Χρησιμοποίησε το ποδόσφαιρο για να κάνει πολιτική. Και την πολιτική για να παίξει (μεγάλη) μπάλα…

Κάποτε, κατά τη διάρκεια ακρόασης στο Βατικάνο υποχρέωσε τον Πάπα, Ιωάννη Παύλο τον ΙΙ να σπάσει το πρωτόκολλο λόγω, ακατάπαυστου, νευρικού γέλιου. Του είχε πει, «Αγιότατε, τελικά εμείς οι δύο μοιάζουμε πολύ. Η αποστολή σας είναι να διαδώσετε στον κόσμο το όνομα του Θεού. Και η δική μου να πράξω το ίδιο εις το όνομα της Μίλαν». Και το κατάφερε.

 Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δημιούργησε, από το πουθενά, το τίποτα και την χρεοκοπία της προηγούμενης διαχείρισης μία από τις ισχυρότερες, ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών. Στα 31 χρόνια που παρέμεινε στο τιμόνι της, από το ’86 έως το 2017 ως αναμφισβήτητος Padre- Padrone οδήγησε τη Μίλαν στην κατάκτηση 29 τροπαίων, μεταξύ των οποίων 5 Πρωταθλητριών/ Champions League, 8 Scudetti, ενός Κυπέλλου Ιταλίας, 5 ευρωπαϊκών Super Cup, ενός Παγκοσμίου Συλλόγων της Fifa, 7 ιταλικών Σούπερ Καπ και 2 Διηπειρωτικών. Καθόλου άσχημα για έναν άνθρωπο, που για να τιμήσει τη μνήμη του μπαμπά Λουϊτζι λέγεται ότι λίγα χρόνια νωρίτερα είχε αρχικά προσπαθήσει ν’ αγοράσει και την… Ίντερ.

 Για τον πολιτικό Μπερλουσκόνι, τα ανέκδοτά του, την ειρωνεία του, τις ατελείωτες πλάκες (κυρίως στη Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ), τη μανία του ν’ αντιμετωπίζει την πολιτική σαν να ήταν ποδόσφαιρο, και το αντίστροφο είχαμε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο της 7^ης Απριλίου όταν πρώτο νοσηλεύτηκε στο «Σαν Ραφφαέλε» του Μιλάνο με συμπτώματα ιδιαίτερης επιθετικής λευχαιμίας.

 Για τον λαό των Rossoneri όμως, υπήρξε ο μεγαλύτερος πρόεδρος- ιδιοκτήτης της Ιστορίας τους. Ο επιχειρηματίας που έχτισε από το τίποτα μία αυτοκρατορία, με το μοναδικό ταλέντο να οσφραίνεται, πριν τον οποιονδήποτε τη λεγόμενη ευκαιρία.

 Από τον άσημο, Αρρίγκο Σάκκι, έως τον τότε βοηθό του… Φάμπιο Καπέλλο, κι από τους Ντοναντόνι, Γκούλιτ, Φαν Μπάστεν, Ράικαρντ, Αντσελόττι, στους Μπόμπαν, Σαβίσεβιτς, Ουεά, Παπέν, Σεβσένκο, Νέστα, Μπαρέζι, Μαλντίνι, Ιμπραχίμοβιτς, Κακά, Ριβάλντο, Ιντσάγκι, Βιέρι, Μπάτζο, Ροναλντίνιο ή Μπέκαμ. Για το δημιούργημά του ανέκαθεν αναζητούσε την τελειότητα, εκείνον τον προφήτη ή τον φανταστικό αστροναύτη που θα έφτανε μέχρι και στον Άρη για να καρφώσει τις μαυροκόκκινες σημαίες της «αποστολής» του.

 Μίας αποστολής ανακατεμένης με μυστικισμό, πίστη, business και ιδιοφυείς εφευρέσεις. Με μπάλα, πολιτική και το αντίστροφο και που, αρέσει ή δεν αρέσει, από τη μία οδήγησαν τη Μίλαν στην κορυφή του κόσμου, από την άλλη τον ίδιο στο Πάνθεων των λίγων που κατάφεραν ν’ αλλάξουν το ίδιο το ποδόσφαιρο…

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις