Το πιθανότερο είναι να μην πετύχουν το en- plein της περιόδου ’89-’90, όταν είχαν κατακτήσει το τότε Πρωταθλητριών με τη Μίλαν (1-0 τη Μπενφίκα), το τότε Κυπελλούχων με τη Σαμπντόρια (2-0 στην παράταση, την Άντερλεχτ), αλλά και το τότε Κύπελλο Uefa με τη Γιουβέντους (3-1 και 0-0 με τη Φιορεντίνα).

 Φαβορί, για το Champions League της Κωνσταντινούπολης είναι αναμφισβήτητα η Μάντσεστερ Σίτι, για το Europa League της Βουδαπέστης, η Σεβίλλη και για το Conference League της Πράγας, η Ουέστ Χαμ. Μπορεί όμως και το ακριβώς αντίθετο. Μπάλα είναι, όλα μπορούν να συμβούν.

 Η Σίτι, ναι μεν μπορεί να τρομάζει, αλλά η Ίντερ ξεκαθάρισε ότι δεν φοβάται. Τρομάζει και η Σεβίλλη που μετέτρεψε τον θεσμό του Europa, σε… Σεβίλλη League γιατί από το 2006 έχει βρεθεί 7 φορές στα προημιτελικά, 7 και στον τελικό θριαμβεύοντας έξι φορές, δύο με τον Χουάντε Ράμος, τρεις συνεχόμενες με τον Ουνάι Έμερι, μία και με τον Λοπετέγκουϊ. Ένα ρεκόρ, πράγματι απίστευτο, αναλογικά ακόμη καλύτερο απ’ αυτό που πέτυχε η Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League. Πάν από τους Ανδαλουσιανούς όμως, αιωρείται ένα γιγαντιαίο «όμως»…

 …Όμως, γιατί αυτή τη φορά θα έχουν απέναντί τους τη Ρόμα του Ζοσέ Μουρίνιο. Του «μάγου» των τελικών με 5 θριάμβους σε 8 παρουσίες, που επίσης δεν «τρομάζει» ή δεν φοβάται τις όποιες, νέες προκλήσεις. Πέρυσι ξανά πήγε τους «Giallorossi» σ’ έναν τελικό, κατακτώντας μάλιστα και το Conference και χαρίζοντας στη Ρόμα, ηττημένη στο Πρωταθλητριών του ’84, από τη Λίβερπουλ και στο Uefa ’91, από την Ίντερ ήδη τους μισούς, από τους ευρωπαϊκούς τελικούς στα 70 χρόνια ύπαρξης.

 Ο «μάγος από το Σετουμπάλ», που πιθανότατα τη νέα περίοδο να βρίσκεται σε άλλο πάγκο και σε άλλη πόλη (Παρί Σεν Ζερμέν, in primis, αλλά «παίζουν» δυνατά μία η επιστροφή του στη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ δεν αποκλείονται και οι Μίλαν, Γιουβέντους), Europa League έχει ήδη κατακτήσει, με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το παλιό Uefa επίσης, με την Πόρτο, ενώ Champions League, τόσο με την Πόρτο, όσο με την Ίντερ. Από τους 8 τελικούς όμως, «αλλεργικός» αποδείχθηκε μόνο στο ευρωπαϊκό Σούπερ- Καπ με τρεις ήττες σε ισάριθμες συμμετοχές.

 Ιδιαίτερη σημασία, για την Ιστορία της Φιορεντίνα έχει όμως κι ο τελικός του Conference League, που θα είναι ο 3ος ευρωπαϊκός της ευελπιστώντας να πανηγυρίσει την τελική νίκη, όπως είχε συμβεί και με το Κυπελλούχων ’60-’61 σε βάρος της Γκλάσγκοου Ρέιντζερς. Στην περίπτωσή της η λέξη «Αναγέννηση» ταιριάζει όσο καμία άλλη, αφενός γιατί η συγκεκριμένη, ιστορική περίοδος γεννήθηκε στη Φλωρεντία, αφετέρου γιατί και το ιταλικό ποδόσφαιρο χρειάζεται, όσο τίποτ’ άλλο μία μεταβατική διέξοδος για να ξανά βγει από τον… Μεσαίωνα χρόνων.

Σεβίλλη Φιορεντίνα Ρόμα Μουρίνιο Σίτι Ίντερ