Copa America: Το όνειρο των περισσότερων ποδοσφαιρόφιλων όταν ξεκινάει μια διοργάνωση που συμμετέχουν τόσο η Αργεντινή, όσο και η Βραζιλία είναι ένας τελικός μεταξύ των δύο, μιας και η ιστορία και οι διαφορές που τις χωρίζουν δημιουργούν την κατάλληλη… ίντριγκα για να δουν οι πάντες αυτό που περιμένουν… Αίμα και άμμο..

Η φετινή διοργάνωση κατάφερε να μας κάνει το… χατίρι, μιας και Αλμπισελέστε και Καριόκας θα αναμετρηθούν τα ξημερώματα της Κυριακής (11/7) στο Μαρακανά στο μεγάλο… φινάλε της διοργάνωσης για πρώτη φορά μετά το 2007. Μέσα σε αυτό ζευγάρι συγκρούονται πολλά διλήμματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Πελέ ή Μαραντόνα, επίθεση ή σκληρά μαρκαρίσματα, θέαμα ή τα πάντα για το… αποτέλεσμα, "υποταγή" στις επιταγές των… από πάνω ή ανυπακοή στη FIFA και στα όσα πρεσβεύει; Αυτά είναι μερικά από όσα που έχουν κάνει τον κόσμο να… διχάζεται ακόμα και αν βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις δύο χώρες.

Από την μια η Βραζιλιάνοι αντιπροσωπεύουν το ελεύθερο και ωραίο παιχνίδι (jogo bonito) θέλοντας πετύχουν αγωνιζόμενοι πάντα έτσι. Από την άλλη οι Αργεντίνοι θέλουν να τα κάνουν όλα με την… ποδοσφαιρική "αλητεία" τους. Θέλουν να εκνευρίσουν τον αντίπαλο με τα χτυπήματά τους, να τους βγάλουν εκτός… παιχνιδιού, να χαλάσουν το μυαλό τους και να εκεί που δεν περιμένει κανείς να χτυπήσουν σαν… κόμπρα ρίχνοντας τον αντίπαλό τους στο… καναβάτσο. Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ο αγώνας του Μουντιάλ του 90 για την φάση των "16" όταν έτσι ακριβώς απέκλεισαν τους Καριόκας από την συνέχεια της διοργάνωσης με ένα γκολ του Κανίγια, δέκα λεπτά πριν το φινάλε.

Ένα άλλο… δίπολο που σχηματίζουν οι δύο χώρες δεν είναι άλλο από της… δεξιάς και της αριστεράς, κυρίως σε αυτούς που τις υποστηρίζουν. Από την μια η ιστορία της Αλμπισελέστε ικανοποιεί πάντα τους πιο… αριστερά προσκείμενους, μιας και η εκδίκηση επί των… ιμπεριαλιστών Άγγλων για την ήττα στον πόλεμο των Φόκλαντς ήρθε με τον τρόπο που… όλοι ήθελαν, αφού ο Μαραντόνα σκόραρε στο Μουντιάλ του 86 με το χέρι του… Θεού, ενώ η συνολικότερη εικόνα του Ντιεγκίτο ήταν πάντα ενάντια σε κάθε τι "νόμιμο" στα θέλω της FIFA. Βέβαια οι πάντες ξεχνάνε, οι θέλουν να μην θυμούνται, ότι οι Αργεντίνοι κατέκτησαν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1978, με την αμέριστη βοήθεια της χούντας του Βιντέλα, ενώ για να φτάσουν εκεί χρειάστηκε το ιστορικό 6-0 επί του Περού, με τα σενάρια περί χρηματισμού και τρομοκρατίας σε βάρος των ηττημένων να είναι πάρα πολλά.

Από την άλλη οι Βραζιλιάνοι θυμίζουν πολύ τη… δεξιά. Με πρόεδρο της FIFA από την πατρίδα τους, τον Ζοάο Χαβελάντζε, αλλά και τον Πελέ το αγαπημένο… παιδί της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, η χώρα δεν ήρθε ποτέ σε κόντρα με κανέναν. Ακόμα και στην φετινή διοργάνωση, παρά το γεγονός ότι η χώρα μαστίζεται από τον κορωνοϊό, ο πρόεδρος Ζαΐρ Μπολσονάρο, απείλησε τους… πάντες ώστε να γίνει το τουρνουά στην χώρα με κάθε… κόστος.

Το σίγουρο είναι ότι τόσο η Βραζιλία, όσο και η Αργεντινή μπορούν να συσπειρώνουν γύρω τους κόσμο που δεν έχει καταφέρει να τις δει από κοντά, όχι για το… υπόβαθρό τους αλλά για αυτά που βλέπουν. Αυτοί που θέλουν ένα άκρως επιθετικό ποδόσφαιρο, που λάτρευαν τις ντρίμπλες του Πελέ, του Ζίκο, του Ροναλντίνιο και του… Νεϊμάρ, αυτοί που αγάπησαν τα γκολ που έβαζε ο Ρομάριο, ο Μπεμπέτο αλλά φυσικά και το… Φαινόμενο, Ρονάλντο. Από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που θέλουν να βλέπουν την δύναμη και το πάθος να κερδίζει τα πάντα. Θέλουν να θυμούνται τον Πασαρέλα, θέλουν να βλέπουν φάσεις με τον Σιμεόνε να… βγάζει εκτός εαυτού τον Μπέκαμ, να παρακολουθούν τον Γκοικοετσέα και τον Ρόα να έρχονται από το… πουθενά και να αποκλείουν μόνοι τους τους αντιπάλους με τις επεμβάσεις τους. Και βέβαια θέλουν να βλέπουν τον… Θεό, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, αλλά και τον… Μεσσία, Λιονέλ Μέσι, να σμπαραλιάζουν τις αντίπαλες άμυνες, με την απίστευτη ποδοσφαιρική ευφυία τους. Όπως και να έχει έχουμε να δούμε έναν… clasico τελικό στο Copa America 14 ολόκληρα χρόνια και αυτές οι… διαφορές, θα κάνουν τους πάντες να ξενυχτήσουν ώστε να δουν ποια ομάδα θα κατακτήσει την κορυφή της Λατινικής Αμερικής.

Copa America Βραζιλία Αργεντινή