ΠΑΟΚ - Πανιώνιος: Παιδιά να λέμε και καμιά αλήθεια: Μπορεί στη Βίβλο ο Δαυίδ να τον ξεφτίλισε τον Γολιάθ, αλλά μια φορά έγινε το θαύμα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, τη δάγκωσε την πιπεριά. Ακόμη κι ο Κώστας ο Πρέκας, ο γίγαντας του Ρούπελ, τη ρούφηξε στο τέλος κι αναγκάστηκε να το παραδώσει το οχυρό στους Γερμανούς. Ήθελε αλλά δεν μπορούσε...
Κάπως έτσι κι ο Πανιώνιος. Λατέρνα, φτώχια και φιλότιμο ήταν στην Τούμπα. Άντε να τρέξουμε, άντε να παλέψουμε, άντε να σπρώξουμε πιο πολύ δεν μπορούσε. Έλλειψη ποιότητας το λένε και δεν μπορείς να το πολεμήσεις μόνο με τις καλές προθέσεις.
Ήταν απών κι ο Σπιριντόνοβιτς, που προσθέτει λίγο αλατάκι στην επίθεση των Νεοσμυρνιωτών και δεν τράβαγε με τίποτε το κάρο. Κι ας επέμενε ο σπίκερ ότι την ώρα που αποβλήθηκε ο Μακρύλλος το είχε ισορροπήσει το παιχνίδι ο Πανιώνιος. Κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάνανε έτσι!
Ο ΠΑΟΚ από την άλλη, το βιολί του. Κοπάναγε σαν τον σιδερά το αμόνι. Μια, δύο, τρεις, πέντε κάποια στιγμή θα το πετύχαινε το γκολάκι. Δεν του βγήκε από οργανωμένη προσπάθεια (λείπει ο Πρίγιοβιτς, όσο και να σκίζεται ο συμπαθής Ακπόμ), του βγήκε από προσωπικές ενέργειες δύο παικτών με περιττά κιλά και περίσσιο ταλέντο: του Μπίσεσβαρ και του Βιεϊρίνια.
Ο πρώτος, πέρασε ψιλό γαζί την άμυνα του Πανιωνίου, ο δεύτερος εκτόξευσε πύραυλο εδάφους-αέρος. Και ψόφησε η κατσίκα του γείτονα. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν τυπική διαδικασία. Βαρεμάρα πλήρης και αναλωθήκαμε σε κουβέντες στο καφενείο του Λουκά το Παγκράτι για τον αν τσακώθηκε ο Ζαμάνης με τον Δάρα ή ο Δάρας με τον Ζαμάνη, για το αν θα σκάσει ποτέ χαμόγελο ο αγέλαστος Μάντζιος, για το αν αξίζει τα λεφτά του ο Καμαρά, πέρναγε η ώρα.
Ξυπνήσαμε λίγο όταν έβαλε το γκολάκι ο Σάχωφ κι ύστερα πάλι ροχαλητό. Μοναδικό αξιοσημείωτο στιγμιότυπο η είσοδος του Λύρατζη στη θέση του Βιεϊρίνια, που χάρηκε ο κόσμος με το φρέσκο το ΠΑΟΚτσάκι. Ως εκεί και στο ρελαντί, μέχρι που σφύριξε ο Σιδηρόπουλος για τελευταία φορά.
Με δύο λόγια άλλο ένα ευχάριστο γουικέντ για τον Δικέφαλο, που δεν χρειάστηκε καν να βάλει τα δυνατά του. Ακόμη ένα γουικέντ πιο κοντά στον τίτλο, που αρχίζει να αχνοφαίνεται στο βάθος του ορίζοντα. Αν υπολογίσουμε ότι την άλλη Κυριακή παίζει με ΟΦΗ, ο Ιανουάριος προκύπτει πολύ ευτυχής μήνας για το Δικέφαλο του Βορρά!