Παραφράζοντας τους στίχους του μέγιστου ποιητή Γιάννη Ρίτσου, θα μπορούσα να περιγράψω τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Απόλλωνος με μία και μοναδική φράση:
Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κερδίζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Όσο κι αν τα είχε θαυμάσει τα πιτσιρίκια του Δώνη ο φίλαθλος του ΠΑΟ, μια ανησυχία την είχε μέσα του για τον αγώνα τον σημερινό.
Δύο βαθμούς από σύνολο εννιά πήρανε οι τριφυλλοφόροι στα ντέρμπι παρά τις καλές εμφανίσεις, χάλασε η ψυχολογία. Άφαντος είναι ακόμη ο Παιρόζ, υπάρχει ένα άγχος κι ας την ανοίγει την πορτοφόλα ο Αλαφούζος. Μεσολάβησε και η διακοπή λόγω εθνικών ομάδων, δεν θέλει και πολύ για να απορυθμισθεί η καλοκουρδισμένη μηχανή. Ιδίως όταν έχει απέναντί της μια γριά αλεπού των πάγκων όπως τον Γιάννη Μαντζουράκη.
Εκατό όμως η αλεπού, εκατόν μία το αλεπουδάκι που λέει κι η παροιμία. Προπονηταράς είναι ο Μαντζουράκης, αλλά κι ο Δώνης δεν είναι κανένα χάπατο. Τα λουριά έπρεπε να σφίξει μετά απ' τα ντέρμπι, τη διάθεση να φτιάξει, την ορμή να εμπνεύσει. Και τα κατάφερε μια χαρά, εξ όσων είδαμε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε μουτρωμένος ή μπλαζέ στο γήπεδο, μπήκε αποφασισμένος να ξεμπερδεύει από το πρώτο ημίχρονο. Και ξεμπέρδεψε!
Με MVP τον Χατζηγιοβάνη, που ήταν γαϊδουράγκαθο στα ντέρμπι αλλά κόντρα στον Απόλλωνα μεταμορφώθηκε σε ορχιδέα. Σακούλες για τον εμετό μοίρασε σε όλη τη δεξιά πλευρά του Μαντζουράκη και μπορεί να μην σκόραρε αλλά πιστώθηκε με μία ασίστ στον Κουρμπέλη και μία στον Μακέντα. Ο οποίος Μακέντα ξεμπούκωσε κι αυτός, αποδεικνύοντας ότι το καλό το φορ δεν την ξεχνάει εύκολα την τέχνη του γκολ. Και ρωτάω τώρα εγώ με το φτωχό μου το μυαλό:
Θα τον χάλαγε τον Ολυμπιακό να έχει ένα απλώς καλό εννιάρι σαν τον Ιταλό, αντί γι' αυτά τα όρθια ανέκδοτα που έχει μαζέψει;
Υ.Γ. 1: Για θυμίστε μου λίγο, ο Τζανετόπουλος ήταν που σφάζονταν παλικάρια στην ποδιά του; Αν συνεχίσει έτσι, θα έχει την τύχη του Μπουγαΐδη...
Υ.Γ. 2: Έχει όλα τα προσόντα για γίνει σπουδαίος γκολκίπερ ο Κότσαρης. Αρκεί να μάθει από εξόδους.
Υ.Γ. 3: Όπως δεν ξέχασε το γκολ ο Μακέντα, έτσι δεν ξέχασε την τέχνη του κι ο μάγος Σικαμπάλα. Αλλά είναι πιο βαρύς ρε φίλε κι από τον Μπίσεσβαρ ακόμη!