Κατάρα από Λουτσέσκου - Ούτε με GPS o Εσίτι - Δώσε τον Πέλκα

Η πιο γνωστή κατάρα στα σπορ είναι η περίφημη «κατάρα του Bambino», όπου υποτίθεται ότι ο παιχταράς του μπαίηζμπολ Babe Ruth είχε καταραστεί τους Boston Red Sox να μη σώσουν και πάρουν πρωτάθλημα. Και κράτησε 86 ολόκληρα χρόνια το στόρι από το 1918 ως το 2004, οπότε έσπασε το ρόδι και ανέπνευσαν οι Βοστωνέζοι οπαδοί των κοκκινόκαλτσων…

Στον ΠΑΟΚ, πάλι, έχουμε φέτος την «κατάρα του Λουτσέσκου». Όπου ο Ραζβάν καταράστηκε την παλιά του ομάδα να μη σώσει και βγάλει αγώνα δίχως να δεχτεί γκολ. Και δίχως να χτικιάσει τους οπαδούς της, που περιμένουν να πάει συν πλην πέντε λεπτά από το ενενήντα για να το καθαρίσει το ματσάκι ο Δικέφαλος του Βορρά και να πάρουν αναπνοή. Κι ως τότε είναι με τα υπογλώσσια, πλούσια την έχουν κάνει την οικογένεια Γιαννακόπουλου που εγκαινιάζει οσονούπω νέα γραμμή παραγωγής στη ΒΙΑΝΕΞ αποκλειστικά και μόνο για να τροφοδοτεί τους ΠΑΟΚτζήδες!

Πέρα από πλάκα όμως, να ρωτήσω κάτι με το φτωχό μου το μυαλό:

Τι ακριβώς άλλαξε στον ΠΑΟΚ σε αυτό το δεκαπενθήμερο που η ομάδα υποτίθεται ότι θα έμπαινε πιο βαθιά στη φιλοσοφία του προπονητή της; Μήπως δεν τρώει τους αιφνιδιασμούς σαν λαχταριστά κρουασάν; Μήπως δεν είναι ξένο σώμα στο σύνολο ο Μπίσεσβαρ, που μοιάζει να ξέχασε τη μπάλα μετά απ’ το παιχνίδι του Άμστερνταμ; Μήπως δεν καθυστερεί την ανάπτυξη ο Εσίτι, που, θα το ξαναγράψω, δεν μπορεί να πασάρει ούτε με GPS; Ή μήπως απέκτησε ξαφνικά φτερά το κεντρικό αμυντικό δίδυμο, που στους τελευταίους αγώνες χάνει τους αντιπάλους όπως χάνουν τα πιτσιρίκια το χαρτζιλίκι του μπαμπά;

Αλλά πες ότι αυτά είναι ατομικά θέματα και στη διαδρομή θα στρώσει το πράγμα. Από πλευράς φιλοσοφίας τι γίνεται; Δεν είμαστε γκαβοί γαμώ την τρέλα μου, όλοι βλέπουμε ότι προσπαθεί η Φερέιρα να περάσει από το 4-2-3-1 του Λουτσέσκου στο κλασικό 4-4-2. Με γειά του και χαρά του, αλλά υπάρχει μήπως κάνα χρονοδιάγραμμα πότε θα το πετύχει; Και αν θα το πετύχει δηλαδή, γιατί κράζει η ομάδα ότι δουλεύει πολύ καλύτερα με δίδυμο Ακπομ-Σφιντέρσκι, παρά με τον Πέλκα κρυφό κυνηγό. Και τότε τι θα τον κάνει τον Πέλκα θα μου πείτε; Ξέρω γω, ας τον δώσει μεταγραφή. Έτσι όπως είναι τώρα το σχήμα δεν δουλεύει και ο ΠΑΟΚ είναι κομμένος στη μέση.

Το κατάλαβε αυτό ο Αναστασίου, που δεν είναι κανένας μπούφος και έδωσε εντολή για ομαδικό πρες μετά απ’ το τριακοστό λεπτό. Εκεί δεν είχε απάντηση ο ΠΑΟΚ, καθώς ο Εσίτι ξέρει να κόβει αλλά δεν ξέρει να μοιράζει και ο Μίσιτς δεν είναι πια και καμιά μεγάλη ποδοσφαιρική μορφή. Και κάνανε ήρωες τον Ρόσα και τον Βέλλιο, που τους μάθανε μπάλα σε λίγα λεπτά μέσα. Αλλά κλατάρανε απ’ την υπερπροσπάθεια, πίεσε ο Άκπομ, πίεσε ο Ζαμπά, πίεσε ο Λημνιός, τους βγάλανε τα σκώτια και στα δύο επικίνδυνα φάουλ (το πρώτο σωστά χρεώθηκε ως οφσάιντ) στο τέλος του αγώνα δεν είχε κανένας κουράγιο να σηκωθεί. Και κάπως έτσι αποφεύχθηκαν τα λαϊκά δικαστήρια στην Τούμπα, ιδίως για τον Πασχαλάκη που τώρα τελευταία δείχνει να περνάει περισσότερο χρόνο στο κομμωτήριο και λιγότερο στις προπονήσεις…