Πρόεδρε, μην ξεχάσεις το πούλμαν!

«Πού να φανταστώ κι εγώ ότι θα κερδίζαμε στο Τορίνο. Τι το’ θελα και το υποσχέθηκα; Από το απόγευμα μου’ χουν ήδη τηλεφωνήσει 50 άνθρωποι και μου υπενθυμίζουν να τηρήσω την υπόσχεσή μου», η απελπισμένη του αντίδραση…

Η Μόντσα, λοιπόν, στην ιστορική της πρώτη στη Serie A, γνωστή έως τότε στον κόσμο ως την πόλη του ιταλικού γκραν- πρι της Φόρμουλα 1 κι όχι για το ποδόσφαιρό της ταπείνωσε ολόκληρη Γιουβέντους, την ημέρα που η Σασσουόλο, ένα ακόμη «χωριό» δίπλα από το Ρέτζο Εμίλια εξευτέλιζε μ’ ένα ακόμη περισσότερο ηχηρό 2-5 ολόκληρη Μίλαν μες στο «Σαν Σίρο».

…Είκοσι πέντε γκολ, παθητικό, στα 4 τελευταία παιχνίδια (τα 14 για τη Μίλαν, τα 11 για τη Γιουβέντους) είναι συνήθως ένα στατιστικό ομάδων που παλεύουν για τη σωτηρία τους κι όχι δύο κολοσσών του ιταλικού ποδοσφαίρου με 55 πρωταθλήματα (36 η Γιούβε, 19 η Μίλαν) και 9 Πρωταθλητριών/ Champions League μαζί: 7 για τη Μίλαν, με 4 χαμένους τελικούς, 2 για τη Γιούβε με 7 δεύτερες θέσεις.

Τι να συνέβη όμως, ξαφνικά σε rossoneri και bianconeri; Για τον ιταλικό Τύπο η πτώση της Γιουβέντους είναι καθαρά ψυχολογική, ύστερα από την αφαίρεση 15 βαθμών για την υπόθεση παραποιήσεων ισολογισμών και συμβολαίων ποδοσφαιριστών της. Ενώ στην περίπτωση της Μίλαν, περυσινή, έχει σημασία πρωταθλήτρια, η κατρακύλα της οφείλεται σε μία εντελώς άστοχη στρατηγική μεταγραφών, όσο στην εμμονή της να ποντάρει στον 40χρονο Ιμπραχίμοβιτς. Έναν παίκτη που απέχει, λόγω τραυματισμών, σχεδόν ένα χρόνο και που πάνω που ετοιμαζόταν να επιστρέψει ξανά τραυματίστηκε, ύστερα από ένα απλό σπριντ, στα γυρίσματα της ταινίας «Αστερίξ και Οβελίξ»…

Το εντυπωσιακά αρνητικό για τη Γιουβέντους είναι, ότι είχε δεχτεί μόνο 7 γκολ στα πρώτα 17 παιχνίδια πρωταθλήματος. Ενώ σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων, η ίδια «σιδερένια» άμυνα, των Σζέζνι, Άλεξ Σάντρο, Μπρέμερ, Ντανίλο, Ρουγκάνι, Γκάττι ή Μπονούτσι δέχτηκε 11 στα τελευταία 4 παιχνίδια: 1 από τη Μόντσα, στο Κύπελλο, ενώ στο πρωτάθλημα, 5 από τη Νάπολι σε 10 σουτ, 3 από την Αταλάντα σε 4 σουτ και 2 από τη Μόντσα σε 3 σουτ. Ήταν η πρώτη φετινή ήττα στο «Allianz», η πρώτη ύστερα από τον περυσινό Απρίλιο (από την Ίντερ), ήταν κυρίως όμως μία ήττα που θα πρέπει να προβληματίζει γιατί φέτος η Γιουβέντους, καλώς ή κακώς είχε καταφέρει να πετύχει κι ένα σερί 8 συνεχόμενων νικών, μάλιστα χωρίς να δεχτεί ούτε ένα γκολ.

Να φταίνε μόνο ο Αλλέγκρι κι οι επιλογές του; Συνήθως για τις ήττες φταίνε μόνο οι προπονητές, και για τις νίκες οι ποδοσφαιριστές. Το βέβαιο είναι ότι ο Αλλέγκρι το καλοκαίρι θ’ αντικατασταθεί, το θέμα είναι από ποιόν: ξανά από τον Αντόνιο Κόντε, που δεν είναι κι απόλυτα ευχαριστημένος από την θητεία του στην Τόττεναμ ή από τον Τζανπιέρο Γκασπερίνι, προπονητή του θαύματος Αταλάντα;

Θ’ αποχαιρετήσει όμως κι ο Στέφανο Πιόλι, που κανείς δεν πολύ κατάλαβε πέρυσι πως κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα έχοντας μία σαφώς χειρότερη ομάδα, κι από την Ίντερ και τη Νάπολι. Νάπολι, παρεμπίπτοντος που ξέφυγε ήδη στο +13 από την Ίντερ και που ετοιμάζεται να πανηγυρίσει, με δίκαιο και θριαμβευτικό τρόπο το 3^ο scudetto της ύπαρξής της.

Εκεί λοιπόν, που άπαντες εκθείαζαν τον περυσινό άθλο του Πιόλι ξαφνικά, οι ίδιοι ζητούν τώρα το κεφάλι του: αν και στην περίπτωση της Μίλαν ελάχιστα είναι τα ονόματα που μπορούν πράγματι να καθίσουν στον πάγκο μίας Μίλαν. Ήδη ακούγεται το όνομα του Κλοπ, όλο και περισσότερο μακριά από το Λίβερπουλ, του Αντσελόττι, δεν αποκλείεται όμως και του Μουρίνιο.

Το θέμα είναι ότι, σε αντίθεση με τη Γιουβέντους το πρόβλημα της Μίλαν εντοπίζεται στην κούραση των παικτών, άρα στην κακή προετοιμασία. Στις λάθος μεταγραφές, όπως του Ντε Κέτελαρ, που ήρθε στο Μιλάνο με τις περγαμηνές ενός νέου Ντε Μπρόινε ή του «φαντάσματος» του Ορίτζι. Βασικό ρόλο, αυτή τη φορά ως προς την αποτυχία, το έχει παίξει κι ο Πάολο Μαλντίνι, ως γενικός διευθυντής που επέμενε στην στρατηγική να ποντάρει, ναι μεν σε πεπειραμένους, αλλά δυστυχώς πλέον μεγάλους για να παίζουν κάθε μέρα ποδόσφαιρο, όπως οι Ιμπραχίμοβιτς ή Ζιρού.

Επιπλέον, σημαντικό ρόλο για την κατακόρυφη πτώση της Μίλαν έπαιξε κι ο τραυματισμός του Γάλλου τερματοφύλακα Μανιάν, γιατί οι διάφοροι Τομόρι, Καλουλού, Τεό ή Καλάμπρια είναι στην ουσία οι ίδιοι που προσπαθούν, χωρίς όμως να τα καταφέρνουν ιδιαίτερα να υπερασπιστούν και το τέρμα του Ταταρουσάνου. Η αποτυχία των τελευταίων 4 αγώνων είναι παντελής: 2 γκολ από τη Λέτσε, 3 από την Ίντερ στον τελικό του ιταλικού Σούπερ Καπ στο Ριάντ, 4 από τη Λάτσιο και τώρα 5 από τη Σασσουόλο στο πρωτάθλημα. Και την Κυριακή, έρχεται πάλι η Ίντερ…

Ευτυχώς που ο Μπερλουσκόνι δεν είναι πλέον στη Μίλαν, γιατί ήταν, ναι μεν ικανός να φέρει ένα πούλμαν με π@@@@@@ς, αλλά για να τις βάλει να παίξουν στη θέση των κανονικών ποδοσφαιριστών…