Μέσα ο Μπάρμπα Στάθης - Γυρίσαμε στο ’50 - Είχαν εντολή οι παίκτες

ΑΕΛ - ΑΕΚ: Δύο πράγματα καθόρισαν τον αγώνα της Λάρισας με την ΑΕΚ (0-0):

Ο επιεικώς άθλιος αγωνιστικός χώρος (κάτι ανάμεσα σε χωράφι και ναρκοπέδιο) και η αντιπαλότητα (φάπα, σπρωξιά, καρατιά) ανάμεσα στους παίκτες των δύο ομάδων.

Και εξηγούμαι για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:

Πώς στο διάολο να παίξεις μπάλα σε αυτό το γήπεδο, που ντρόπιαζε τη λέξη χωράφι; Το κοίταζες και νόμιζες ότι από στιγμή σε στιγμή θα έμπαινε στο πλάνο ο Μπάρμπα Στάθης φορτωμένος μπάμιες και φασολάκια!

Προσπάθησαν μία, προσπάθησαν δύο, προσπάθησαν τρεις οι παίκτες των δύο ομάδων να βάλουν τη μπάλα κάτω, στο τέλος βαρέθηκαν και άρχισαν τα γιουρούσια και τις μακρινές μπαλιές. Κι ό,τι βγει μέσα στο γενικό χαμό, μπας και κάνει καμιά μαλακία ο γκολκήπερ, καμιά ζεϊμπεκιά το σέντερ μπακ, μπας και κολλήσει το τόπι στη λακούβα και προκύψει κάνα μαγικό.

Πιο χαρακτηριστική σκηνή εκεί προς το τέλος, όπου την έχει σίγουρη τη μπάλα ο Ζεράλδες και ξαφνικά μπηστάει, αναπηδάει, του φεύγει και πάει ο Πορτογάλος και κοπανάει τον Κάτσε και παίρνει κίτρινη. Κι ο Θεός ο ίδιος δεν μπορούσε να παίξει κανονικά σήμερα. Μόνο με ποδόσφαιρο του κατσαπλιά, λες και ήμασταν στη δεκαετία του πενήντα που είχε αμμοχάλικο κάτω…

Και οι παίκτες; Οι παίκτες ήταν σαν να είχαν πάρει εντολή από τους προέδρους τους να συνεχίσουν τον δικό τους τον καυγά μέσα στο γήπεδο. Από το πρώτο λεπτό έπεφτε σύννεφο το κλωτσίδι, το μπουνίδι, το αγκωνίδι, ακόμη και το κουτουλίδι. Έλεος κανένα, όπου πονεί κι όπου σε σφάζει, ρίχνανε και θέατρο κάργα να χτυπιούνται σαν τα χταπόδια σε ό,τι είχε απομείνει απ’ το χορτάρι, σκατά με φράουλες το θέαμα στη Λάρισα. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο πενήντα και, όπως σωστά επισήμανε ο σπήκερ, είχαν περισσότερες κίτρινες κάρτες από τελικές οι δύο ομάδες!

Οι μόνοι που προσπαθούσαν να παίξουν κάπως ορθόδοξο ποδόσφαιρο ήταν ο Μάνταλος, ο Ουάρντα (στα όρια του μιούζικαλ πάντως!) και ο Λιβάγια που είχε και την πρώτη δυνατή ευκαιρία με το φαντασμαγορικό δοκάρι στο πεντηκοστό έβδομο λεπτό. Η δική του η προσπάθεια ήταν σαν να ταρακούνησε εκτός από το οριζόντιο ξύλο και τους υπόλοιπους παίκτες που πήραν μπροστά και άρχισαν κάπως να κουνιούνται. Κι από εκεί και πέρα έγινε ροντέο, έγινε ρουλέτα, έγινε μπαρμπούτι και θα μπορούσε να κριθεί στο ένα σουτ ή στη μία κεφαλιά. Δεν κρίθηκε γιατί αποδείχθηκαν ανίκανοι οι επιθετικοί και πολύ ικανοί οι αμυντικοί των δύο ομάδων. Κουλουράκια λοιπόν και αναμένουμε τώρα τη βροχή ανακοινώσεων εκ μέρους Κούγια…

Υ.Γ 1.: Και ημιθανής να είναι, δεν τον αλλάζεις τον Μάνταλο στο ογδοηκοστό τρίτο λεπτό για να βάλεις σέντερ μπακ. Αν μη τι άλλο δείχνει φοβία απέναντι σε μια μέτρια ομάδα.

Υ.Γ. 2: Ξέρει μπάλα αυτός ο Ολιβέιρα, αλλά σήμερα έκανε τον Γιακουμάκη να μοιάζει Λεβαντόφσκι. Θα προσαρμοστεί άραγε ως τα Χριστούγεννα;

Υ.Γ. 3: Λέμε, λέμε για τον Κρίστιτσιτς, αλλά σήμερα που έλειψε ήταν κομμένη στη μέση η ΑΕΚ με Γαλανόπουλο και Σιμόες μόνο να δέρνουν…