Παναθηναϊκός: Υπήρχαν πολλά παιχνίδια νικηφόρα για τον Παναθηναϊκό φέτος, που έψαχνες να βρεις παίκτη που να ξεχώρισε με την απόδοσή του και αντίστοιχη απόδοση και από τον πάγκο και δεν έβρισκες κανένα ούτε με το κυάλι.

Αντίθετα στο παιχνίδι που έχασε ο Παναθηναϊκός από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, όσο κι αν ψάξεις δεν μπορείς να βρεις ένα παίκτη του Παναθηναϊκού που να υστέρησε σε απόδοση.

Με εξαίρεση ίσως για μια ακόμα φορά τον πάγκο του, που στο πιο καλό 25λεπτο φέτος του Παναθηναϊκού, προφανώς κάτι δεν του άρεσε και τον... άλλαξε.

Με αποτέλεσμα να πάρει αρκετές ανάσες.

Ο... Παναιτωλικός.

Πριν παμε εκεί όμως.Ο Παναιτωλικός έπαιξε ακριβώς σαν ο... Παναθηναϊκός των σερί, απέναντι στον μετρ του είδους φέτος Παναθηναϊκό.

Γκολ δηλαδή με την πρώτη ευκαιρία και μετά όλοι πίσω ηρωϊκώς μαχόμενοι και μαζί και η τύχη για να πάρουμε το... αποτέλεσμα, το οποίο ως γνωστόν άλλωστε... μόνο αυτό μετράει.

Αντίθετα ο Παναθηναϊκός, "αναγκάστηκε" αυτή τη φορά να μην παίξει με "σύστημα και τακτική" καθώς έτσι είχαμε βαφτίσει αυτό που έπαιζε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια.

Έτσι λοιπόν, τόφερε έτσι η μορφή του παιχνιδιού αυτή τη φορά, που έπρεπε να παίξει μπάλα και να ανατρέψει μια κατάσταση σαν κι αυτή που ο ίδιος δημιουργούσε στα προηγούμενα παιχνίδια στους αντιπάλους του.

Κι εκεί... ω του θαύματος για τους φανατικούς θιασώτες της φοβερής και τρομερή... τακτικής του μέχρι τώρα, απέδειξε ότι όχι μόνο μπορεί να παίξει και διαφορετικά, αλλά να το κάνει και με πολύ καλό τρόπο μάλιστα.

Με λίγα λόγια λοιπόν, αυτό που ακούγαμε και διαβάζαμε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια, ότι δήθεν ο Παναθηναϊκός παίζει "έτσι" γιατί "δεν μπορεί" να παίξει αλλιώς και ότι με βάση τα δεδομένα και το δυναμικό του "έτσι πρέπει να παίζει", αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει.

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να παίξει και αλλιώς και έχει ξοδέψει πολύ χρόνο τζάμπα τόσο καιρό, που δεν δούλεψε περισσότερο πάνω στο να παίζει "αλλιώς" και να το συνδυάσει αυτό και με τα αποτελέσματα.

Γιατί, εντάξει.

Μπορεί να μην κέρδισε στο Αγρίνιο.

Αλλά δεν έγινε αυτό γιατί έπαιξε καλά, ανοίχθηκε και τον χτύπησε ο αντίπαλος γιατί τον βρήκε ανοιχτό και όχι όλο πίσω όπως μέχρι τώρα, οπότε "καλά έκανε" στα προηγούμενα παιχνίδια και έπαιζε όπως έπαιζε.

Δεν κέρδισε γιατί συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο όταν αυτή η ρημάδα η μπάλα αποφασίσει ότι... δεν θέλει με τίποτα να μπει μέσα.

Γιατί αυτά που έχασε ο Παναθηναϊκός στο Αγρίνιο δεν χάθηκαν ούτε από ανικανότητα, ούτε από κακές τελικές εκτελέσεις, ούτε από μια σειρά τέτοιου είδους πράγματα.

Τα έχασε γιατί στην μπάλα όλα χάνονται και γιατί επίσης ο γκολκίπερ του Παναιτωλικού έκανε σπουδαία εμφάνιση.

Από κει και πέρα;

Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός στο πρώτο 25λεπτο του δευτέρου ημιχρόνου, έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο, σε εντελώς ισο[εδωτικό τέμπο και έκανε με εκατό διαφορετικούς τρόπους ευκαιρία ανά δύο λεπτά σχεδόν.

Μόνο που φαίνεται ότι... δεν μας άρεσε και τόσο αυτό που βλέπαμε και το οποίο προσωπικά πιστεύω ότι ήταν εδώ και πολύ καιρό -και πάντως σίγουρα φέτος- το καλύτερο διάστημα που έχει παρουσιάσει στα παιχνίδια του ο Παναθηναϊκός.

Καθώς άλλο λόγο για να... παρέμβουμε και να το... αλλάξουμε σαν σχηματισμό, σαν πρόσωπα και σαν τέμπο από τον πάγκο, όσο κι αν το έψαξα και με όσο καλή διάθεση κι αν το έκανα δεν βρήκα.

Δεν κατάλαβα ποια ακριβώς ανάγκη, έκανε επιτακτική εκείνη την στιγμή την παρέμβαση από τον πάγκο για να αλλάξει η εικόνα των όσων βλέπαμε.

Υπήρχε βέβαια μια.... ανάγκη, αλλά αυτή δεν ήταν του Παναθηναϊκού.

Αλλά ήταν του... Παναιτωλικού.

Που με ανακούφιση είδε ξαφνικά να... ατονεί απότομα το τέμπο και το παιχνίδι του Παναθηναϊκού και στην συνέχεια αυτό να γίνεται ακόμα περισσότερο ορατό και με τις υπόλοιπες κινήσεις που έγιναν.

Γιατί ειλικρινά μερικά πράγματα δεν μπορώ να τα καταλάβω.

Με τα Γιάννενα έμεινε μέχρι τέλους ένας Βιγιαφάνες που δεν υπήρχε στο γήπεδο και με τον Παναιτωλικό, εκεί που ξαφνικά είδαμε και πάλι ένα Βιγια;φάνες να κάνει όλο το παιχνίδι στο κέντρο, να δημιουργεί συνεχώς και να βγάζει πάσες με το τσουβάλι στους επιθετικούς του, είπαμε να τον... βγάλουμε από το παιχνίδι.

Δεν ξέρω ειλικρινά αν ήταν θέμα κούρασης, αλλά ο δαιμονισμένος κυριολεκτικά ρυθμός με τον οποίο έπαιζε ο Παναθηναϊκός μέσα στο γήπεδο, μόνο κούραση δεν έδειχνε να υπήρχε.

Τέλος πάντων, στην οικονομία του παιχνιδιού, ακόμα και αυτά λεπτομέρειες είναι.

Κι ούτε έχασε ο Παναθηναϊκός γιατί ο Μπόλονι -κακώς- έκανε αλλαγές, ακριβώς πάνω που ο Παναθηναϊκός φόρτσαρε όλο και περισσότερο κάθε λεπτό που περνούσε.

Ο Παναθηναϊκός έχασε πολύ απλά γιατί αυτή τη φορά η τύχη, τα άστρα και στην τελική η μπάλα η ίδια δεν ήταν με το μέρος του.

Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο.

Το θέμα είναι, αυτή τη φορά που έχει όντως νόημα το "να μάθει από την ήττα του", ο Παναθηναϊκός να κερδίσει πράγματα από το παιχνίδι στο Αγρίνιο παρ' ότι το έχασε.

Με πρώτο και καλύτερο το ότι αυτή την περιβόητη "τακτική" με την οποία και χάρις στην οποία υποτίθεται πήραμε όλα τα καλά αποτελέσματα το τελευταίο διάστημα, μπορούν να την παίξουν κι άλλοι.

Αρκεί να τους καθίσει το παιχνίδι, όπως μας κάθοταν κι εμάς εκείνα που κερδίσαμε.

Οπότε, ας αφήσουμε την θεοποίηση των επί της ουσίας λάθος επιλογών και της ανύπαρκτης "τακτικής" που εφαρμόζαμε και ας δούμε ότι υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος.

Και συγκεκριμένα ότι αυτή η ομάδα ΜΠΟΡΕΙ να παίξει και διαφορετικά.

Ή με λίγα λόγια, μπορεί να παίξει και ΚΑΝΟΝΙΚΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Νέο "μπαμ" ο Παναθηναϊκός από ΝΒΑ! Παρακαλάει κι άλλος για να έρθει - Παιχταράς αλά Χεζόνια


 

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague