H ήττα του Άρη από τον Ιωνικό (1-0) ήταν έκπληξη. Ίσως και ντροπή. Όχι μόνο λόγω της δυναμικής της ομάδας αλλά και της σπουδαιότητας της αναμέτρησης. Ο  Άρης ήθελε πάση θυσία τη νίκη αρχικά για την δική του ηρεμία αλλά και να μαζέψει το μείον έξι που τον βαραίνει. 

Από τη μία το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο, ωστόσο δε μπορεί να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο Άρης για δεύτερη φορά δε μπορεί να σκοράρει απέναντι σε μία ομάδα που παίζει με διπλή ζώνη άμυνας από την αρχή του αγώνα, ούτε είναι σε θέση να προσπεράσει και τον άθλιο αγωνιστικό χώρο. Δεν είναι καινούργια προβλήματα αυτά. Στο ελληνικό πρωτάθλημα παίζει ο Άρης. Ήδη γνωρίζει πώς θα αντιδρούν οι ομάδες απέναντί του. 

Πέραν του διδύμου Μπράμπετς - Φαμπιάνο και του Σάσα, όλοι οι υπόλοιποι παίκτες βρέθηκαν σε πάρα πολύ κακή μέρα. Η επιλογή του Μάντζιου να κάνει τόσες πολλές αλλαγές μέσα στον αγώνα και να παίξει ένα διαφορετικό σύστημα δεν του βγήκε. Τα έπαιξε όλα για όλα - όπως ήταν λογικό τη νίκη ήθελε ο άνθρωπος - αλλά του κόστισε. Αυτό που πληγώνει περισσότερο όμως είναι ότι η ομάδα δεν είχε καμία απολύτως συνοχή σε όλη τη διάρκεια του ματς. Άνευροι, πολλά ατομικά λάθη, επιπόλαιοι και κακό ποδόσφαιρο. 

Η ήττα από τον Ιωνικό αποδεικνύει - κακά τα ψέματα - ότι ο Άρης δεν προετοιμάστηκε κατάλληλα για το ματς. Και αυτό φάνηκε γιατί ο προπονητής προσπάθησε να τα αλλάξει όλα από τον πάγκο. Πολλές αλλαγές - πειράματα από το προπονητικό τιμ. Κανείς δεν περίμενε ένα τόσο μουδιασμένο ξεκίνημα. Τα δύο στραβά αποτελέσματα ίσως να φέρουν εξελίξεις στην ομάδα.

O σχεδιασμός ήθελε τον Άρη να πηγαίνει στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έχοντας μηδενίσει στην βαθμολογία, αυτό δεν κατέστη εφικτό. Θέλουμε να αποφύγουμε τις μεγάλες κουβέντες αλλά οι κιτρινόμαυροι την Τετάρτη παίζουν έναν μικρό τελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Χωρίς νίκη δυσκολεύουν πάρα πολύ τα πράγματα. Η ομάδα οφείλει να ανασυνταχθεί και να προετοιμαστεί ακόμα περισσότερο. Το χρωστάει στους φιλάθλους της αλλά κυρίως το χρωστάει στον εαυτό της.  

 

Άκης Μάντζιος Ιωνικός Άρης Παναθηναϊκός Superleague