ΑΕΚ - Νέναντ Κρστίσιτς: Οι μεταγραφές είναι το «όπιο» των οπαδών. Γνωστό αυτό και πάντα ψαρωτικό σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Δώσε ονόματα και όνειρα στον κόσμο και πάρ' του την ψυχή. Μόνο που στην περίπτωση της ΑΕΚ αυτόν τον Γενάρη, το θέμα δεν αφορά απλά τις εντυπώσεις, αλλά και την ουσία. Η ΑΕΚ καλείται να θέσει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας καλής ομάδας, που θα μπορεί να πρωταγωνιστεί σε σταθερή βάση τα επόμενα χρόνια και δεν θα επαναλάβει το κάκιστο δεύτερο μισό του χρόνου.
Η μεταγραφή του Κρστίσιτς είναι εξαιρετικό πρώτο δείγμα. Εστω και αν πολλές φορές έχει λεχθεί πως τον Γενάρη δεν μπορείς να κάνεις πολλά, περιπτώσεις όπως του Σέρβου αποδεικνύουν το αντίθετο. Παίκτης με εμπειρία και ποιότητα, με παραστάσεις σε τοπ επίπεδο, που κατάφερε να ξεχωρίσει ακόμα και στην παρθενική παρουσία του Ερυθρού Αστέρα στο Champions League.
Η ΑΕΚ δείχνει έτοιμη να προσθέσει στο δυναμικό της, έναν παίκτη που έχει ηγετικά χαρακτηριστικά και μπορεί να γίνει αφεντικό στη μεσαία γραμμή. Αυτό που χρειάζεται δηλαδή η ΑΕΚ και έψαχνε να βρει επί χρόνια. Για να είμαστε ακριβείς και να έχουμε γνώση της πραγματικότητας, η αναζήτηση ενός τέτοιου παίκτη αποτελούσε ζητούμενο ακόμα και στην εποχή που η Ενωση είχε δίδυμο τους Γιόχανσον και Σιμόες, τους κατά τεκμήριο καλύτερους χαφ των τελευταίων ετών.
Με τους Γιόχανσον και Σιμόες, η ΑΕΚ είχε θαυμαστή αμυντική συνέπεια, αλλά δυσκολευόταν αρκετά στα ματς του μέσου όρου στο κομμάτι της δημιουργίας. Καθαροί κόφτες και οι δύο, επιχειρήθηκε να μεταλλαχθεί – δίχως μεγάλη επιτυχία – ο Σουηδός σε οκτάρι. Ηδη, από τότε υπήρχε κουβέντα για το αν έπρεπε να παίζουν οι δύο, εάν θα υπήρχε ένας παίκτης που θα μπορούσε να κουβαλά την μπάλα, να κάνει κάθετη κίνηση, να συμβάλει στη δημιουργία.
Ο Κρστίσιτς είναι τέτοια περίπτωση. Επρεπε να είχε αποκτηθεί το καλοκαίρι, αλλά τότε η ΑΕΚ έπεσε θύμα πολλών παρερμηνειών. Άλλος πίστευε πως θα έπρεπε να δοθεί ευκαιρία στον Μοράν, άλλος πως ο Γαλανόπουλος θα σήκωνε όλη την ομάδα στους ώμους του, άλλος πως θα βρίσκονταν λύση με τον Σιμόες έπειτα από μήνες διαπραγματεύσεων, άλλος πως ο Αλεφ θα ήταν έτοιμος να κάνει τη διαφορά με το...καλημέρα. Η πράξη απέδειξε, πως δεν λειτουργεί μια ομάδα με ευχολόγια.
Η ΑΕΚ πρέπει από τώρα να θέσει τις βάσεις για το μέλλον της. Φαίνεται, πως με 2-3 κινήσεις επιπέδου και σοβαρή αξιολόγηση του υλικού, μπορεί να γυρίσει το χαρτί. Αλλωστε, δεν υπάρχει ομάδα που να πρωταγωνιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο και να μην έχει στον άξονα της παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Στα άκρα πάντα μπορείς να βρεις λύσεις. Θυμηθείτε πως πορεύθηκε η ΑΕΚ σε μεγάλο διάστημα της περυσινής και της φετινής χρονιάς: μία με τους Γκάλο και Λόπες, φέτος με τον Μάνταλο και τον Μπακασέτα.
Το θετικό είναι πως στην ΑΕΚ δείχνουν πως έμαθαν από τα λάθη τους και κινούνται με τρόπο που θα αποτρέψει την επανάληψη τους. Αλλωστε, είναι πλέον φανερό, ότι στην ΑΕΚ δεν αρκούν κάποιες κινήσεις ενίσχυσης και δημιουργίας κορμού, όπως μπορεί να είναι ο Ιατρούδης και άλλα παιδιά τέτοιας λογικής. Το σπουδαίο είναι να βρεθούν οι παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά και θα δίνουν προοπτική.
Οσον αφορά το θέμα Κονέ, είναι προφανές πως και εδώ πρέπει να διορθωθεί ένα λάθος του περασμένου καλοκαιριού. Κατά τη γνώμη μου, η ΑΕΚ έπρεπε και τότε να είχε κινηθεί με περισσότερη αποφασιστικότητα και να είχε βρει τρόπο να αποκτήσει τον παίκτη. Δεν το έπραξε τότε, δεν το έκανε ούτε το φθινόπωρο που επίσης θα είχε κερδίσει χρόνο, ας το πράξει τώρα. Ο Κονέ έχει να δώσει πολλά και σε πολλά επίπεδα, η ΑΕΚ είναι σημαντικό να έχει παίκτες με ηγετικά στοιχεία στα αποδυτήρια.