Το καλύτερο παιχνίδι του Μαουρίτσιο - Δεν είναι λύση ανάγκης Καμπετσής-Ιωαννίδης

Παναθηναϊκός: Μια νίκη πολύ διαφορετική απ' όσες έχει πετύχει στο τελευταίο σερί του, ήταν αυτή που πέτυχε στον Βόλο.

Κι αυτό γιατί ήταν ίσως η πρώτη φορά σε όλα τα παιχνίδια αυτού του σερί, που η μορφή και οι απαιτήσεις του αγώνα δικαιολογούσαν και δικαίωσαν κιόλας στην τελική, τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε σε όλα αυτα παιχνίδια ο Παναθηναϊκός.

Συγκεκριμένα, ήταν ένα παιχνίδι που ναι, ο Παναθηναϊκός έπρεπε αντικειμενικά από ένα σημείο και μετά και ειδικά όταν έμεινε με δέκα παίκτες στο γήπεδο, να το παίξει περιμένοντας πίσω τον αντίπαλο και προσπαθώντας να τον χτυπήσει με αντεπιθέσεις.

Αυτό ήταν και το σημείο που δίνει πραγματικά αξία στην νίκη του και στον τρόπο που αγωνίστηκε.

Καθώς ,μέχρι εκείνο το σημείο, το σκηνικό ήταν στο ίδιο έργο θεατές.

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο γήπεδο με την γνωστή συνταγή των τελευταίων νικηφόρων αγώνων του, δηλαδή όλοι πίσω και κάποια στιγμή κάτι θα κάνουμε μπροστα.

Το κατάφερε και σ' αυτό το παιχνίδι ο ΠαναθηναΪκός στο συγκεκριμένο τομέα.

Σε ένα ημίχρονο δηλαδή που ο Βόλος έκανε παιχνίδι, είχε την κυριαρχία αλλά και τις ευκαιρίες για γκολ, από την μια να γλιτώσει την παραβίαση της εστίας του και από την άλλη ταυτόχρονα να βρει τον τρόπο έστω και από... σπόντα, να προηγηθεί στο σκορ και να φέρει έτσι και αυτό το παιχνίδι στα μέτρα των... προηγούμενων, δηλαδή πολύ απλά στα... μέτρα του.

Με τον ίδιο τρόπο συνέχισε και στο δεύτερο ημίχρονο να αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός.

Μέχρι που ήρθε η αποβολή του Χουανκάρ, για να χρειαστεί να δείξει -αλλά και να αποδείξει- ότι μπορεί να παίξει και ουσιαστικά και ανταγωνιστικά αν το αποφασίσει και το προσπαθήσει.

Καθώς ο Παναθηναϊκός από εκείνο το σημείο και μετά, άρχισε να βγάζει ουσιαστικά και ενέργεια αλλά και καλά ποδοσφαιρικά στοιχεία μέσα στο γήπεδο.
Κι αυτό γιατί έγινε έτσι η μορφή του αγώνα αντικειμενικά, που όλα όσα στα προηγούμενα παιχνίδια φαινόντουσαν άνευ λόγου και ουσίας, εδώ πλέον να αποτελούν στοιχεία μιας πραγματικά καλής αντίδρασης μέσα στο γήπεδο.

Και η προσήλωση στην ανασταλτική λειτουργία και η πυκνότητα ανάμεσα στις γραμμές του και το αδιάκοπο πρεσάρισμα και μαρκάρισμα που εξουδετέρωσε την αριθμητική υπεροπλία του αντιπάλου, αλλά κυρίως οι σωστές ποδοσφαιρικά επιλογές των παικτών του σε κρίσιμες φάσεις, ήταν πραγματικά αυτό ακριβώς που έπρεπε να κάνει.

Κι επειδή ακριβώς το έκανε σωστά, ανταμείφθηκε και με το εξαιρετικό σε δημιουργία αλλά και εκτέλεση δεύτερο γκολ με το οποίο ουσιαστικά καθάρισε και το παιχνίδι.

Ο Παναθηναϊκός στα προηγούμενα παιχνίδια του, θα μπορούσε να πει κάποιος μέχρι και το κλασσικό ότι "έκλεψε" τις νίκες του.

Στον Βόλο όμως μπορεί όντως να πει με σιγουριά ότι "κέρδισε" την νίκη του.

Σ' αυτή του την προσπάθεια είχε την τύχη να έχει τον βασικό του παίκτη στο κέντρο του γηπέδου δηλαδή τον Μαουρίτσιο σε πραγματικά πολύ καλή μέρα.

Ο Μαουρίτσιο, έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι του από τότε που ήρθε στον Παναθηναϊκό και σε ποιότητα και σε διάρκεια αλλά και σε αποτελεσματικότητα.

Και κοντά σ' αυτόν, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να είδε τουλάχιστον με ικανοποίηση, την παρουσία δύο ακομα ποδοσφαιριστών του, που αν στο ξεκίνημα της παρουσίας τους στην αρχική ενδεκάδα του ήταν και λίγο... στοίχημα, αυτή την στιγμή και μετά τις εμφανίσεις τους όλο αυτό το διάστημα, απέδειξαν ότι όχι απλά είναι βασικοί φύση και θέση, αλλά και το ότι αυτό το έχουν κατακτήσει με το σπαθί τους και δεν τους κάνει κανείς... χάρη που τους ξεκινάει στην ενδεκάδα, ούτε είναι "λύσεις ανάγκης" επειδή λείπουν κάποια... πρωτοκλασάτα στελέχη του ρόστερ του Παναθηναϊκού.

Ο λόγος φυσικά για τους Ιωαννίδη και Καμπετσή.

Και οι δύο ο καθένας με τον τρόπο του και τα ατομικά χαρακτηριστικά του, έχουν προσφέρει τα μέγιστα σε όλες τις νίκες των τελευταίων αγώνων στον Παναθηναϊκό και φυσικά και σ' αυτή στον Βόλο.

Κι όχι μόνο γιατί ήταν οι δύο σκόρερ, αλλά κυρίως για την συνολική συμμετοχή τους στο παιχνίδι, τις κινήσεις με την μπάλα και χωρίς αυτήν, το ένστικτο της σωστής επιλογής όπως ο Καμπετσής στο πρώτο γκολ και την ποιότητα φυσικά όπως αυτή που χρειάστηκε να επιστρατεύσει ο Ιωαννίδης στον τρόπο με τον οποίο ολοκλήρωσε την πραγματικά πολύ όμορφη αντεπίθεση που έφερε το δεύτερο γκολ και στην ουσία κλείδωσε και το αποτέλεσμα για τον Παναθηναϊκό.

Τι μπορεί και τι πρέπει να κρατήσει λοιπόν ο Παναθηναϊκός από την νίκη στον Βόλο;

Εκτός από την πολύτιμη από κάθε άποψη νίκη και τους τρεις βαθμούς, το σπουδαιότερο που μπορεί και πρέπει να κρατήσει, είναι ότι τελικά ΜΠΟΡΕΙ να παίξει και ορθολογικά ποδοσφαιρικά, μπορεί να παίρνει καθαρά και "επιθετικά" τις νίκες του ειδικά με αντιπάλους όπως αυτοί των τελευταίων αγώνων του και δεν χρειάζεται κάθε φορά να εμφανίζεται σαν η... γενναία αλλά... μικρή ομάδα, που με όποιον κι αν παίζει κλείνεται φοβισμένα στο καβούκι της κι από κει και πέρα όσα έρθουν κι όσα πάνε.