Τέτοια εποχή, τέτοια λόγια. Οι «Πινόκιο των μεταγραφών» οπλίζονται με στιλό και πολλή φαντασία και για το επόμενο, τουλάχιστον 3μηνο αναμένεται να μας τρελάνουν με τον τάδε παίκτη που θα πάει εκεί ή τον άλλον που θα συνεχίσει αλλού. Στο τέλος γίνεται όμως ο απολογισμός και θα’ χει αλήθεια, πολύ πλάκα να δούμε τι ψάρια έπιασαν οι «παπατζήδες» όλου του (γραπτού), κυρίως, κόσμου.

 Τον χορό της αγαπημένης περιόδου των απανταχού «Πινόκιο» ξεκίνησε επισήμως η βρετανική Daily Mail δίνοντας με βεβαιότητα την είδηση ότι η Μπάγερν Μονάχου συμφώνησε να πληρώσει 95εκ. στερλίνες, πάνω κάτω 100εκ. ευρώ στην Ουέστ Χαμ για την απόκτηση του αρχηγού της, Ντέκλαν Ράις. Τον οποίο, λέει τον ήθελε ο Τούκελ ήδη από τις εποχές της Τσέλσι. Η Άρσεναλ θα εισπράξει άλλα τόσα για τον Νορβηγό αρχηγό της Μάρτιν Όντεγκαρντ που συμφώνησε με την Παρί για την μετά εποχή Νεϊμάρ ο οποίος βρίσκεται πολύ κοντά στη Γιουνάιτεντ. Θα δείξει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι στο Παρίσι δεν θέλουν πλέον ούτε να τον βλέπουν.

 Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα θρέφουν όμως και για τον Μέσι, που ακόμη δεν έχει αποφασίσει σε ποια πόλη θα ολοκληρώσει την ανεπανάληπτη καριέρα του: στο Νιουκάσλ, στη Βαρκελώνη, το Ριάντ ή το Μαϊάμι; Τις ίδιες ακριβώς αμφιβολίες έχει κι ο Special One, Ζοσέ Μουρίνιο, αποκαλούμενος και «Μέσι των πάγκων» που μάλλον έχει αποφασίσει να τερματίσει την εμπειρία του στη Ρώμη, είτε για το Παρίσι και τη Μαδρίτη, είτε όμως και το Τορίνο όπου η Γιουβέντους δεν έχει ακόμη καταλήξει για το ποιος από τους Μουρίνιο, Ζιντάν, Κόντε, Τούντορ ή Τιάγκο Μότα θα είναι ο καταλληλότερος να την συμμαζέψει και να την ξανά κάνει ομάδα. Κόντε και Μότα όμως παραμένουν και στο ραντάρ της Νάπολι, για την μετά Σπαλλέττι εποχή. Τρέχα γύρευε δηλαδή;

 Και ο Αλλέγκρι; Κι αυτόν τον θέλουν στο Παρίσι, εάν όμως η Σίτι δεν καταφέρει να κατακτήσει, ούτε κι αυτή τη φορά το Champions League μην μας κάνει εντύπωση εάν ο Σεΐχης του Κατάρ δώσει λευκό συμβόλαιο στα χέρια του Γκουαρντιόλα. Επιστημονική φαντασία; Μπορεί. Όχι όμως και τόσο. Όλα, τελικά γίνονται στο ποδόσφαιρο. «Όλα έχουν την τιμή τους», όπως είχε πει κάποτε και ο «σοφός» Ρομάν Αμπράμοβιτς.

 Τελευταίος και καταϊδρωμένος, ο Τζεννάρο Γκαττούζο που μετά τη νέα του αποτυχημένη εμπειρία στον πάγκο της Βαλένθια, την τρίτη συνεχόμενη ύστερα από εκείνες με Μίλαν και Νάπολι βρισκόταν, υποτίθεται πάντα, πολύ ψηλά στις λίστες της Τόττεναμ, αλλά και του Ολυμπιακού. Τελικά, στο μέλλον του συμπαθέστατου, κατά τα άλλα «Ringhio», με σπουδαιότερο, ίσως επίτευγμα της καριέρας του μία νίκη, κάπου, κάποτε μες στη «Λεωφόρο» από τον πάγκο του ΟΦΗ θα βρίσκεται πιθανότατα η Πίζα που είχε καταφέρει να οδηγήσει στο παρελθόν, από την 3η, στη 2η κατηγορία πριν τον «αρπάξει» από τον ανταγωνισμό η Μίλαν. Αλήθειες, ψέματα, υπερβολές (;), κανείς δεν ξέρει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι για τους επόμενους τρεις, τουλάχιστον μήνες έχουμε να διαβάσουμε το μακρύ μας και το κοντό μας…         

Όντεγκαρντ Γκαττούζο Ράις Ολυμπιακός