Ολυμπιακός: Παρακολουθώ επαγγελματικά τον Ολυμπιακό περίπου 23 χρόνια και γενικώς όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Πλησιάζω πια τα 44... Δύσκολα θυμάμαι άλλη ομάδα που να με γεμίζει τόσο, από κάθε πλευρά, όσο αυτός ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός που κράτησε μαζί ο Μαρινάκης (θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω πάλι καλά που δεν άκουσε τρίτους για να διώξει τον Μαρτίνς) στις δύσκολες μέρες.
Εντάξει, την ποδοσφαιρική ικανότητα του Ολυμπιακού δεν χρειάζεται να την αναλύσουμε. Μιλάει μόνη της η ομάδα στο γήπεδο εδώ και τρία χρόνια. Αυτό που εμένα με τρελαίνει με τον Μαρτίνς είναι ότι παρά τα θαυμαστά έργα του παραμένει ανθρώπινος, γήινος και καθόλου ψωνισμένος όταν θα μπορούσε να πει και μια και δυο και τρεις κουβέντες παραπάνω. Με τη λήξη του αγώνα, κι ενώ έχει καταφέρει εκτός έδρας θρίαμβο επί μιας ομάδας που ως οργανισμός λατρεύει να εχθρεύεται και να προσπαθεί να μειώσει τον Ολυμπιακό με κάθε τρόπο, ο Πορτογάλος σε έκανε να πιστεύεις ότι το ματς έληξε με 1-1, το πολύ 0-1. Αντί να θριαμβολογήσει και να δείξει ξιπασμένος, είχε το ύφος του: άλλη μια μέρα στη δουλειά.
Για πολλοστή φορά έβαλε μπροστά τους παίκτες του τονίζοντας την πολλή και καλή δουλειά που κάνουν και συμπλήρωσε ότι το σκορ δεν αντικατοπτρίζει τη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο. Θυμηθείτε απλά τι είχε τολμήσει να βγάλει από το στόμα του ο... χθεσινός προπονητής που λέγεται Πάμπλο Γκαρσία όταν απλά είχε καταφέρει να αποσπάσει ισοπαλία, εντός έδρας, από τον Ολυμπιακό. Είχε τολμήσει να ξεστομίσει ότι ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός είναι ισάξιοι. Αν υπήρχε αστυνομία της προπονητικής θα τον πήγαινε μέσα...
Αυτό που με κάνει λοιπόν να αισθάνομαι άβολα μ' αυτόν τον Ολυμπιακό είναι τι θα συμβεί αν ο Μαρτίνς αναχωρήσει για άλλες πολιτείες. Φυσικά και δεν είναι ο τελευταίος καλός προπονητής στον πλανήτη. Καλομάθαμε όμως τρία χρόνια, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο και ζώντας μεγάλες εγχώριες και διεθνείς στιγμές. Και η μετάβαση στην επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη. Καθόλου εύκολη. Αυτό το δημιούργημα του Πορτογάλου είναι εκπληκτικό. Και ο ίδιος αποτελεί το πιο βασικό κομμάτι του. Παρεμπιπτόντως, πόσο τραγικό λάθος ήταν η προσπάθεια αποδόμησης της σημασίας και του ρόλου ενός προπονητή από πολύ κόσμο πριν από αρκετά χρόνια. Θυμάμαι ατάκες του στυλ: και γω αν προπονούσα αυτούς τους παίκτες θα το έπαιρνα το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μακακία και απόδειξη αμπαλοσύνης απ 'αυτή την ατάκα. Και 11 Μέσι ή Κριστιάνο να έχεις στη διάθεσή σου αν δεν βάλεις στην ομάδα αρχές και ρόλους, θα φτιάξεις τσίρκο, όχι ομάδα.
Ο Μαρτίνς λοιπόν ήρθε στον Ολυμπιακό (όπως παλιότερα και ο Βαλβέρδε) και αποθέωσε τον ρόλο του προπονητή υπογραμμίζοντας τη σπουδαιότητά του. Μα, θα πει κανείς, γιατί σκέφτεσαι από τώρα τη μέρα που θα φύγει ο Μαρτίνς αφού έχει συμβόλαιο για έναν ακόμη χρόνο. Επειδή στο ποδόσφαιρο δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Κι επειδή όταν κάποιος είναι τόσο καλός, μπαίνει στο... μάτι των άλλων. Μα, έχει ρήτρα 4 εκατ.ευρώ θα συμπληρώσει κάποιος άλλος. Κι εδώ έρχεται μια άλλη μεγάλη κουβέντα. Δεν είναι άδικο για τη σημασία του ρόλου ενός προπονητή, που είναι το πιο σημαντικό γρανάζι μιας ομάδας, να μπαίνουν ρήτρες 4 εκατ.ευρώ ενώ σε παίκτες μέτριας ή καλής ποιότητας, να τοποθετούνται για... πλάκα 10 και 15 εκατ.; Το «εκπληκτικό», με την κακή έννοια, είναι ότι μια ομάδα διστάζει να δώσει 4 ή 5 ή 8 εκατ.ευρώ ρήτρα για προπονητή και τα δίνει πανεύκολα για έναν παίκτη. Δεν είναι βλακώδες; Γι' αυτό, μεταξύ σοβαρού και αστείου σας λέω, ε, ας κάνει και καμιά γκέλα στα πλέι οφ ο Ολυμπιακός μπας και τον... ξεχάσουν οι ξένοι τον Μαρτίνς για κάνα χρόνο ακόμα.
ΥΓ: Ο Χολέμπας με τέτοιες εμφανίσεις δύσκολα δεν θα πάρει συμβόλαιο για έναν ακόμα χρόνο.
ΥΓ2: Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έκανε ο Μπα στο οφ-σάιντ γκολ του Τάνκοβιτς με το οποίο θα γίνονταν το 1-1.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η κίνηση Μαρτίνς που δεν κατάλαβε κανείς - "Τρελάθηκε" ο Μαρινάκης - Θα τον κρατήσει για... πάντα