Τίμιος Μαουρίσιο! Μόνο με "Χάτζη", για γέλια αριστέρα - Τυχερό πέναλτι

Παναθηναίκός: Κερδάει ο Παναθηναϊκός το Σάββατο, χαίρεται ο Μπόλονι.
Κοιμάται το Σαββατόβραδο, χαλαρά, ωραίος.
Ξυπνάει Κυριακή, ξυρίζεται ("στον Παναθηναϊκό ξυριζόμαστε", που έλεγε κι ο Γιάννης Διακογιάννης), τα κοκόρια του γεννάνε.
Δευτέρα προπονησούλα, πάμε γερά, όχι εσύ Μαουρίσιο, θα σου πέσει το νεφρί.
Την Τρίτη όμως;

Σήμερα όμως, είχε το άγχος του ο κόουτς. Πώς να αντιμετωπίσει την υπερδύναμη τον Απόλλωνα; Πώς να τον τουμπάρει; Πώς να τον φέρει βόλτα;
Τί να κάνει κι αυτός αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια των ειδικών.
Παίρνει τηλέφωνο στην οικία Πλεύρη, το σηκώνουν, ο υιός ή ο πατήρ δεν ξέρω, μια συσκευή έχουν, ρωτάει ο Ρουμάνος:
"Πώς να παίξω;"
"Η αριστερά έχει ξοφλήσει", του λένε. "Και παίκτη να μη βάλεις από εκεί, νο πρόμπλεμ. Ρίξε το βάρος στα δεξιά, εκεί είναι το μέλλον"!

Όπερ και εγένετο, με τον Παναθηναϊκό να παίζει αποκλειστικά και μόνο με τον Χατζηγιοβάννη από δεξιά στο πρώτο ημίχρονο, ενενήντα δέκα σε λέω, διακοσμητικός ήταν ο Σαβιέρ.

Ως το τελευταίο πεντάλεπτο δηλαδή, όπου τους άλλαξε πλευρά ο Μπόλονι και πήρε καναδυο μπαλιές και η αριστερή πτέρυγα του τριφυλλιού.

Κι έκλεισε το πρώτο μισό της συνάντησης με τον Παναθηναϊκό να προηγείται με ένα σούπερ τυχερό πέναλτι και την Αγγελική Νικολούλη να αναζητεί τόσο τον Μακέντα όσο και τον Καρλίτος.

Χαμένοι ήταν και οι δυο τους, για καφέ είχανε πάει θα σου έλεγα αν δεν ήταν κλειστές οι καφετέριες.

Εκτός πια κι αν είχαν χτυπήσει τίποτα σπληνάντερα, τίποτα κοκορέτσια, τίποτα οφτά από βραδύς, μην και τους προλάβει η καραντίνα...

Τέλος πάντων, και στο δεύτερο ημίχρονο έγερνε πιο δεξιά κι απ' τον ΣΚΑΪ ο Παναθηναϊκός. Μόνο στο 74' πήρε ωραία μπαλιά αριστερά ο Σαβιέρ, αλλά είναι μονοκύλινδρος κι όπως πήγε να μπει περιοχή τον πρόλαβε ο Μπρούσιτς.

Κι άλλη μία επικίνδυνη πήρε στο 92' ο Αϊτόρ, αλλά είναι μονόμπιτος και δεν βρήκε δίχτυα.

Εντάξει, δεν λέω, δικαιολογημένος ήταν ο Μπόλονι (κι ο Πλεύρης!), μιας και από δεξιά είχε τον ορεξάτο Χατζηγιοβάννη κι αυτόν τον νταή τον Μολό (έφαγε κόκκινη στο 90', αν έχεις Θεό!), ενώ από αριστερά ήταν για γέλια η ανάπτυξη της ομάδας του.

Δηλαδή για γέλια ήταν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός, με τους παίκτες του να παραδίδουν εντελώς πνεύμα μετά το εβδομηκοστό λεπτό.
Ο μόνος που συνέχισε να αγωνίζεται και να τρέχει για να βγάλει ψεύτη τον Ξανθάκη που τον θεωρεί παλαίμαχο, ήταν ο Μαουρίσιο. Που στα 32 του, με χιαστό, έτρεξε πίσω στο 83' και πρόλαβε σε μπούκα το επελαύνοντα Ιωαννίδη. Δουλειά του Σερπέζη σαφώς, αλλά ο Σερπέζης έφτιαχνε στέκα. Ενώ ο Μαουρίσιο τιμάει το συμβόλαιό του!

Για να λέμε όμως και την αλήθεια ολόκληρη άνευ περικοπών, δεν ήθελε και πολύ μεγάλη κλάση για να κερδίσει κανείς αυτόν τον Απόλλωνα. Να μην χαζοπαζαρεύεται ήθελε και να μην νομίζει ότι αρκουν το φρου φρου και τα αρώματα για να πάρει τη νίκη.

Και λίγη τύχη, το είπα, που τη βρήκε στην καραμπόλα του πέναλτι. Οπότε πήρε μια αναπνοή ο Μπόλονι, αγόρασε και χρόνο και προχωράει να χτίσει ομάδα από τον σωρό με τούβλα που παρέλαβε από τον κόουτς Ντάνι.

Δεν είναι εύκολο, αλλά πλέον δεν είναι και αδύνατο...