Μαθήματα από Μαρτίνς, έπαιζε … μπάσκετ - Ας το σκεφτούν για Σεμέδο

Ολυμπιακός: Το βράδυ της περασμένης Κυριακής, μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που απορούσαν με την επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς να χρησιμοποιήσει ως βασικό τον Θανάση Ανδρούτσο και όχι τον Κένι Λαλά στο δεξί άκρο της άμυνας. Χρειάστηκαν μόλις τέσσερις βραδιές και το ματς με την Αϊντχόφεν για να πάρουν την απάντησή τους. Στη θεωρία όλα είναι εύκολα για όλους εμάς τους προπονητές του... καναπέ αλλά στη πράξη τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και οι κανονικοί προπονητές γνωρίζουν πολλά περισσότερα (αφού έχουν και την εικόνα των προπονήσεων που εμείς δεν) απ' όσα ο κόσμος όλος. Ο Λαλά είναι αναμφίβολα σπουδαίος παίκτης αλλά χρειάζεται χρόνο. Τον κανονικό Λαλά δεν θα τον δούμε καν ως το φινάλε της τρέχουσας σεζόν αλλά, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την ερχόμενη. Το ίδιο ισχύει και με τον Ρέαμπτσιουκ παρότι ο Μολδαβός έχει μπει με... σπασμένα φρένα στην 11άδα και λόγω των δυνάμεών του και της αθλητικότητάς του φαίνεται σαν έτοιμος από καιρό.

Κι επειδή είμαι σε mood γκρίνιας αφού βαριέμαι να διαβάζω / ακούω τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά βασισμένα ΟΛΑ στο αποτέλεσμα (Κερδίζει ο Ολυμπιακός, όλα σούπερ. Δεν κερδίζει, όλα χάλια, Μαρτίνς ψάξου, παίκτες άχρηστοι), θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει πολύς κόσμος τη σχέση του με το ποδόσφαιρο και το πως το βλέπει. Γιατί νομίζω πρέπει να σκέφτονται ακόμα περισσότερο πριν πετάξουν ό,τι σκεφτούν όλοι όσοι το καλοκαίρι έλεγαν «δεν τρέχει και τίποτα αν πουληθεί ο Σεμέδο».

Ο Ρούμπεν είναι κεφάλαιο γι' αυτόν τον Ολυμπιακό. Δεν είναι μόνο για την άμυνα και τη γενικότερη λειτουργία της, είναι ηγετική φυσιογνωμία και η απουσία του κόντρα στην Αϊντχόφεν ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή. Και ήταν αισθητή γιατί ο Σωκράτης, φυσιολογικά, ακόμα δεν έχει βρει το ρυθμό και τη χημεία που που πρέπει με το σύνολο (όσο περνούσε η ώρα στο ματς ανέβαινε) και ο Μπα (που επίσης ανέβηκε στο β' ημίχρονο) έχει ακόμα τις αστάθιες που εμφανίζει μετά την απουσία του από τον κορωνοϊό.

Προσωπικά έχω πολύ ψηλά αυτόν τον Ολυμπιακό που είναι δημιούργημα αυτού του προπονητή που τον έχω ακόμα ψηλότερα. Δεν αμφέβαλα και δεν θα αμφιβάλλω στα κακά τους. Με τον Σεμέδο απόντα και τον Εμβιλά να... τρυπώνει στην 11άδα τελευταία στιγμή και να μην είναι στο 100% ο Μαρτίνς έκανε το καλύτερο που μπορούσε παραδίδοντας μαθήματα διαβάσματος αντιπάλου και διαχείρισης του ματς κατά τη διάρκειά του με αλλαγές... μπάσκετ. Ένα 5λεπτο να είχε ακόμα το ματς οι ερυθρόλευκοι προλάβαιναν να βάλουν και 5ο και να πάνε πιο άνετοι στη ρεβάνς της Ολλανδίας. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι έχουν όλα τελειώσει, ωστόσο το προβάδισμα που πήραν είναι σημαντικό, θα μπορούσαν με λίγη προσοχή να έχουν... καθαρίσει την πρόκριση από το πρώτο ματς όπως είχαν κάνει παλιότερα με την Κράνσονταρ.

Η PSV έχει ποιότητα από τη μέση και μπροστά και θα βάλει δύσκολα στον Ολυμπιακό στη ρεβάνς πιέζοντάς τον. Να θυμίσω ότι ο ΠΑΟΚ εκεί προηγήθηκε 2-0 και σε λίγο χρόνο οι Ολλανδοί το γυρισαν σε 3-2. Δεν το έκαναν τυχαία και θα φτάσουν στα... όριά τους τους Πειραιώτες που αν μπορέσουν να σκοράρουν νωρίς ή πρώτοι τότε ίσως θα έχουν δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην PSV. Όπως και να 'χει, ο Ολυμπιακός την αξίζει αυτή την πρόκριση και πρέπει να την πάρει.

ΥΓ: Παιχταρά πέρα από το ταλέντο σου και τη σκληρή δουλειά για να το βελτιώσεις σε κάνει και η ικανότητα να παίρνεις σωστές αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές ενός αγώνα. Πέρα από την εκγύμναση του σώματος απαιτείται και ανάλογη (και μεγαλύτερη ίσως) του μυαλού. Με αφορμή την επιλογή του Καμαρά να τελειώσει μόνος του (αν και κλεισμένος) τη φάση στις καθυστερήσεις του α' ημιχρόνου αντί να δώσει στον αμαρκάριστο Ελ Αραμπί το γράφω αυτό...

ΥΓ2: Ο Μπρούμα είναι ολοφάνερα ένας διαφορετικός (από τους άλλους) και πολύ καλός εξτρέμ και το έδειξε όσο είχε δυνάμεις, ειδικά στο α 'ημίχρονο αφού μετά σωστά αντικαταστάθηκε.

ΥΓ3: Έγραφα σε προηγούμενο μπλογκ ότι ο Μαρτίνς θέλει να... ζει ποδοσφαιρικά εμπιστευόμενος τον Βαλμπουενά αφού τον έχει πολύ ψηλά στην εκτίμησή του. Και στο ματς με την PSV αφενός επιβεβαιώθηκε ξανά ότι ισχύει αυτή η εμπιστοσύνη και αφετέρου ξανα-καταλάβαμε όλοι για ποιό λόγο κάνει πολύ καλά ο Πορτογάλος τεχνικός...

ΥΓ4: Ο Μασούρας έκλεισε τα αυτιά του όταν σκόραρε. Δεν ξέρω αν το έκανε ως απάντηση για τις (επι)κριτικές αναφορικά με την τεράστια χαμένη ευκαιρία στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Ξέρω σίγουρα πως και ο Γιώργος και κάθε παίκτης δεν πρέπει, απλά, να κλείνει τα αυτιά στην όποια κριτική δέχεται. Ανοιχτά πρέπει να τα έχει και να μάθει να φιλτράρει τη σωστή με την ισοπεδωτική κριτική. Γιατί μέσα στον... σωρό λέγονται και χρήσιμα πράγματα για κείνον. Δεν χωράει αμφιβολία πως ο Μασούρας είναι ένας ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ και ΥΠΕΡ-ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ παίκτης του Ολυμπιακού. Δεν χωράει επίσης αμφιβολία ότι ο Μασούρας μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί σε κάποιους τομείς.