Δεν άλλαξε το παραμικρό στον Παναθηναϊκό - Θυμάστε τι έγινε μετά τον Ολυμπιακό; Μεγάλη προσοχή!

Παναθηναϊκός: Μεγάλη η νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ. Και δίκαιη κιόλας με νάση την μορφή του αγώνα και την εικόνα των δύο ομάδων μέσα στο γήπεδο.

Κι ασφαλώς -γιατί κι αυτό μπαίνει πια και υπό συζήτηση και υπό... αμφισβήτηση- καλά κάνουν και την πανηγυρίζουν ακόμα οι φίλοι του τριφυλλιού.

Με τον Παναθηναϊκό των τελευταίων χρόνων όμως και ειδικά με τον φετινό, είμαστε υποχρεωμένοι αν θέλουμε να μιλάμε ειλικρινά σ' αυτή την επικοινωνία μας με τον κόσμο και αν επίσης θέλουμε να συμβάλλουμε θετικά σε κάτι στην όλη διαδικασία, να πούμε... μέχρι εκεί.

Μέχρι εκεί και ούτε βήμα παραπέρα.

Κι αυτό για πολλούς και διάφορους λόγους.

Κατ' αρχήν αγωνιστικούς.

Δεν άλλαξε στο παραμικρό η εικόνα του Παναθηναϊκού σε σχέση με όσα έχει δείξει μέχρι στιγμής και στα τελευταία του παιχνίδια.

Για μια ακόμα φορά φάνηκε, πως το θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα κάθε φορά για τον Παναθηναϊκό επαφίεται στις συγκυρίες και στην τύχη.

Κι από κει και πέρα, αν οι συγκυρίες, η τύχη και το φεγγάρι είναι με το μέρος του, παίρνει νίκες και μάλιστα ορισμένες φορές και μεγάλες όπως αυτή με τον ΠΑΟΚ ή εκείνη με τον Ολυμπιακό, αν όμως δεν έχει αυτά μαζί του, τότε έρχονται ή σφαλιάρες όπως με τον ΠΑΣ Γιάννινα ή ισοφάριση μέσα σε οκτώ λεπτά κι από 0-2 στο 84' τελικά 2-2 στις καθυστερήσεις όπως έγινε με τον Αστέρα Τρίπολης.

Αν έτσι θέλει να πορευτεί ο Παναθηναϊκός -και μέχρι στιγμής παρ' ότι αυτό δεν του έχει προσφέρει κάτι ουσιαστικά μέχρι σήμερα δείχνει ότι έτσι θέλει να πορευτεί- δικαίωμά του.

Όμως αυτό να το ξέρει και να το ξέρετε, δεν οδηγεί σε μια στέρεη ποδοσφαιρική βάση και σε μια λογική προσέγγιση ποδοσφαιρικά των αναγκών του κάθε αγώνα, οπότε ας μην εκπλήσσεται ο οποιοσδήποτε με τα αλλοπρόσαλλα αποτελέσματα σε στιλ μια κρύο και μια ζέστη που βλέπει και θα συνεχίσει να βλέπει από αυτόν τον Παναθηναϊκό.

Από κει και πέρα.

Δεν επιτρέπει ιδιαίτερους πανηγυρισμούς, η αδυναμία διαχείρισης που έχει δείξει ο Παναθηναϊκός σε αντίστοιχες; "επιτυχίες".

Και για να μην το πιάσουμε το κουβάρι από την αρχή, θέλετε μήπως να θυμηθούμε τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις;

Μετά την μεγάλη σε σημασία νίκη επί του Ολυμπιακού και τα βαρύγδουπα περί γκρουπ θέραπι, της ομάδας ατσάλι που έφτιαξε Μπόλονι και της... απαίτησης για "καθ΄ομολογίαν αναγνώρισης" πως αν μη τι άλλο ο Μπόλονι έχει φτιάξει μια ομάδα που ξέρει να αμύνεται άριστα, η... ομάδα από ατσάλι που ξέρει να αμύνεται άριστα, έχασε μέσα σε είκοσι μέρες τρεις φορές από τον ΠΑΣ Γιάννινα και αποκλείστηκε από την συνέχεια του κυπέλλου στην πρώτη της αναμέτρηση στον θεσμό καθώς μέχρι εκεί είχε φτάσει με κλήρωση.

Θέλετε μήπως να συνεχίσουμε με την επόμενη μεγάλη επιτυχία, την νίκη επί του ΠΑΟΚ ξανά, στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος;

Ξανά μανά μία από τα ίδια, ατσάλινη ομάδα, αυτή είναι η τακτική που της ταιριάζει, να παίζει δηλαδή σκληρή και αδιαπέραστη άμυνα, να χτυπάει στις αντεπιθέσεις και μετά να κλειδώνει την νίκη με μαζική άμυνα.

Και πάει η συγκεκριμένη ομάδα, κάνει τα δύο πρώτα επιτυχώς, παίζει δηλαδή όλη πίσω και έχει την τύχη να σκοράρει με τις πρώτες σχεδόν ευκαιρές που κάνει και μάλιστα δύο γκολ, γυρνάει μετά σε μαζική άμυνα να... εφαρμόσει το αλάνθαστο πλάνο που δίνει μόνο νίκες και τρώει τελικά δύο γκολ -το τελευταίο μάλιστα από τον... τερματοφύλακα- και πετάει δύο βαθμούς με τον Αστέρα στην Τρίπολη.

Για να το καταλήγουμε λοιπόν.

Από την στιγμή που έτσι αποφάσισε ο Παναθηναϊκός να κινηθεί και έτσι μάλλον τον θέλουν και αυτοί που "τον αγαπούν πιστά και τον... προστατεύουν από την... μιζέρια και την γκρίνια", καλώς να πορευτεί και πάμε όλοι μαζί... ανάλογα με το αποτέλεσμα.

Μόνο να προσέξει ένα πράγμα, που αν και θα το πούμε για πολλοστή φορά, δεν νομίζω να το προσέξει και κανείς απ' αυτούς που πρέπει μέσα στον Παναθηναϊκό.

Το να μην επαναλάβει για μια ακόμα σεζόν, αυτό που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Πορευόμενος έτσι δηλαδή και βγάζοντας συμπεράσματα τραβηγμένα απ' τα μαλλιά, ΜΟΝΟ ΑΠΌ ΤΙΝ ΝΙΚΕΣ, βασισμένα στις συγκυρίες και την τύχη και με εντελώς αντιποδοσφαιρικά κριτήρια, να στηρίζει σ' αυτά τα συμπεράσματα τα σχέδια, τις αποφάσεις και τις επιλογές προσώπων για την νεά σεζόν.

Με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μην καταλαβαίνει γιατί απέτυχε την σεζόν που πέρασε, αλλά ουσιαστικά ΝΑ ΥΠΟΘΗΚΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ, για την οποία όπως όλες τις προηγούμενες, θα είμαστε σίγουροι τον Αύγουστο, ξαφνιασμενοι τον Σεπτέμβριο, απογοητευμένοι και έξαλλοι τον Οκτώβριο, έτοιμοι για δραστικές αλλαγές -συνήθως προπονητή- τον Νοέμβριο και από και μετά ξανά η ίδια συνταγή.

Δηλαδή πανηγύρια στις όποιες νίκες έρθουν, συμπέρασμα για δείγμα θετικόν και απόφαση να... δώσουμε την δυνατότητα και στον νέο επιτυχημένο να κάνει την... διλή του προετοιμασία με τους... δικούς του παίκτες και όλα τα σχετικά.

Όποιος θέλει, αυτά τα σκέφτεται, τα βάζει κάτω, τα ακούει και πορεύεται αναλόγως.

Αν θέλει φυσικά να πορευτεί με όπλο την λογική και το ποδόσφαιρο.

Όποιος δεν θέλει ή είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως, ας συνεχίσει όπως πάει η δουλειά μέχρι τώρα κι αν βρεθεί στο... διάβα του κανένας να του πει την αλήθεια ή να μιλήσει προς τον κόσμο για ότι πραγματικά συμβαίνει, ας τον βγάλει... εχθρό του Παναθηναϊκου, πολέμιο του Αλαφούζου, ας κοτσάρει κι ένα... στεναχωριέται όταν κερδίζουμε και χαίρεται όταν χάνουμε κι... όνειρα γλυκά και κυρίως σε... καλή μεριά.

Τα... πάσης φύσεως οφέλη.