Δεν είναι Ομάρ ο Ραφίνια - Χολέμπας για πάγκο - Τέλος Σεμέδο, Σα

Ολυμπιακός: Όταν βιάζονται ορισμένοι να κάνουν λόγο για «αναπαλαίωση» ρόστερ στον Ολυμπιακό, βγάζουν συμπεράσματα ορμώμενοι από λανθασμένη βάση. Ας ξεχάσουν τις… ληξιαρχικές πράξεις γέννησης, τη γραφειοκρατική υπολογιστική αριθμολαγνεία και ας προσεγγίσουν τις μεταγραφές των Ραφίνια, Χολέμπας, υπό ουσιαστικό πρίσμα.

Μεγάλος ο Βραζιλιάνος; Ε, σαν την… Πελοπόννησο δεν είναι, σύμφωνα με την αξέχαστη ατάκα του Βασίλη Αυλωνίτη στους «Γαμπρούς της Ευτυχίας»

και, άλλωστε, ένας super star σαν τον Ραφίνια, δεν θα ερχόταν ποτέ να παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα, όχι στα 28 του, αλλά ούτε κατά διάνοια και στα 30…φεύγα.

Ένας τεράστιος πρωταθλητής, «συλλέκτης τροπαίων» με την Μπάγερν, κάτοχος Champions League και διεθνής με όλες σχεδόν τις ηλικιακές κατηγορίες της Σελεσάο, εντάσσεται στο ερυθρόλευκο δυναμικό, όχι για να ξεχάσουν στον Ολυμπιακό τον Ομάρ – γιατί συγκρίσεις δεν γίνονται βεβαίως όσο καλός παίκτης και με προσφορά στην ομάδα να ήταν ο Νορβηγός, ακόμα κι αν είναι 35άρης (7 Σεπτεμβρίου γίνεται) ο «Ραφ»! – αλλά για να δώσει το ειδικό κύρος στην ομάδα για την επόμενη ευρωπαϊκή σεζόν.

Με την εμπειρία, την κλάση και τις ποδοσφαιρικές αρετές του, ο Ραφίνια βάζει τα ερυθρόλευκα και προστίθεται στη λίστα των επιφανών διασήμων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που πέρασαν από την Ελλάδα και κόσμησαν το παιχνίδι του Ολυμπιακού και το πρωτάθλημα μας.

Γεμάτη και η τελευταία χρονιά του, φυσικά δεν είναι «συνταξιούχος» και αν ένιωθε έτσι, κουρασμένο παλικάρι, δεν θα γύριζε πάλι στην Γηραιά Ήπειρο, θα έμενε να… κερδίσει το εφάπαξ του στην πατρίδα του, σεβόμενος το «γκελ» του ονόματος του, την σπουδαία καριέρα και την υστεροφημία του!

Ο Ραφίνια είναι μια αξιοζήλευτη μεταγραφή, παρά τα χρονάκια του, σαν που ήταν του Βαλμπουενά και του Ιμπαγάσα, ακόμα και των Αμπιντάλ, Τουρέ, ασχέτως αν ο Γάλλος λιγότερο, ο Ιβοριανός περισσότερο… πέρασαν και δεν ακούμπησαν.

Τονίζεται όμως ότι και οι δυο τους, έστω στα «τελειώματα», δεν έρχονταν Ελλάδα εάν ο «κράχτης» δεν λεγόταν Ολυμπιακός, εύρωστη διοίκηση, χρήμα, δόξα, Champions League… Πόσο μάλλον ένας Ραφίνια ο οποίος έχει και παρά-έχει τα κότσια ακόμα, βαστάει για μεγάλα πράγματα!..

Με τον Βραζιλιάνο στην ομάδα οι πρωταθλητές υπερκαλύπτουν το κενό Ελαμπντελαουί και βάζουν στη μηχανή τους ανυπολόγιστη πείρα και μία επιπλέον προσωπικότητα-σύνδεσμο άμυνας και επιθετικών προσανατολισμών να πατάει γερά στο χορτάρι και να εκφράζει, στο μερίδιο του, το παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Ο Χοσέ είναι άλλη περίπτωση. Είναι «δικός του άνθρωπος» του Ολυμπιακού. Οικογενειακό μέλος. Κάνει come back για φινάλε σταδιοδρομίας. Αθληταράς, τον ξέραμε. Τσαγανό, συν πλέον τις ανυπέρβλητες παραστάσεις που διαθέτει από Premier. Έτοιμος για μια χρονιά δυναμίτη, είτε σε θέση βασικού, είτε για back up.

Ο Κούτρης θα είναι μετατραυματικά όπως ήταν; Ικανός να πάρει την ευκαιρία ανάκτησης θέσης βασικού και αναπλήρωσης Τσιμίκα; Δεν το υπόσχεται κανείς.

Και θα το μάθουμε άραγε ή θα φύγει μεταγραφή όπως διαχέεται από τη Γερμανία;

Σε κάθε περίπτωση, οι ερυθρόλευκοι δεν θα αρκεστούν στον Χολέμπας. Θα αποκτήσουν κι άλλο αριστερό μπακ. Για παν ενδεχόμενο (Λεονάρντο)…

Άλλωστε, το νέο ρόστερ έχει πολύ δρόμο μπροστά του, γιατί ναι μεν ο κορμός υπαρκτός και ασυζητητί διατηρητέος ύστερα από ένα πρωτάθλημα, μια πορεία στην Ευρώπη και μια χρονιά πολύπλευρα επιτυχημένη, αλλά οι «καραμπόλες» γεννούν ανάγκες αναδίπλωσης και καίριων αναγκαστικών αλλαγών.

Λ.χ. άμυνα. Έφυγαν τα δύο ακραία μπακ, να οι Ραφίνια, Χολέμπας, έρχεται και ακόμα ένας, θα φύγουν εκτός απροόπτου οι Σεμέδο και Σα, να ένας καλός στόπερ σημείο αναφοράς που θα είναι απαραίτητη μεταγραφή και διπλή αλλαγή στους γκολκίπερ.

Χαφ, αν πουληθεί ο Μαντί και οπωσδήποτε, το γράφω μήνες, ένας εξτρέμ με… καρύδια, ανωτέρου ίσως επιπέδου και από Ποντένσε.

Και ποιος ξέρει τι άλλες επιβεβλημένες μεταγραφικές κινήσεις θα υποχρεωθούν να κάνουν οι Πειραιώτες ώστε να αναπληρώσουν κενά που ενδεχομένως αφήσει και κάποιο ακόμα στέλεχος τους, με τη ζήτηση που έχει η «πραμάτεια τους» στο εξωτερικό…