Μεγάλος Πασχαλάκης, κότσια από Ουάρντα, κλάση ο Πρίγιοβιτς – «Κρέας» ο Γιουνές, αν δεν έβγαινε ο...

Ο Άρης τα είχε όλα σήμερα: Σφρίγος, σθένος και ταχύτητα! Το μόνο που δεν είχε ήταν ωριμότητα, για να μπορέσει να διαχειριστεί τη ροή του αγώνα. Λογικό για μια ομάδα που ανέβηκε φέτος στη Σουπερλίγκα και φτιάχτηκε από την αρχή. Όσο προπονηταράς κι αν είναι ο Πάκο Ερερα, όσο καλούς παίκτες κι αν διάλεξε στο ποδοσφαιρικό παζάρι δεν είναι εύκολο να φτιάξεις από τη μια μέρα στην άλλη ομάδα με συνοχή, οργάνωση και ψυχολογία νικητή…

Φάνηκε αυτό τόσο στο πρώτο ημίχρονο, μετά από το γρήγορο γκολ του Γκαρσία (και κυρίως μετά απ’ τη μπούκα του Ντιγκινί στο δέκατο τρίτο λεπτό) όσο και στο δεύτερο, μετά από την απώλεια του πέναλτι εκ μέρους του Γιουνές. Σαν ξεφούσκωσε ξαφνικά ο Άρης, σαν να θόλωσε, σαν να απώλεσε την ορμή του. Εκεί ήταν που οι παλιοσειρές του ΠΑΟΚ, παίκτες που έχουν οργώσει τα γήπεδα παρεάκι εδώ και ενάμιση-δυό χρόνια, πήρανε το πάνω χέρι και επέβαλαν τη θέλησή τους. Πολύ περισσότερο με τον τσαμπουκά, παρά με κάποιο περίτεχνο σχέδιο.

Την είχε διαβάσει, βλέπετε, πολύ καλά την ομάδα του Λουτσέσκου ο Πάκο Ερέρα και είχε ψυχανεμισθεί ότι δίχως τον Μαουρίσιο μόνο από τα άκρα θα μπορούσε να αναπτυχθεί. Έβαλε λοιπόν τους κιτρινόμαυρους να πιέζουν ασφυκτικά την πρώτη πάσα, κερδίζοντας χρόνο για να οργανώνεται η άμυνά του καθώς και ευκαιρίες για αιφνιδιασμό. Και η στρατηγική του ανταμείφτηκε στο δεύτερο μόλις λεπτό, με το γκολ του Γκαρσία που έπνιξε ο Πασχαλάκης…

Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Ο γκολκήπερ του ΠΑΟΚ έπεσε καθυστερημένα και σε λάθος γωνία και το ρούφηξε χαλαρά και άνετα το γκολάκι. Από εκεί και πέρα όμως, επειδή πρέπει να είμαστε δίκαιοι, έδειξε χαρακτήρα μεγάλου γκολκήπερ. Όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά έπιασε τα άπιαστα! Ως και το πέναλτι του δόλιου του Γιουνές, που ήταν μακράν ο χειρότερος παίκτης του Άρη. Συγγνώμη δηλαδή, αλλά πιο κρέας από τον Τυνήσιο, σε πουλάει ο χασάπης για βραστό!

Μια και μιλάμε όμως για χειρότερους παίκτες, μούσκεμα τα ‘κανε κι αυτός ο ελπιδοφόρος ο Ζαμπά. Αν ήμουν ο Σεφερλής θα έγραφα «Ζαμπόν ο Ζαμπά», αλλά δεν είμαι, οπότε το ξεπερνάμε. Και πάνω εκεί που στέλνει ο τραυματισμός του ένα Θείο δώρο στον Λουτσέσκου και τον αλλάζει, τα κάνει ακόμη πιο μπουρδέλο ο αντικαταστάτης του Ουάρντα. Με ένα πέναλτι βγαλμένο από το κλασικό βιβλίο «Η τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», παραλίγο να στείλει την ομάδα του στα τάρταρα και να γίνει η ντροπή της Σαλονίκης. Έλα όμως που ο Πασχαλάκης το είχε πάρει προσωπικά…

Όπως προσωπικά το πήρε στη συνέχεια και ο Ουάρντα, βγάζοντας ποδοσφαιρικό εγωισμό. Οφείλουμε να το παραδεχτούμε ότι μυαλό μπορεί να μην έχει, αλλά τα κότσια του περισσεύουν. Κι έτσι έκανε την κούρσα λίγο πριν από το τέλος του αγώνα που ελευθέρωσε τον, αόρατο ως τότε, Ελ Καντουρί κι ο Ελ Καντουρί στη μοναδική σωστή ενέργειά του στον αγώνα έδωσε την ασίστ στον Πρίγιοβιτς. Ο οποίος Πρίγιοβιτς, ων νεκρός και πεθαμένος ταυτόχρονα, θα είχε βγει νωρίτερα αν είχε προκύψει διακοπή του παιχνιδιού. Δεν προέκυψε κι έδειξε την κλάση του, βάζοντας γκολάρα. Γιατί αν περίμενε ο ΠΑΟΚ απ’ τον Καρέλη να κάνει τέτοια μαγκιά, ζήσε Μάη μου!

Υ.Γ. 1: Όσο καθοριστική ήταν η απώλεια του Μαουρίσιο για τον ΠΑΟΚ, άλλο τόσο καθοριστικός ήταν για τον Άρη ο τραυματισμός του Φραν Βέλεθ. Έχασε η άμυνα των κιτρινόμαυρων τον καθοδηγητή της…

Υ.Γ. 2: Για δύο μύρια το χρόνο που παίρνει αυτός ο Βέρνμπλουμ, θα έπρεπε να δίνει και καμιά πάσα πέρα απ’ τα τρία μέρα. Τουλάχιστον αυτή τη φορά έτρεξε και δεν κορόιδευε.

Υ.Γ. 3: Ως συνήθως, σβήσανε τα φώτα του Μπίσεσβαρ εκεί γύρω στο εξηκοστό πέμπτο λεπτό. Παρά ταύτα, με τη μεγάλη κλάση του απασχολούσε δυο παίκτες του Άρεως. Μόνο να μαρκάρει δεν μπορούσε, με αποτέλεσμα να εκθέτει διαρκώς σε κινδύνους τον Βιεϊρίνια.

Υ.Γ. 4: Στη μέση το έκοψε το καρπούζι ο Ιταλός και δεν έδωσε πουθενά ούτε τα σπόρια. Και δεν μάσησε ούτε μια στιγμή από τις παρατεταμένες βουτιές των κιτρινόμαυρων μέσα στην περιοχή του ΠΑΟΚ.