Τίποτα από Νταμπίζα - "Φόρτωμα" στον Δώνη - Καλύτερα με απαγόρευση

Παναθηναϊκός - Νίκος Νταμπίζας: Επιστροφή στην κανονικότητα λοιπόν για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, καθώς ξαναρχίζουν οι επίσημες υποχρεώσεις του στο πρωτάθλημα.

Στο διάστημα που μεσολάβησε, δεν είχαμε κάτι αξιόλογο εκτός από τη συνέντευξη του Νίκου Νταμπίζα στην οποία υποτίθεται ο τεχνικός διευθυντής θα εξηγούσε τη λογική και τα αποτελέσματα των κινήσεων που έγιναν στο πλαίσιο του μεταγραφικού σχεδιασμού του Παναθηναϊκού.

Η αλήθεια είναι πως είπε πραγματικά πολλά ο Νταμπίζας.

Ίσως και... υπερβολικά πολλά θα έλεγα.

Η ουσία όμως είναι πως πρακτικά δεν είπε τίποτε.

Στα κρίσιμα ερωτήματα και απορίες, απάντησε μεν για αρκετή ώρα, αλλά ή απέφυγε να απαντήσει, ή τα βρήκε όλα καλώς καμωμένα.

Κι εκεί κάπου είναι και η ένσταση στα όσα έχουν ειπωθεί για το πως κινήθηκε ο Παναθηναϊκός στις μεταγραφές αλλά και στις αποχωρήσεις των ποδοσφαιριστών του.

Κι έκανε ειλικρινά εντύπωση, ο τρόπος με τον οποίο ο Νταμπίζας τοποθετήθηκε σε όλα αυτά.

Καθώς από ένα σημείο και μετά, νόμιζες ότι στην καλύτερη, υποτιμούσε τη νοημοσύνη τόσο αυτών που ρώταγαν όσο και αυτών που θα διάβαζαν ή θα άκουγαν τις απαντήσεις του στη συνέχεια.

Γιατί δεν μπορεί, για παράδειγμα, να ρωτιέται για το τι πήγε λάθος και ο Παναθηναϊκός πήρε ένα σωρό μεσοεπιθετικούς και κανένα αμυντικό χαφ, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο με τον Κουρμπέλη που κι αυτός επιβεβαιώνεται συνεχώς ότι δεν μπορεί να προσφέρει λόγω των προβλημάτων του και η απάντηση να είναι "είμαστε πλήρεις έχουμε πολλά οχτάρια στο ρόστερ μας".

Ούτε μπορεί να ρωτιέται για το τι είδους παίκτες πήρε και ποιες ήταν οι αντικειμενικές ανάγκες και εκεί να αρχίζει κατεβατά για το πόσο σωστά και πόσο εντός πλαισίου κινήθηκε.

Όλα αυτά, καλά είναι να τα λένε οι τεχνικοί διευθυντές και όλοι οι αντίστοιχοι, αλλά όταν μιλάνε με τους... προέδρους των ομάδων που κατά τεκμήριο αγνοούν τα βασικά του ποδοσφαίρου και τελικά πείθονται από τις,.. αναλύσεις ότι όλα έχουν γίνει καλώς καμωμένα και από κει και πέρα... αναζητήστε αλλού τον υπεύθυνο.

Για τον κόσμο όμως και κυρίως για την ουσία της ιστορίας, δηλαδή την ομάδα και τις ανάγκες τους, όλα αυτά είναι κουβέντες του αέρα.

Κουβέντες καλές για να περνάει η ώρα και για... ασκήσεις ποδοσφαίρου επί χάρτου, αλλά όταν έρχεται η ώρα του χορταριού εκεί βγαίνει γυμνή η αλήθεια και βγαίνει και με οδυνηρό τρόπο.

Πέρα απ' όλα αυτά πάντως, υπήρχε και ένα ακόμα σημείο που προκαλεί εντύπωση στον απόηχο των όσων εξήγησε ο Νίκος Νταμπίζας.

Κι αυτό είναι το έμμεσο... άδειασμα στον Γιώργο Δώνη, ή αν προτιμάτε το... φόρτωμα της πορείας του Παναθηναϊκού ολοκληρωτικά στο ποδοσφαιρικό τμήμα και στο προπονητικό τιμ του.

Γιατί από τη στιγμή που ισχυρίζεται πως ο μεταγραφικός σχεδιασμός, οι κινήσεις που έγιναν και τα αποτελέσματά τους, πήγαν καλά σε γενικές γραμμές τότε το... συμπέρασμα πως ό,τι βλέπουμε από κει και πέρα είναι αποτέλεσμα της δουλειάς και των επιλογών που γίνονται στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Ε αυτό δεν είναι και ότι το καλύτερο για τον προπονητή.

Πολύ περισσότερο που στην τελική, μπορεί ο τεχνικός διευθυντής ή ο οποιοσδήποτε να λέει και να το πιστεύει κιόλας, πως με βάση τα δεδομένα όλα πήγαν σχετικά καλά, αλλά ο προπονητής είναι αυτός που είναι αναγκασμένος να επιχειρήσει αυτό το "όλα πήγαν σχετικά καλά" να βγει στο... χορτάρι.

Ο προπονητής είναι αυτός που θα πρέπει να βρει λύση στο Βικελίδης καθώς πηγαίνει χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικά αμυντικό χαφ παρ' ότι ακούσαμε πως το ρόστερ είναι "γεμάτο" στη συγκεκριμένη θέση.

Κι αυτό είναι μια ουσιαστική διαφοροποίηση στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού φέτος σε σχέση με πέρυσι.

Καθώς είναι ολοφάνερο πως δεν υπάρχει η συσπείρωση και η ενότητα που υπήρχε πέρυσι στο εσωτερικό του και οι οποίες μπορεί αν θέλετε να δημιουργήθηκαν από το... ένστικτο επιβίωσης των ανθρώπων του ποδοσφαιρικού τμήματος μπροστά στις καταστάσεις στις οποίες βρέθηκαν, αλλά παρ' όλα αυτά ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που κράτησε όρθιο τον Παναθηναϊκό σε ότι κι αν αντιμετώπισε.

Και κάτι ακόμα που λειτούργησε διαφορετικά από πέρυσι φέτος κι αυτό έχει κοστίσει αντί να βοηθήσει τελικά.

Ο λόγος για την... απελευθέρωση από την απαγόρευση μεταγραφών που ίσχυσε πέρυσι.

Το λέγαμε πέρυσι μεταξύ αστείου και σοβαρού, πως ο Παναθηναϊκός είχε τελικά εύνοια που δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές, καθώς αυτό τον οδήγησε αναγκαστικά στην στροφή στην ποδοσφαιρική λογική και δουλειά αλλά και στη στόχευση στην ελληνική αγορά και στις Ακαδημίες για την συμπλήρωση του ρόστερ του.

Απ' ότι φαίνεται, το τέλος της απαγόρευσης που υπήρξε φέτος, λειτούργησε σαν "μία από τα ίδια" για τον Παναθηναϊκό.

Κι ας επιμένει ο Νταμπίζας να λέει ότι το περυσινό πλάνο δεν διαφοροποιήθηκε, παρουσιάζοντας σαν αντίλογο την αναλογία Ελλήνων παικτών και παιδιών από τις Ακαδημίες αλλά στην... 30άδα του ρόστερ της ομάδας.

Γιατί αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οι περισσότεροι απ' αυτούς που μπήκαν στη... στατιστική της απάντησης δεν θα δουν ενδεκάδα και αποστολή ούτε στις... προπονήσεις.

Κι αυτό γιατί αν αρχίσουν αυτοί να βλέπουν ενδεκάδα ή αποστολή, τότε το... σύνδρομο Βέμερ, Μουνιέ, Αρμενάκα και πάει λέγοντας που κρατάει όμηρο τον Παναθηναϊκό, απλά θα.,.. μετεξελιχθεί σε σύνδρομο και ενός μεγάλου κομματιού αυτών που έχουν έρθει στη φετινή μεταγραφική περίοδο.

Γι' αυτό είναι επείγον.

Είναι επείγον και άμεση προτεραιότητα για τον Παναθηναϊκό.

Αφ ενός να καθίσουν όλοι κάτω και να λειτουργήσουν σαν ένας άνθρωπος και από την άλλη να μείνει πιστό -ή να επιστρέψει αν έχει ξεστρατήσει- το ποδοσφαιρικό τμήμα στην καθαρή ποδοσφαιρική λογική και στη σκληρή δουλειά.

Μόνο αυτό μπορεί να... λειάνει τις γωνίες και να λειτουργήσει όσο πιο αποτρεπτικά μπορεί στη σκληρή πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και η οποία καθόλου δεν βοηθήθηκε από τις κινήσεις που έγιναν στις μεταγραφές και τα αποτελέσματα αυτών των κινήσεων.