Euro 2020: Μετράμε πλέον ανάποδα για την έναρξη των νοκ άουτ αναμετρήσεων του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος και το βασικότερο που είδαμε αυτή την φορά είναι το γεγονός ότι όλα τα μεγάλα… φαβορί είναι στην φάση των "16". Καμία από τις ομάδες που στο βάθος του μυαλού τους βλέπουν εκείνους να σηκώνουν το κύπελλο στον ουρανό του Γουέμπλεϊ στις 11 Ιουλίου δεν γύρισε νωρίς σπίτι της, κάτι που θα μας δώσει την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε αναμετρήσεις που θα μας κόψουν την… ανάσα.

Η μεγαλύτερη όμως έκπληξη δεν ήταν αυτή. Φυσικά ούτε η πρόκριση των Ουαλών, που στα φιλικά είχαν δείξει ένα τραγικό πρόσωπο, ενώ οι  Ουκρανοί μπορεί να πέρασαν στους "16" από την… κλειδαρότρυπα, όμως και πάλι πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν να τους δουν εκεί. Αυτό που σίγουρα προκάλεσε τον θαυμασμό ήταν η παρουσία των Δανών στα νοκ άουτ. Κι αυτό σίγουρα γιατί δεν είχαν την ποιότητα να φτάσουν εκεί. Οι Ρόλιγκανς είδαν τον καλύτερο παίκτη της ομάδας σχεδόν να… πεθαίνει μπροστά στα μάτια τους, ενώ παρά το σοκ όλης αυτής της κατάστασης αναγκάστηκαν να συνεχίσουν τον αγώνα με την Φινλανδία, που τελικά και έχασαν. Κι όμως παρά και την δεύτερη ήττα από τους Βέλγους, που ήταν εξαιρετικοί στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης, οι Δανοί κατάφεραν και όχι απλά συσπειρώθηκαν για να κάνουν μια νίκη δώρο, στον Έρικσεν και στον συμπατριώτες τους που βρίσκονταν στις εξέδρες του Πάρκεν, αλλά απέναντι στους Ρώσους ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι και έφτασαν σε μια επική πρόκριση στο παρά… οχτώ. Και όχι μόνο αυτό. Το ζευγάρωμα με την Ουαλία για τους "16" τους δίνει το δικαίωμα να ονειρεύονται προημιτελικά, αλλά γιατί όχι και ακόμα πιο μακριά.

Την ίδια στιγμή όποιον και να ρωτήσεις για τον ποιον θεωρεί φαβορί να φτάσει τουλάχιστον τελικό, η απάντηση που θα κυριαρχήσει είναι η Ιταλία. Όμως παρά το ότι οι Ατζούρι ήταν εκπληκτικοί στην πρώτη φάση του τουρνουά υπάρχει ένας σημαντικός λόγος που είναι πολύ δύσκολο να φτάσουν στην κατάκτηση. Ποιος είναι αυτός; Ποτέ στην ιστορία τους όταν κατέκτησαν κάποιο τρόπαιο, μεταπολεμικά, δεν ήταν το φαβορί. Και φυσικά αναφέρω το μετά τον Β' Παγκόσμιο, μιας και το 1934 και 1938 που κατέκτησαν τα δύο Ζιλ Ριμέ, εκτός από το γεγονός ότι ήταν πολύ καλή ομάδα υπήρξαν πολλές φωνές για την εμπλοκή του Μουσολίνι για να φτάσουν στην κορυφή του κόσμου. Έτσι ούτε το 1982, αλλά ούτε και το 2006 δεν υπήρχαν πολλοί που πίστευαν ότι θα φτάσει να πάρει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μαζί με αυτά σε όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις το μεγάλο όπλο της Squadra Azzurra ήταν η σκληρή άμυνα και η αξιοποίηση της… μισής ευκαιρίας που θα της δινόταν στον αγώνα, κάτι που με τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν κάνει το σύνολο του Ρομπέρτο Μαντσίνι. Όλα αυτά, μαζί με τα δύσκολα ζευγαρώματα, κάνει την κατάσταση να περιπλέκεται και είναι πολύ πιθανό να δούμε τους Ιταλούς να… λιποθυμούν στην πορεία προς το Γουέμπλεϊ.

Από την άλλη η ομάδα που πέρασε απαρατήρητη, από τις εμφανίσεις της, στους "16" της φετινής διοργάνωσης δεν ήταν άλλη από τη Γερμανία. Τα Πάντσερ μπορεί να γοήτευσαν τους πάντες στην αναμέτρηση με τους Πορτογάλους με την εμφατική νίκη τους με 4-2, όμως η εμφάνισή τους με την Ουγγαρία προβλημάτισε τόσο για τα θέματα που εμφανίστηκαν στην άμυνά της, όσο και με την επιθετική ανορθοδοξία τους. Κάποιος πιο… πονηρός βέβαια θα μπορούσε να σκεφτεί ότι το σύνολο του Γιοακίμ Λεβ βολεύτηκε απεριόριστα με την ισοπαλία… Ο λόγος; Γνωρίζοντας το αποτέλεσμα του αγώνα Πορτογαλία – Γερμανία, ήξεραν ότι ακόμα και με τον ένα βαθμό θα ήταν στην επόμενη φάση.

Αν κέρδιζαν και έβγαιναν πρώτοι μπορεί να είχαν ευκολότερο ζευγάρωμα στους "16", με την Ελβετία, όμως για να φτάσουν στο Γουέμπλεϊ για τον τελικό θα έπρεπε να παίξουν με δύο εκ των Βέλγιο, Πορτογαλία, Ιταλία, Αυστρία, Κροατία και Ισπανία. Κοινώς… Γολγοθάς. Τώρα έχουν αντιληφθεί πολύ καλά ότι με νίκη επί της Αγγλίας ο δρόμος για την τετράδα έχει το νικητή του Σουηδία – Ουκρανία, ενώ στην χειρότερη περίπτωση σε πιθανό ημιτελικό θα παίξουν με την Ολλανδία, αν δεν υπάρξουν… εκπλήξεις. Παράλληλα, για όσους θεωρούν ότι οι Γερμανοί δεν έχουν καμία ελπίδα διάκρισης, καλό είναι να θυμόμαστε και το παρελθόν. Τα Πάντσερ από το 1972 που λαμβάνουν μέρος σε Euro, δεν έχουν αποκλειστεί ποτέ, σε αγώνα νοκ άουτ, πλην ημιτελικού. Δηλαδή με άλλα λόγια, όσες φορές περνάνε την φάση των ομίλων φτάνουν τουλάχιστον μέχρι τους "4", εκτός από το 1984, 2000 και 2004 που έμειναν εκτός από την πρώτη φάση της διοργάνωσης…