Το ματς είχε δύο όψεις. Η εικόνα της ΑΕΚ στο πρώτο μέρος σίγουρα προβλημάτισε τους οπαδούς που παρακολούθησαν το παιχνίδι με τον Άρη από την τηλεόραση, αφού το ΟΑΚΑ ήταν κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της τιμωρίας για τα επεισόδια με τον Ολυμπιακό. Μπορεί να πέτυχε γρήγορα το 1-0 αλλά στη συνέχεια έπαιξε επικίνδυνα, δίνοντας επικίνδυνα την κατοχή στον Άρη, ο οποίος δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί. Μία ευκαιρία έκανε όλη και όλη με τον Γκάμα στο 23'.
Οπότε αυτό που κρατάμε από το πρώτο μέρος ήταν το πανέμορφο τέρμα με τον συνδυασμό του Μπογέ και του Πόνσε με το γλυκό τελείωμα του πρώτου, το οποίο το έκανε με τόση ευκολία, τόσο απλά, σαν να έπινε ένα ποτήρι νερό, όπως θα έλεγε ο Βασίλης Τσιάρτας για τις εκτελέσεις των φάουλ του. Για την ακρίβεια όλο το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο ματς επικεντρώθηκε στην παρουσία του Αργεντινού που ήταν χάρμα οφθαλμών. Η ποιότητά του έλειπε τόσον καιρό από την ΑΕΚ, λόγω του προβλήματος που αντιμετώπισε στους κοιλιακούς.
Ο άνθρωπος είναι καλλιτέχνης. Ζωγραφίζει με τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο και επιβεβαιώνει, ότι το ποδόσφαιρο, εκτός από ταλέντο, δουλειά και φυσική κατάσταση θέλει πάνω απ'όλα απλότητα. Ο Μπογέ δεν κάνει ποτέ την περιττή κίνηση. Δεν ζαλίζει τη μπάλα. Ξέρει τι να την κάνει. Η κίνησή του στον κενό χώρο στο 1-0 εξέθεσε την αμυντική λειτουργία του Άρη που έπαιζε πολύ ψηλά, δεν ξέρω όμως αν ήταν άλλος παίκτης αν θα εκτελούσε εύστοχα.
Ο Μπογέ αποτελεί τον έρωτα των οπαδών της ΑΕΚ. Ξ - Ε - Κ - Α - Θ - Α - Ρ - Α
Και δεν ήταν ο μόνος Αργεντινός που θαυμάσαμε στο άδειο ΟΑΚΑ. Είχαμε και τον Πόνσε, που χωρίς τον... Μάνταλο και τον Μπακασέτα, να του στερούν μπαλιές κατάφερε να δει το όνομά του να σημειώνεται δύο φορές στον φωτεινό πίνακα με τα τέρματα που σημείωσε. Μάλλον ο Ουζουνίδης στην προσπάθεια του να κάνει ροτέισον και να ξεκουράσει ποδοσφαιριστές, έβγαλε λαγό από το καπέλο του. Γιατί μην ξεχνάμε, ότι υπάρχουν και κάποιες περίεργες φήμες περί ύπαρξης κλίκας στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια. Έκανε Ανάσταση σε αυτό το ματς ο επιθετικός του Δικεφάλου.
Κοντολογίς οι δύο συμπατριώτες χόρεψαν τάνγκο τον Άρη και η ΑΕΚ πήρε μία εύκολη νίκη, χωρίς να ιδρώσει, κάτι που δεδομένα είναι πολύ σημαντικό. Τα τέσσερα γκολ φαντάζουν πολύ λίγα. Ο Λιβάγια ήταν άφαντος στο πρώτο ημίχρονο, αλλά το σκηνικό άλλαξε στο δεύτερο μέρος, κάτι που πιστώθηκε με τη σημείωση ενός τέρματος, ύστερα από ασίστ του Μπογέ. Ο Άλεφ ήταν ό,τι πρέπει για το συγκεκριμένο παιχνίδι, δίπλα στον Γαλανόπουλο που αρχίζει να ξαναβρίσκει τη φόρμα του. Ιδιαίτερα θετική ήταν η δεξιά πλευρά της Ένωσης με τον Μπακάκη και τον Γκάλο, ενώ αμυντική γραμμή λειτούργησε άψογα. Ο Μπάρκας δεν απειλήθηκε τόσο πολύ.
Η ΑΕΚ λοιπόν έβγαλε το πρώτο δύσκολο παιχνίδι στην έδρα της που είναι χωρίς οπαδούς. Ακολουθεί ματς Κυπέλλου και στη συνέχεια το εκτός έδρας ντέρμπι με τον φορμαρισμένο και αξιοπρόσεχο λόγω των πιτσιρικάδων του Παναθηναϊκό, από τον οποίο περιμένει τη Δευτέρα να κόψει βαθμούς από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
ΥΓ: Τι ωραιότερο να ακούς τον Δημήτρη Μελισσανίδη να επιβεβαιώνει αυτό που σιγομουρμουρίζεται εδώ και καιρό, ότι τα χρήματα από το Champions League είναι η «ασφάλεια» για την κατασκευή του γηπέδου. Θα το λέω και θα το ξαναλέω κάθε φορά. Όσες μεταγραφές και να κάνει η ΑΕΚ, όσα χρήματα να ρίξει στη δημιουργία ομάδας, τίποτα από όλα αυτά δεν συγκρίνονται με την αξία ενος γηπέδου. Γιατί η υπεραξία της Αγιά Σοφιάς θα είναι τεραστία. Εκεί η Ένωση θα γράψει λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία, τη δικιά της αλλά και την ελληνική. Γιατί η ύπαρξη του πρώτου μουσείου Προσφυγικού Ελληνισμού θα αλλάξει πολλά δεδομένα και θα βοηθήσει τα μέγιστα στη μάχη που δίνουν οι απόγονοι όσων ήρθαν από εκείνα τα αγιασμένα χώματα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.