Απελπιστικά πίσω ο Καρλίτος - Ανεξήγητο τι συνέβη με Βιγιαφάνιες

Παναθηναϊκός: Μια παρατήρηση αρχικά, με αφορμή την αναβολή του τελικού κυπέλλου πρώτα.

Γίνεται για μια ακόμα φανερό, πως η εποχή και η τακτική του παρασκηνίου, της κουτοπονηριάς, των... τρικ, των επικοινωνιακών κόλπων και της επίδειξης δύναμης εκτός γηπέδου και δεν έχει νόημα, αλλά και είναι αδιέξοδη και οδηγεί συχνά πυκνά σε ανάλογες καταστάσεις.

Όσο όλοι επιμένουν, ποντάρουν, χρησιμοποιούν και... αποθεώνουν κιόλας (αυτό και για τον... χώρο μας) τέτοιου είδους καταστάσεις και "προσόντα", συνεχίζουν απλά να βυθίζουν ολοένα και περισσότερο το ίδιο το αντικείμενο με το οποίο υποτίθεται ότι ασχολούνται, δηλαδή το ποδόσφαιρο,

Εν ολίγοις και ανεξάρτητα από τον άτυχο Λοβέρα, καλά να είναι το παιδί και να ξεπεράσει γρήγορα το πρόβλημά του, η ουσία του έργου που παρακολουθήσαμε με αφορμή τον τελικό και συνεχίζουμε να παρακολουθούμε, είναι η εξής.

Θα στον κάνω Ριζούπολη, δεν θα μου τον κάνεις Ριζούπολη, θα στον αναβάλω, θα σου πω ΟΑΚΑ για να μην μπορείς να πεις τίποτα, θα στον βάλω παραμονές της Γουλβς, δεν θα παίξω παραμονές της Γουλβς, θα σου τον βάλω 30 Αυγούστου με τα περσινά ρόστερ, θα στον αναβάλλω τις 30 Αυγούστου και θα σε βάλω να παίξουμε με τα νέα ρόστερ, θα παίξουμε με τα νέα ρόστερ αλλά θα σε ξαναπάω... Ριζούπολη και το σήριαλ συνεχίζεται.

Κι επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγούμαστε.

Ανεξάρτητα από τις συμπτώσεις ή τα απρόβλεπτα γεγονότα, όπως τώρα με τον Λοβέρα, η ουσία του "έργου" που παρακολουθήσαμε δεν αλλάζει.

Είναι έτσι ακριβώς όπως την περιγράψαμε παραπάνω.

Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό.

Η εμφάνιση και ή ήττα από την Λαμία στο φιλικό, δεν είναι το βασικό πρόβλημα και υπό κανονικές συνθήκες δεν θα ήταν και καν πρόβλημα.

Αν θέλετε κιόλας για ένα σημαντικό κομμάτι του "ρεπορτάζ" ήταν και "καλοδεχούμενα" ώστε να δοθεί η... ευκαιρία για μια υποτυπώδη κριτική ώστε να μην φανεί ότι τα λέμε -ξανά- μετά από δυόμιση χρόνια όλα τέλεια και ωραία.

Η ουσία όμως είναι άλλη.

Κι έχει να κάνει μ' αυτή καθ΄αυτή την προετοιμασία και το ουσιαστικό αντικείμενό της.

Με λίγα λόγια.

Αυτό που με τίποτα δεν μπορούμε να πούμε μέχρι τώρα, είναι η υποψία ή μια ένδειξη ίσως του βασικού κορμού με τον οποίο ο Πογιάτος σχεδιάζει να παρουσιάσει τον Παναθηναϊκό με την έναρξη της νέας σεζόν.

Η οποία για να μην ξεχνιόμαστε, δεν απέχει πλέον και πολύ, αλλά μόλις δύο εβδομάδες.

Αυτή την στιγμή λοιπόν και με βάση τα όσα έχουμε δει, μόνο ΠΕΝΤΕ από τις έντεκα θέσεις της ενδεκάδας έχουν "ταυτότητα" και λες εκεί ξέρουμε τι γίνεται.

Δηλαδή οι Διούδης, Σένκεφελντ, Βέλεθ, Κουρμπέλης και Μακέντα.

Από κει και πέρα, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Κανείς -και πιστεύω ανάμεσά τους και ο Πογιάτος- δεν ξέρει, ποιος θα παίζει, που θα παίζει, τι ρόλο θα έχει και αν είναι έτοιμος ή έχει τα προσόντα για να τον υπηρετήσει ανταγωνιστικά αυτόν τον ρόλο.

Δεκάδες στην κυριολεξία δοκιμές, άλλοι τόσοι... συνδυασμοί διδύμων, τριδύμων και πάει λέγοντας και το χειρότερο, κανείς απ' αυτούς τους συνδυασμούς να μην έχει αποκτήσει ένα στοιχειώδες σταθερό προβάδισμα ώστε να μπορείς να πεις, έτσι θα παίξει και μ' αυτούς στο μυαλό του σκοπεύει να το παίξει.

Πολλοί παίκτες εντελώς ανέτοιμοι, άλλοι τόσοι εμφανέστατα απελπιστικά πίσω σε φυσική κατάσταση όπως ο Καρλίτος, κάποιοι άλλοι εντελώς σαν χαμένοι δείχνουν να μην ξέρουν ούτε που καλούνται να παίξουν ούτε τι ρόλο έχουν μέσα στην ενδεκάδα όπως οι Χατζηγιοβάννης, Αγιούμπ και πάει λέγοντας και κάποιοι εντελώς ανεξήγητα μόνιμα τραυματίες και εκτός δράσης.

Κλασικό παράδειγμα ως προς το τελευταίο ο Βιγιαφάνες, ο οποίος ήρθε, έκανε δυο προπονήσεις, ένιωσε ενοχλήσεις, θα ερχόταν και θα ξαναρχόταν κάθε τρεις μέρες αφού "δεν ήταν κάτι σοβαρό" και τώρα μαθαίνουμε πως ούτε στην πρεμιέρα -δηλαδή σε ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ, θα είναι έτοιμος αφού έχει... θλάση.

Αν όλα αυτά συνέβαιναν από "μόνα τους"¨ το καθένα, θα μπορούσε και να μην είναι πρόβλημα, λίγο πολύ σε όλες τις ομάδες και κάθε χρόνο συμβαίνουν τέτοια σε περιόδους προετοιμασίας.

Απλά εδώ με τον Παναθηναϊκό, τυχαίνει να συμβαίνουν ΟΛΑ ΜΑΖΙ και κυρίως σε διάρκεια.

Με αποτέλεσμα, αυτό που είπαμε παραπάνω και που είναι και το πιο ανησυχητικό.

Το να μην μπορεί ακόμα δηλαδή κανείς, να έχει μια σαφή εικόνα του κορμού με τον οποίο ο Πογιάτος σκέφτεται να στήσει τον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν.

Κι αν αυτό συνέβαινε για τον οποιοδήποτε από μας, δεν θάταν πρόβλημα.

Όταν όμως οι ενδείξεις δείχνουν πως το ίδιο πρόβλημα έχει και ο Πογιάτος και ακόμα αναζητάει λύσεις και σχήματα και παίκτες, τότε εκεί, κάτι συμβαίνει και μάλιστα κάτι όχι και τόσο καλό, που χρειάζεται άμεση επέμβαση, διόρθωση και λύση από τον προπονητή του Παναθηναϊκού.