Ρωτούσε Κουρμπέλη για τη θέση ο Μπόλονι - "Κράξιμο" Μαουρίτσιο στον Ρουμάνο

Παναθηναϊκός: Μόνο μην πει κάποιος ότι έπεσε απ' τα σύννεφα με όσα έγιναν αυτές τις μέρες στον Παναθηναϊκό.

Και αναφέρομαι και σε αγωνιστικό επίπεδο και σ' αυτό των μεταγραφών και... αποχωρήσεων, αλλά και στην... ανταρσία των ποδοσφαιριστών που μέσω των αρχηγών τους ζήτησαν συνάντηση με τον Γιάννη Αλαφούζο για να του πουν τα παράπονά τους απ' τον Μπόλονι.

Όλα αυτά και ξεχωριστά αλλά και... μαζεμένα, τα έχουμε πει και τα έχουμε κουβεντιάσει πολλές φορές εδώ πέρα, αλλά όπως πάντα τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό, τα... σκεπάζαμε, τα... προστατεύαμε υποτίθεται για να μην χαλάσουμε το κλίμα στην ομάδα και τα προσπερνούσαμε σαν να μην έγιναν ποτέ όσο η ομάδα κέρδιζε.

Κι αυτό είναι ένα ακόμα και ίσως το πιο σοβαρό από τα προβλήματα του Παναθηναϊκού των τελευταίων χρόνων.

Το ότι ακριβώς νομίζει, πως αν δεν αναδείξει τα προβλήματα, αυτά θα ξεπεραστούν από μόνα τους και μόνο όταν φτάνουν στο απροχώρητο ή έρχεται ένα στραβό αποτέλεσμα τα βλέπει... ξαφνικά υποτίθεται και τρέχει να συμμαζέψει τα ασυμάζευτα.

Και για να τα πάρουμε με την σειρά.

Ποιος δεν έβλεπε ότι τα αποδυτήρια και γενικά η κατάσταση στην ομάδα ήταν εδώ και καιρό στο κόκκινο σε ότι είχε να κάνει με τους παίκτες και τον Μπόλονι;

Ποιος δεν έβλεπε ότι η ομάδα ήταν κυριολεκτικά αφημένη στην τύχη της μέσα στο γήπεδο και οι παίκτες προσπαθούσαν όσο μπορούσαν να κάνουν κάτι, χωρίς κανένα πλάνο και καμιά βοήθεια από τον πάγκο;

Ποιος δεν έβλεπε το ένα μετά το άλλο τα κρούσματα δυσαρέσκειας, απειθαρχίας ακόμα και δημόσιου καυγά ανάμεσα σε μια σειρά παίκτες και τον προπονητή;

Ποιος δεν πήρε πρέφα σκηνές απείρου κάλλους, όπως να ρωτάει ο Μπόλονι τον Κουρμπέλη "ποιος είναι αυτός και σε τι θέση παίζει" όταν η ΑΕΚ έκανε αλλαγές στο μεταξύ των δύο ομάδων παιχνίδι;

Ποιος δεν είδε και δεν άκουσε τον διάλογο του Μπόλονι με τον Μαουρίτσιο στο Βικελίδης, με τον παίκτη να λέει στον προπονητή "κάνε καμιά αλλαγή δεν βλέπεις ότι μας έχει πάρει από κάτω το παιχνίδι" και τον προπονητή να του απαντάει "μα ποιον να βγάλω πες μου εσύ".

Ποιος δεν... διάβασε εδώ πέρα ή δεν είδε και αλλού, τα απίστευτα σκηνικά στις προπονήσεις, με ακόμα και πιτσιρικάδες όπως ο Σέχου να πλακώνονται με τον Μπόλονι, ή με τους παίκτες να περιμένουν μισή ώρα και τρία τέταρτα να έρθει ο Ρουμάνος στην προπόνηση γιατί είχε πάει... βόλτα τα σκυλιά του να τα ταΐσει;

Όποιος όλα αυτά δεν τα είδε, τότε να κάνει κάτι με τα μάτια και αυτιά του.

Όποιος τα είδε και δεν τα αξιολόγησε ή πολύ χειρότερα τα απέκρυψε και τα προσπέρασε, τότε είναι απλά συνυπεύθυνος για όλη την κατάσταση κι ας λέει ότι θέλει ότι δήθεν το έκανε για το... καλό της ομάδας και για την προστασία της.

Κι όποιος μέσα από την ομάδα και ειδικά αν είχε υπεύθυνο πόστο, δεν έκανε το παραμικρό για να αλλάξει και να διορθώσει αυτή την κατάσταση, τότε πολύ απλά δεν κάνει γι' αυτό το πόστο, είναι ακατάλληλος και έπρεπε χθες ήδη να είναι παρελθόν για τον Παναθηναϊκό.

Τώρα πια, ίσως και να είναι πολύ αργά για να μαζευτεί το πράγμα.

Είναι θέμα χρόνου να βλέπουμε καθημερινά ανάλογα σκηνικά, όπως είναι σίγουρο και έχει ξεκινήσει ήδη, η... δημόσια διαμάχη ανάμεσα σε όσους τα βάζουν με τους παίκτες και σε όσους τα βάζουν με τον προπονητή.

Από κει και πέρα και σε ότι έχει να κάνει με τις μεταγραφές και τις αποχωρήσεις.

Το θέμα δεν είναι αν είναι καλοί ή όχι οι παίκτες που πήρε ο Παναθηναϊκός, αν χρειαζόταν να κάνει μεταγραφές ή αν αυτοί που ήρθαν είναι καλύτεροι απ' αυτούς που έχει ή απ αυτούς που αποχώρησαν όπως ο Εμμανουηλίδης και πάει λέγοντας.

Και καλοί μπορεί να βγουν οι παίκτες και να βοηθήσουν και χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός ενίσχυση και ειδικά στον χώρο της μεσαίας γραμμής.

Το θέμα είναι ότι κανείς δεν καταλαβαίνει ποιο είναι το αγωνιστικό πλάνο του Παναθηναϊκού, τι πάει να κάνει, ποιες οι προτεραιότητές του και με ποια λογική κινείται στην στελέχωση του ρόστερ του και στην αντίστοιχη της ενδεκάδας του.

Μοιάζει να γίνονται όλα τυχαία ή αναγκαστικά όταν δεν υπάρχει άλλη λύση και εκεί που λες "δόξα Παναγιά" κάτι πάει να γίνει, έρχεται το "στο δόξα πατρί", δίνεις μια τα αλλάζεις όλα και φτου κι απ' την αρχή.

Κι αυτό είναι η αιτία για μια σειρά πράγματα που βλέπουμε στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια.

Κι αυτό εξηγεί και σε μεγάλο βαθμό το γιατί φεύγουν με την πρώτη ευκαιρία κάποιοι από τους νεαρούς παίκτες με το που βρίσκουν θέση στην ενδεκάδα και κάνουν ένα δύο καλούς μήνες όπως ο Ζαγαρίτης ή το γιατί εμφανίζονται συνήθως απρόθυμοι να ανανεώσουν τα συμβόλαιά τους με τον Παναθηναϊκό μια σειρά άλλη.

Ακριβώς γιατί κανείς στον Παναθηναϊκό, σε όποια θέση κι αν βρίσκεται με πρώτους και κύριους τους παίκτες του, δεν ξέρει τι του ξημερώνει ανεξαρτήτως αξίας, απόδοσης και προσφοράς στην ομάδα και στον σύλλογο.

Έλεγαν όλοι όσο κέρδιζε ο Παναθηναϊκός, για τα... μωρά του Μπόλονι, για το ότι ο Παναθηναϊκός φτιάχνει κορμό με νέους έλληνες παίκτες και παιδιά της ακαδημίας του, έλεγαν τι φοβερός και τρομερός είναι ο προπονητής που άφηνε στον πάγκο ακριβοπληρωμένα συμβόλαια και έβαζε βασικούς τον Καμπετσή, τον Ιωαννίδη, τον Εμανουηλίδη, τον Αλεξανδρόπουλο και πάει λέγοντας και ξαφνικά έρχεται η ώρα των μεταγραφών και τι βλέπουν;

Τον Παναθηναϊκό να πηγαίνει για μια ακόμα φορά και να παίρνει ξένους παίκτες άγνωστους που το μόνο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι τους... ήξερε και είχε συνεργαστεί μαζί τους στο παρελθόν ο προπονητής ή ο τεχνικός διευθυντής.

Εδώ δηλαδή, μοιάζει να πηγαίνει ανάποδα η δουλειά και η... λογική.

Όχι αναδεικνύω παίκτες, τους εμπιστεύομαι, τους καθιερώνω και ψάχνω στις μεταγραφές να καλύψω τα άλλα κενά μου, αλλά απλά "ξέρω κάποιους παίκτες από τις προηγούμενες θητείες μου", έχω την ευχέρεια ή την... άδεια, ή την... δυνατότητα, ή την... χρηματοδότηση να κάνω μεταγραφές, οπότε "τους φέρνω" και από κει και πέρα το αν θα παίζουν που θα παίζουν και αν θα συνεχίσω να στηρίζομαι σε αυτούς που... ανέδειξα, το βλέπουμε ανάλογα με την συνέχεια και με τα αποτελέσματα.

Κι αυτό το ξέρουν οι παίκτες, το έχουν δει να γίνεται εκατό φορές και το βλέπουν να ξαναγίνεται.

Οπότε είναι λογικό, ένας παίκτης που έχει "καθιερωθεί" υποτίθεται στην ενδεκάδα και βλέπει να λένε όλοι "μπράβο επιτέλους" και είναι παρών στα περιβόητα... σερί, αν για παράδειγμα παίζει εξτρέμ και βλέπει τον προπονητή και τον τεχνικό διευθυντή του να τρέχουν να πάρουν στις μεταγραφές όχι απλά έναν, αλλά δύο που παίζουν στην θέση του, να τρέχει άρον-άρον να την κάνει και να προλάβει να εκμεταλλευτεί όσο προλαβαίνει τις καλές εμφανίσεις που έκανε, γιατί την επόμενη μέρα μάλλον θα φάει ξανά πάγκο ή εξέδρα με το κουτάλι και θα χαθεί από το προσκήνιο.

Τι δεν καταλαβαίνουν δηλαδή, όσοι ασχολούνται με τον Παναθηναϊκό και πέφτουν απ' τα σύννεφα με όσα είδαν να γίνονται τις τελευταίες μέρες;
Είναι -δυστυχώς γι' αυτούς- τόσο φανερά, λογικά και απλά όλα αυτά, που δεν έχουν την δικαιολογία του δεν τα είδα, δεν τα ήξερα.

Υπάρχει μόνο το τα ήξερα αλλά δεν μίλαγα και το τα έβλεπα αλλά είμαι ανίκανος ή δεν θέλω να τα... ακουμπήσω και να τα διορθώσω.

Κι όσο τέτοιου είδους άνθρωποι, περιβάλλουν τον Παναθηναϊκό και τον ιδιοκτήτη του και όσο ακόμα χειρότερα τέτοιοι άνθρωποι είναι στα κρίσιμα πόστα των... αποφάσεων ή ακόμα και της επίσημης ή... ημιεπίσημης εκπροσώπησης του Παναθηναϊκού και της ενημέρωσης του κόσμου του, δεν υπάρχει περίπτωση όλο αυτό, να... εντοπιστεί κατ΄αρχήν, να αναδειχθεί κατά δεύτερον και να διορθωθεί στην τελική.

Οπότε;

Οπότε πάμε όπως... πάντα και ότι βρέξει ας κατεβάσει.

Μόνο μην κάνουν και τους... έκπληκτους κάποιοι και πολύ περισσότερο μην κουνάνε τον δάχτυλο και εγκαλούν σαν... εχθρούς της ομάδας όσους τους λένε για όλα αυτά ότι θα γίνουν... πριν γίνουν.