι εντυπώσεις ήταν θερμές. Δεν άφησε δηλαδή τεχνηέντως να ξεφτίσει το πράγμα, να ξεχαστεί λίγο και κατόπιν να αναλάβει τις ευθύνες του ή να κάνει και το κορόιδο.

Βγήκε υπερήφανα και αντρίκεια, «παντελονάτα», έτοιμος να υποστεί τις όποιες συνέπειες, ωθώντας κιόλας θα έλεγα την αθλητική δικαιοσύνη στην τιμωρία της αξιόποινης πράξης του, υπογραμμίζοντας την ετοιμότητα του να δεχθεί την οποιαδήποτε ποινή αποφασιστεί.

Καμιά φορά με μία συγνώμη δεν λύνονται τα πάντα. Μια συγνώμη σε αυτή τη ζωή συχνά δεν αρκεί. Ο λαός λέει άλλωστε ότι από τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο.

Μόνο που αυτό ισχύει και αφορά στις αμετανόητες περιπτώσεις ανθρώπων. Το να κάνεις ένα λάθος κάποια στιγμή στη ζωή σου, δεν είναι σπουδαίο πράγμα.

Σπουδαίο γίνεται, όταν έχεις κάνεις το λάθος και δεν το αναγνωρίζεις. Κι ακόμη σπουδαιότερο είναι, να το βλέπεις, να το αντιλαμβάνεσαι, να το συνειδητοποιείς και να μην το διορθώνεις.

Για τον Φορτούνη και την περίπτωσή του δεν ισχύει αυτό.

1) Ο… πρότερος έντιμος βίος του, είναι από μόνος του ένα «καθαρό», ένα «λευκό ποινικό μητρώο», ώστε ακόμα και… έγκλημα να είχε τελέσει, οι δικαστές το λαμβάνουν πάντοτε υπόψη τους ως προς την έκδοση της ετυμηγορίας…

2) Στην «απολογία» του με τη γραπτή δήλωση που έκανε, προσυπογράφει εκείνο για το οποίο εικάσαμε όλοι, βλέποντάς τον να παρεκτρέπεται και γνωρίζοντας το χαρακτήρα και την εν γένει συμπεριφορά του στα γήπεδα: Ότι βρισκόταν σε ιδιαίτερα φορτισμένη στιγμή. Σε μια φάση με ξεχωριστό stress και σαφώς δεν ήταν ο εαυτός του.

3) Ο παίκτης ζήτησε την επιείκεια του κόσμου για τη συμπεριφορά του, αναλαμβάνοντας την κάθε ευθύνη του και, άρα, έχει πλήρη επίγνωση του τι έχει κάνει, ζητώντας συγνώμη για τη μία και μοναδική φορά που φέρθηκε απρεπώς. Ειδικά σε μια μεριά της κερκίδας όπου βρίσκονταν παιδιά και πού, πώς να το γνώριζε κάτι τέτοιο άλλωστε! Στο Καραϊσκάκη μπορεί να ξέρει πού κάθονται παιδιά, στο ΟΑΚΑ, ένας ξένος σε ξένο γήπεδο, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι του είναι άγνωστο το χωροταξικό.

Δεν… συντάσσω τώρα την απολογία του Κώστα Φορτούνη, γιατί ανέφερα και πιο πριν ότι δεν είμαι, ούτε το παίζω δικηγόρος του, τάχθηκα δε από την πρώτη στιγμή ως προς την κατεύθυνση της κολάσιμης ενέργειας από πλευράς του.

Μου προξενεί εντύπωση όμως όλος αυτός ο χαμός που έχει σηκωθεί σε βάρος του Φορτούνη. Η ΑΕΚ θέλει να τον κυνηγήσει μέχρις εσχάτων, κάποιοι οπαδοί της, λέει, εξετάζουν το ενδεχόμενο να τον μηνύσουν, ορισμένοι άλλοι (και είναι πολλοί) τον «μπινελικώνουν» αισχρά και ακατανόμαστα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κλπ.

Τρόπος του λέγειν βέβαια το ότι με έχει εκπλήξει όλη αυτή η υπερβολή της επίθεσης προς τον Φορτούνη. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, άθελά του, έριξε πολύ νερό στον μύλο της αντιπαράθεσης ερυθρόλευκων-κιτρινόμαυρων. Η ενέργειά του ήταν βούτυρο στο ψωμί στην επικοινωνιακή πολιτική πολέμου της Ένωσης έναντι του Ολυμπιακού.

Ο Φορτούνης έδωσε αφορμή και είναι τώρα το εξιλαστήριο θύμα. Σε μια ιστορία που μπορεί – κακώς μεν, γίνεται συχνά δε όμως – να συμβεί στον καθένα. Κάτω από την ιδιαίτερη ψυχολογία ενός ντέρμπι, της ξεχωριστής κρισιμότητας ενός αγώνα.

Και όποιος έχει παίξει μπάλα, όποιος έχει κάνει πρωταθλητισμό, στην Ελλάδα ειδικά, δεν γίνεται να μη γνωρίζει ότι είσαι πολλαπλά και ποικίλα «φορτωμένος» όταν βρίσκεσαι… εκεί μέσα: Στο επίκεντρο μάχης…

Συνέβη, εξηγήθηκε, απολογήθηκε, ίσως τιμωρηθεί, τελεία. Όλα τα άλλα είναι για εντυπωσιασμό και μεθοδευμένα. Αλλιώς να φωνάξουμε και έναν… δήμιο να τον αποκεφαλίσει τον Φορτούνη, για να χαρεί το αιμοδιψές κοινό!

Ε, μα, ξέρω εγώ!

Ο ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ποτέ παίκτης του γούστου μου. Τη γνώμη μου εκφράζω. Πολύ κορδελάκι και… από κόμπο λίγα πραγματάκια. Πασπάλισμα πάρε να έχεις, γεύση ελάχιστη. Στην καριέρα του δεν ήταν και ποτέ ο άνθρωπος του γκολ. Δεν έχει τελειώματα. Γνωστό. Στον Ολυμπιακό έβαλε 5 γκολ όλα κι όλα στην προγενέστερη θητεία του. Στην Ιταλία συνολικά 4. Όλα με την Τζένοα. Τι να το κάνω που στην Αλ Αχλί σκόραρε 15 φορές; Κάτι τρέχει στα γύφτικα. Σε ποιο πρωτάθλημα και με ποιους αντιπάλους τα έβαλε;

Είναι γεγονός ότι εξαιτίας του, στη λήξη του ντέρμπι, ο Ολυμπιακός έχασε τους 3 βαθμούς που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε πάρει. Με αυτή τη λογική όμως, θα μπορούσαν οι ερυθρόλευκοι να είχαν φύγει νικητές την Κυριακή από το ΟΑΚΑ, εάν η μπάλα για πόντους δεν έβρισκε το δοκάρι στο θαυμάσιο (κατά τα άλλα) πλασέ του Χασάν και πήγαινε μέσα.

Όπως και την προηγούμενη αγωνιστική, στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, εξαιρουμένων των 24 τελικών των γηπεδούχων που δεν βρήκαν (ούτε μία!) στόχο, αφού δεν κέρδισαν θα έπρεπε τουλάχιστο να μην είχαν χάσει οι Πειραιώτες, αλλά βλέπετε, μπήκε το αυτογκόλ μετά από τα ολέθρια σφάλματα Βούκοβιτς-Γιαννιώτη.

Υπό τοιαύτες συνθήκες όμως, σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε αγώνα, θα πρέπει να αποθεώνονται οι σκόρερ, οι θετικοί πρωταγωνιστές και να κατακερματίζονται από την άλλη, να… μαστιγώνονται, να… βασανίζονται, να… στέλνονται στην αγχόνη εκείνοι που θα έχουν υποπέσει σε (σοβαρά έστω) σφάλματα.

Ανθρωποφαγία! Κρετινισμός («ηλιθιότητα», «βλακεία», γράφει το λεξικό)!

ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ, ΑΛΛΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ. Χωρίς «θα», τα αποτελέσματα για τον Ολυμπιακό. Με μαθηματική ακρίβεια. Ίσως δε και αυτή η διακοπή να είναι ωφέλιμη τώρα. Και για να «γυρίσει» ακόμα, όπως λένε και οι τζογαδόροι. Ε, τι, στο… τζόγο χάθηκαν για τους ερυθρόλευκους τα δύο κολλητά ντέρμπι. Αυτά μόνο στην γκίνια γίνονται. Ανεξάρτητα από λάθη, παραλείψεις, αυτοχειρίες…

Ο κόσμος του Ολυμπιακού το έχει διαγνώσει. Το ξέρει, το βλέπει. Γι’ αυτό και ύστερα από τέτοιες ήττες… τσιμουδιά! Επιφυλάσσονται στον Πειραιά για την καζούρα στους άλλους.

Ξέρετε πού έχει η αχλάδα την ουρά…