Μπαλωματού ο Βράνιες - Δικαίωση Μελισσανίδη - Αυτός θα κλείσει σπίτια

ΑΕΚ: Με τρεις λέξεις το στόρι των δύο αναμετρήσεων ΑΕΚ-Κραϊόβα:
Δίκαιη πρόκριση ΑΕΚ!

Δίκαιη, δικαιότατη, μιας και επί τρία ημίχρονα η ελληνική ομάδα επικράτησε πλήρως των Ρουμάνων. Στο τέταρτο ημίχρονο δεν βγήκε καθόλου, κόντεψε να το πληρώσει, δεν το πλήρωσε. Ή μάλλον, δεν βγήκαν οι δέκα από τους έντεκα παίκτες της, αφήνοντας μόνο κι έρημο τον Βράνιες να τρέχει σαν τον παλαβό δεξιά αριστερά και να μπαλώνει όλες τις τρύπες του ντουνιά. Τρύπες του Παουλίνιο, τρύπες του Σβάρνα, τρύπες του Κρίστιτσιτς, η θαυμαστή μπαλωματού έγινε ο Βράνιες και παραλίγο να κρατήσει το μηδέν σε φάση σόλο, δίχως καμιά βοήθεια. Δεν τα κατάφερε, αλλά και πάλι ήταν ο MVP του σημερινού αγώνα. Και η απόλυτη δικαίωση στην επιμονή Μελισσανίδη να τον φέρει πίσω, με κάθε κόστος.

Οι υπόλοιπες ωστόσο μεταγραφές της ΑΕΚ, ήταν πότε έτσι πότε γιουβέτσι. Καλύτερος όλων, μακράν ο Ολιβέϊρα, που δεν πέφτει κάτω δεν πα’ να τον κλωτσάνε τρεις. Και μπούκα έχει και μπάλα ξέρει και το σουτ δεν του λείπει, μόλις προσαρμοστεί απολύτως θα κλείσει σπίτια. Δεν είναι να τον φοβάσαι.
Αντίθετα τον Παουλίνιο είναι να τον τρέμεις κάπως. Έχει την ταχύτητα να μαρκάρει όλους τους παίκτες του κόσμου, επιθετικά είναι άψογος, αλλά αμυντικά ξεχνιέται πολύ συχνά με αποτέλεσμα να ανοίγουν όχι τρύπες αλλά κρατήρες από τη δεξιά πλευρά της ΑΕΚ. Το πήρανε χαμπάρι οι Ρουμάνοι που είναι γατόνια και στο δεύτερο ημίχρονο όλο από εκεί παίζανε. Και παραλίγο να βγάλουν λαγό…

Από εκεί και πέρα ο Ζεράλδες μοιάζει με σούσι εκδοχή του Μάνταλου. Πολύ ωμό πράγμα δηλαδή, λίγο ψαράκι, λίγο ρυζάκι, λίγο φύκι, κι όλα μαζί μια μπουκίτσα τόση δα. Και σε δέκα λεπτά θέλεις άλλο τόσο, γιατί ξαναπείνασες. Δεν πείθει, όπως δεν πείθει κι αυτός ο Σιμάο ότι θα βάλει τάξη στο κέντρο της ΑΕΚ. Κι αν αυτοί τέλος πάντων είναι εγκεφαλικοί παίκτες και θα βελτιώνονται όσο περισσότερο δένονται με την ομάδα, τι να πει κανείς για τον Βέρντε; Τον μάγο της τρίπλας που δεν κατάφερε να τριπλάρει ούτε τη σκιά του όση ώρα έπαιζε. Και έχασε δύο ανεπανάληπτα τετ-α-τετ λίγο μετά απ’ το ενενήντα, που θα κλείδωναν τον αγώνα υπέρ της ΑΕΚ…

Αλλά μιας και έγραψα για Μάνταλο λίγο πιο πάνω, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι στο πρώτο ημίχρονο δίδαξε μπάλα. Μια από τις καλύτερες εμφανίσεις όλης της καριέρας του στην ΑΕΚ, αναμφίβολα. Στο δεύτερο ημίχρονο, παρέμεινε στα αποδυτήρια, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Μαζί και με τον Κρίστιτς, που δεν εμφανίστηκε στο χορτάρι ούτε καν στο πρώτο ημίχρονο, αφήνοντας μια γιγαντιαία τρύπα στο κέντρο. Και τι να στην κάνω εγώ ύστερα την τριανταπεντάρα μπαλιά που έβγαλε στο εικοσιπέντε; Της μιλάει της μπάλας αναμφιβόλως, αλλά αθλητής έχω την εντύπωση ότι δεν είναι…

Στο δια ταύτα όμως. Στο δια ταύτα, από τη μέση και πάνω δεν έχει να φοβηθεί τίποτε η ΑΕΚ. Από τη μέση και πίσω έχει να φοβηθεί λίγα πράγματα, έστω κι αν ο Σβάρνας ακόμη μαθαίνει τη θέση και ο Μπάρκας επιμένει να μην μαθαίνει από εξόδους. Στο κέντρο, πάλι, η κατάσταση είναι σχετικώς κρίσιμη και σηκώνει ολίγη ανησυχία. Το βλέπει, φυσικά, ο Καρντόσο, σε όλο το ματς φώναζε, και θα προσπαθήσει να το διορθώσει. Μόνο που το πρωτάθλημα δεν αρχίζει σε ένα μήνα, αρχίζει σε δέκα μέρες!