Ζόρια - ΑΕΚ: Ανήκει στη σφαίρα του ανεξήγητου. Οσο και αν θέλω να δω με καλό μάτι και το συζητούσα με αρκετούς πριν την έναρξη του ματς όλο αυτό που έγινε, δεν μπορώ να καταλάβω πώς φτάσαμε ως εδώ. Αντιλαμβάνομαι, ότι η συγκεκριμένη διάταξη, ο συγκεκριμένος τρόπος παιχνιδιού βγήκε για την AΕΚ στο ματς της Ουκρανίας και οδήγησε σε μία εντυπωσιακή νίκη. Αλλά από την άλλη, αποτελεί νόμο πλέον στο σύγχρονο αθλητισμό, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, πως δεν υπάρχουν παιχνίδια που κερδίζονται με μαγικές συνταγές.

Με τα κόλπα που έκανες τη μία φορά και απλά με τη φανέλα μόνο. Τηβ παραμονή του αγώνα, ο Καρέρα έλεγε πως αν υποτιμήσουμε τη Ζορια θα έχουμε πρόβλημα. Φαίνεται πως εκείνος ήταν ο πρώτος που υποτίμησε τους Ουκρανούς. Δεν φάνηκε καθόλου διαβασμένος στο παιχνίδι, δεν έδειξε να έχει προετοιμάσει καθόλου την ομάδα για ένα σημαντικό ματς και αποδείχθηκε πως όλοι απλά περίμεναν πως η AΕΚ με κάποιο μαγικό τρόπο θα κέρδιζε, ίσως να έβαζε και πολλά γκολ και θα περίμενε έπειτα το δώρο της Λέστερ στην Πορτογαλία.

Ωστόσο, όταν δεν έχεις μυαλό για να παίξεις, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο πώς θα οδηγηθείς σε μία νύχτα ντροπής σαν αυτή που έζησε η AΕΚ απέναντι στη Ζoρια. Δεν χρειάζεται να ψάξει κάποιος για δικαιολογίες, ώστε να ωραιοποιήσει την κατάσταση. Είναι από τα ματς που χάνονται κατά συντριπτικό ποσοστό από τις επιλογές του προπονητή. Αυτός είναι που παρέταξε μία ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος στο ξεκίνημα του αγώνα.

Αυτός είναι που ξόδεψε ένα ολόκληρο 45λεπτο άσκοπα, με την AΕΚ να είναι ασύνδετη να μην έχει καμία ουσία στο παιχνίδι της και να δίνει δικαιώματα στους Ουκρανούς να πιστέψουν, ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα. Και επειδή στην AΕΚ όταν στραβώνει κάτι, διαλύεται το σύμπαν, άρχισε μετά η κατάρρευση: ήρθε η αποβολή του Σάκχοφ, ήρθε το πρώτο γκολ από το λάθος του Αθανασιάδη, ήρθαν και τα επόμενα τέρματα που οδήγησαν σε μία εφιαλτική νύχτα που όμοια της είχε πάρα πολλά χρόνια να καταγραφεί στην "κιτρινόμαυρη" ιστορία.

 

 

 

Εχω μάθει να σέβομαι κάθε αντίπαλο, ειδικά στην Ευρώπη. Δεν θεωρώ, ότι η Ζoρια είναι ομάδα της πλάκας, αλλά δεν μπορώ ποτέ να αποδεχθώ ότι η AΕΚ μπορεί να χάνει 3-0 με κάτω τα χέρια στο γήπεδο της. Όχι από τη Ζορια, αλλά από τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Αυτό που έκανε η AΕΚ, αυτό που την οδήγησε να κάνει ο Καρέρα, ήταν ένα τεράστιο πισωγύρισμα. Οσα έχτισε με πάρα πολύ κόπο όλο το προηγούμενο διάστημα, η αυτοπεποίθησή που προσπάθησε να δημιουργήσει για να στηθεί αυτή η νέα ομάδα, πήγε στράφι.

 

Ολη αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό και η AΕΚ βρίσκεται ξανά με την πλάτη στον τοίχο. Εννοείται χωρίς καμία ευρωπαϊκή προοπτική, εννοείται με μία βαριά πληγή, ένα λεκέ στην ιστορία της. Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε και να παίζουμε με τις λέξεις. Αυτό αποτελεί για την ΑΕΚ η ήττα από τη Ζόρια με 3-0 μέσα στην έδρα της. Λεκές στην ιστορία, που έχει τεράστιες επιτυχίες στην Ευρώπη κατά το παρελθόν.

 

Η ευθύνη ανήκει πρωτίστως στον Καρέρα και έπειτα στους παίκτες. Είναι σαφές, ότι η AΕΚ μπήκε στο ματς πιστεύοντας ότι θα το πάρει χωρίς να παίξει. Το πλήρωσε με πολύ ακριβό τρόπο. Είναι δεδομένο ότι χρειάζεται να το πάρει αλλιώς, πρώτα από όλα ο Καρέρα και έπειτα η ομάδα του. Σας είχα πει και κατά το παρελθόν, ότι σε αρκετά παιχνίδια έβλεπα την AΕΚ να έχει ελλιπή ψυχολογική προετοιμασία. Να μην μπαίνει όπως πρέπει, να μην έχει την συγκέντρωση που χρειάζεται για να παίρνει τα αποτελέσματα που απαιτείται.

 

Ξόδευε χρόνο, ξόδευε δυνάμεις. Χθες βέβαια, έχουν γίνει και άλλα πράγματα. Εχουν γίνει πολλές αλλοπρόσαλλες επιλογές, καθυστερημένες αλλαγές, τραγικές τακτικές. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσεις κανείς. Να πεις για τη χρησιμοποίηση του Σβάρνα δεξί μπακ για πολλή ώρα. Να πεις για την σταθερή επιλογή να παίζει με τρεις κεντρικούς χαφ που κανείς δεν μπορούσε να δημιουργήσει παιχνίδι; Αυτά είναι γεγονότα τα οποία δεν μπορούν να αλλάξουν. Οπως βέβαια και ότι ο Σάκχοφ φαινόταν πως είχε εξαντληθεί.

 

Η ομάδα δεν είχε λύσεις, δεν υπήρξαν νέες ιδέες, δεν υπήρξε καμία λογική στο παιχνίδι και έτσι η AΕΚ έφτασε στο σημείο αυτό. Είναι εύκολο να ανοίξουμε τώρα την ιστορία και να ζητήσουμε να διαλυθούν τα πάντα. Η AΕΚ έχει παράδοση σε αυτό. Το θέμα δεν είναι να διαλυθούν τα πάντα, αλλά να μπορέσει να βρεθεί τρόπος να μαζευτεί η κατάσταση. Καρέρα και παίκτες οφείλουν, από την Τρίπολη κιόλας, να αλλάξουν.

 

Να ξεκινήσει μία αντεπίθεση και να ξεπλύνουν αυτή την ντροπιαστική ήττα, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος που αποτελεί το μεγάλο στόχο. Θα ήθελα πολύ η AΕΚ να είχε τις δύο επόμενες αγωνιστικές ευρωπαϊκό κίνητρο και να μπορούσε να πάρει να διεκδικήσει την πρόκριση, αλλά ο μεγάλος στόχος είναι το πρωτάθλημα. Εκεί θα κριθεί και θα είναι σημαντικό ο Καρέρα και οι παίκτες του να αποδείξουν μέσα στο γήπεδο, ότι πραγματικά αξίζουν.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τεράστιο "έγκλημα" στην ΑΕΚ! Βγάζει... καπνούς ο Μελισσανίδης - Ποιος ευθύνεται - Εξελίξεις!

 

 

 

Ζόρια ΑΕΚ