European Super League: Τα όνειρα τελικά κατάφεραν να πάρουν την εκδίκησή τους… Οι τελευταίες δύο ημέρες ήταν ένα συνεχόμενο… σοκ για αυτούς που πραγματικά αγαπούν το ποδόσφαιρο. Από την μια πλευρά έβλεπες τους ανθρώπους που χωρίς ίχνος επίγνωσης του αθλήματος να προσπαθούν να κάνουν ένα… πραξικόπημα μέσα στο ήδη "προβληματικό" ποδόσφαιρο, ενώ από την άλλη παρακολουθούσαμε τους φίλους των συλλόγων, ξεπερνώντας το πρώτο πάγωμα της είδησης για τη δημιουργία της ESL να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Και για να είμαστε δίκαιοι δεν ήταν όλοι… Ήταν κατά κύριο λόγο οι Άγγλοι φίλαθλοι που κατάφεραν να πάρουν μια εκδίκηση…

Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που λοιδορήθηκαν δεκαετίες τώρα, και πολλές φορές όχι άδικα, ότι για όλα τα κακά του ποδοσφαίρου είχαν την αποκλειστική ευθύνη μόνο αυτοί. Εκείνοι ήταν υπεύθυνοι για τον χουλιγκανισμό, για τον αλκοολισμό και γενικότερα για τη βία στον αθλητισμό παγκοσμίως μιας και αυτοί ήταν που το ξεκίνησαν. Σίγουρα υπάρχει βάση σ' αυτά, όχι όμως αποκλειστική. Και το έδειξαν τις τελευταίες μέρες. Την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι φίλαθλοι των 6 άλλων ομάδων σιγούσαν μπροστά στην European Super League, εκείνοι βγήκαν μπροστά και έδειξαν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους σε αυτό το μόρφωμα που ετοιμαζόταν να δημιουργηθεί. Αυτό έγινε μιας και οι Βρετανοί έχουν άλλη εντελώς οπτική στο ποδόσφαιρο. Νιώθουν στο πετσί τους το DNA των συλλόγων τους, γνωρίζουν την ιστορία και το υπόβαθρό τους και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να το αλλάξει με μια απόφαση.

Έχουν μάθει να έρχονται σε κόντρα με τους… από πάνω όχι γιατί δεν τους δίνουν τσάμπα εισιτήρια, αλλά γιατί ακριβαίνουν τα διαρκείας και δεν μπορούν να τα αποκτήσουν οι πιο φτωχοί. Δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο παράδειγμα από τους οπαδούς της Τσέλσι και της Λίβερπουλ, όπου ήρθαν ενάντια στις διοικήσεις των συλλόγων τους, στον Αμπράμοβιτς και την FSG αντίστοιχα, παρά το γεγονός ότι αυτές ήταν που τους ξαναέφεραν πρωταθλήματα και ευρωπαϊκά μετά από χρόνια προσπαθειών. Και μόνο η ιδέα να μην μπορούν να πάνε να αγωνιστούν στο… κρύο Στόουκ όπως έλεγε πανό τους, τους έκανε έξαλλους. Γιατί πολύ απλά δεν είναι όλα χρήματα, είναι η μαγεία της εκδρομής του Σαββάτου, της παρέας που θα δει τον αγώνα, αλλά και η μπύρα και η… καζούρα που θα υπάρξει πριν και μετά την αναμέτρηση και αυτοί οι άνθρωποι κέρδισαν… Πήραν πίσω την καθημερινότητά τους, την ρουτίνα τους, την αγάπη που έχουν για το ποδόσφαιρο που προφανώς και είναι αρκετά εμπορευματοποιημένο και δεν θέλουν άλλο.

Η κίνηση των ESL θύμιζε σε πολλούς ότι είχε γίνει στην Ελλάδα 54 χρόνια πριν στις 21 Απριλίου 1967… Οι συνταγματάρχες, που δεν είναι άλλοι από τους 12 συλλόγους, κατάφεραν και έκαναν πρώτοι πραξικόπημα, από τους στρατηγούς, που δεν είναι άλλοι από την UEFA. Ας μην κρυβόμαστε, ούτε η ευρωπαϊκή ομοσπονδία τα έχει κάνει όλα τέλεια… Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, με τα οικονομικά ανταλλάγματα να είναι στους μεγάλους. Μόνο που αυτοί θέλουν πιο πολλά, ενώ φαίνεται ότι και οι 12 πείστηκαν να γυρίσουν στην… αγκαλιά του Τσεφέριν πάλι με το χρήμα που έδωσε η ομοσπονδία προς αυτούς…

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι το χρήμα ελέγχει τα πάντα στο ποδόσφαιρο, όπως και στην κοινωνία, η νίκη αυτή της διάλυσης της European Super League, ανήκει μόνο στους οπαδούς. Γιατί να είστε σίγουροι ότι αν οι φίλοι των αγγλικών συλλόγων δεν ήξεραν γιατί δεν θέλουν την ESL και δεν διαμαρτύρονταν μαζικά πιστεύοντας ότι διαλύεται η ιστορία των ομάδων τους, όσα λεφτά αν έδινε η UEFA, η λίγκα θα συνέχιζε… Είναι, λοιπόν, δικιά τους η νίκη και θα πρέπει να γίνει μάθημα και στους φίλους των ομάδων και σε άλλες χώρες, που θα πρέπει αρχικά να μάθουν τι ιδανικά πρεσβεύει ο σύλλογος που υποστηρίζουν, για να πράττουν ανάλογα στο μέλλον.

European Super League Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ UEFA Ρεάλ Μαδρίτης Μπαρτσελόνα Τσέλσι Λίβερπουλ Ποδόσφαιρο