Μακάμπι - Παναθηναϊκός: Το 'γραψα μια φορά, κάτσε να το ξαναγράψω ακόμη μία να βγει το μεροκάματο άκοπα, αβίαστα και αβασάνιστα:

Με Παπαπέτρου σε καλή μέρα, ο Παναθηναϊκoς είναι ομάδα του Final 8.

Με Παπαπέτρου σε κακή μέρα ο Παναθηναϊκoς είναι ομάδα του Basketball champions league.

Με Παπαπέτρου σε πολύ κακή μέρα, καλόν είναι ν' αλλάζουν οι πράσινοι φανέλες με την Άμυνα Αμπελοκήπων...

Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε και να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας.

Ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του τριφυλλιού είναι ο Ιωάννης, οκτακόσια χιλιάρικα παίρνει, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει στο λογαριασμό η κασαδούρα.
Και το αποτέλεσμα; Σε κάποιους αγώνες τον βλέπεις και είναι ταυρί μοναχό και σε κάποιους άλλους μοιάζει με παλαβωμένο δαμάλι.

Μία του βγαίνουν όλα, τρίποντα, ασίστ, μπασίματα, όλα σε λέω. Και την επόμενη σπάει καλάθια, νεύρα και να μην πω τι άλλο σπάει γιατί είμαστε και οικογενειακή ιστοσελίδα.

Πράγμα το οποίο το περιμένεις από έναν παίκτη σαν τον Ουάιτ, που τον πήρες για λαχείο κι άμα βγει. Άσε που απ' το πολύ σαλατικό κοντεύει να πάθει αναιμία ο άνθρωπος. Αλλά από τον παίκτη που χρυσοπληρώνεις, σε σχέση τουλάχιστον με τους υπόλοιπους;



Και το αποτέλεσμα, ξαναρωτάω. Το αποτέλεσμα ήταν πως με Ρεάλ και Άλμπα ο Παπαπέτρου βούλωσε στόματα και με την Μακάμπη έσκαψε το λάκκο της ομάδας του. Ξεκινώντας το πρώτο ημίχρονο με μηδέν πόντους και προσπάθειες που (υποτίθεται ότι) πηγαίνανε για ζογκλερικά και παθαίνανε τα μάτια σου λουμπάγκο όταν τις έβλεπες...

Οπότε, Άμυνα Αμπελοκήπων;

Οπότε προς τα εκεί πήγαινε, ώσπου συνέβησαν δύο μαγικά. Ανέλαβαν (με τον Παπαπέτρου έξω) την άμυνα ο Σαντ Ρος με τον Μήτογλου και την επίθεση ο Νέντοβιτς. Οι πρώτοι θύμιζαν τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που δεν τον περνάει κανένας παράνομος (πλάκα κάνω, μη βαράτε ρε!) κι ο δεύτερος τον Μίρζα Ντελίμπασιτς (φαίνεται πως είμαι κωλόγερος;) στις καλύτερες στιγμές του.

Ως εκ τούτου πήγε το σκορ στο 50-46 κι από εκεί και πέρα έγινε μονομαχία στον κόκκινο ήλιο:

Γουίλμπεκιν εναντίον Νέντοβιτς κι όποιος πρόλαβε! Μπιστολάς εναντίον μπιστολά, δυο καπνισμένες κάνες, για μια χούφτα καλάθια! Και το πήρε στο τέλος ο Αμερικάνος, όχι γιατί ήταν καλύτερος, αλλά διότι σε μια-δυο κρίσιμες στιγμές είχε μεγαλύτερη βοήθεια από τους συμπαίκτες του. Δεν θα έβλαπτε, παρεμπιπτόντως, να μην είχε χάσει μία βολή ο Παπαπέτρου με το σκορ στο 84-78...

Στα συμπεράσματα όμως:

Στα συμπεράσματα από εκεί που πιστεύαμε όλοι ότι θα το παρατήσει ο Παναθηναϊκός, έδειξαν μέταλλο και δύναμη ψυχής οι πράσινοι και παραλίγο να το γυρίσουν. Θα μου πεις το παραλίγο δεν σου δίνει βαθμούς. Ναι, αλλά σου δίνει κουράγιο για να συνεχίσεις και να δίνεις πάντοτε τον καλύτερό σου εαυτό. Οι φίλαθλοι που έχουν και λίγο μυαλό εκτός από φρόνημα, αυτό θέλουν να βλέπουν.

Υ.Γ.: Πιο πολλές πάσες πήρε ο Βουγιούκας από τον Παπαγιάννη, αν έχεις Θεό. Ίσως πρέπει να ξαναμιλήσει στους πλέη μέηκέρ του ο Βόβορας...

Μακάμπι Παναθηναϊκός