Το πειστικό, με άκρως επιθετικό και εκρηκτικό ποδόσφαιρο 2-1 με την Ουκρανία, που ήταν και η παρθενική νίκη του Λουτσάνο Σπαλέτι στον πάγκο της, από τη μία μπορεί να γέμισε με οξυγόνο και αισιοδοξία τα πνευμόνια της Squadra Azzurra, από την άλλη όμως γέννησε και κάποια ερωτηματικά για την ολική εξαφάνιση μίας γενιάς φαινομένων που, άγνωστο το πότε ή το εάν θα ξανά γεννηθούν.

 Σε σχέση με το πρόσφατο, χλωμό έως απογοητευτικό 1-1 με τη Βόρεια Μακεδονία στα Σκόπια οι πρωταθλητές Ευρώπης έπαιξαν, επιτέλους μπάλα. Στρίμωξαν τη δύστροπη, γιατί ήταν ηλίου φαεινότερου ότι ήρθε στο Μιλάνο για την ισοπαλία, Ουκρανία στα σχοινιά και παρόλο που δεν είχαν απέναντί τους ούτε μία Βραζιλία, ούτε μία Αργεντινή παρήγαγαν και δημιούργησαν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη φεύγοντας από το «Μεάτσα» με πολύ λιγότερα απ’ όσα έσπειραν, αλλά και άξιζαν. Τι μπορεί να φταίει;

 Ότι δεν έχουν γεννηθεί ακόμη τα φαινόμενα του παρελθόντος. Και ουδείς γνωρίζει εάν θα ξανά γεννηθούν οι διάφοροι Σιρέα, Καμπρίνι, Μπαρέζι, Μαλντίνι, Καναβάρο, Νέστα, Μπάτζο, Τόττι, Ντελ Πιέρο, Αντονιόνι, Ιντσάγκι, Ρόσι, Βιέρι, Πίρλο, Μπουφόν και πόσους ακόμη. Ότι σε σχέση μ’ εκείνα τα «ιερά τέρατα» η Ιταλία σήμερα στηρίζεται, ναι μεν σε εργατικούς και φιλότιμους, σαφώς όμως μετριότερους παίκτες ή σε ποδοσφαιριστές που δεν έχουν το χάρισμα των προηγούμενων.

 

 Στο πρόσωπο και την πείρα του Σπαλέτι, που τον περασμένο Μάιο είχε χαρίσει στη Νάπολι το 3ο scudetto της Ιστορίας της, φαινομενικά η Ιταλία βρήκε επιτέλους έναν προπονητή που αντιλήφθηκε και συνειδητοποίησε τι δεν πήγε καλά στο 1-1 των Σκοπίων και μέσα σε πέντε μέρες αναποδογύρισε την ομάδα αντικαθιστώντας τους έξι που δεν έπεισαν.

 Ανεξάρτητα από το καλό ή κακό ποδόσφαιρο, το μόνο που μετρούσε στο Μιλάνο ήταν η πάση θυσία νίκη, με οποιονδήποτε τρόπο, οι τρεις βαθμοί που για την ώρα απομακρύνουν, κάπως, την Squadra Azzurra από τον εφιάλτη των play- offs. Και τις δραματικές αναμνήσεις, απογοητεύσεις έως και επιπτώσεις στο όλο σύστημα του ιταλικού ποδοσφαίρου που είχαν προκαλέσει οι δύο συνεχόμενοι αποκλεισμοί από το Μουντιάλ του ’18, στη Ρωσία, στο μπαράζ με τη Σουηδία και του ’22, στο Κατάρ, στο επίσης μπαράζ με τη Βόρεια Μακεδονία.

 Με το, επιτακτικό 3ποντο στο Μιλάνο η Ιταλία μπορεί να βλέπει τον βάραθρο ενός ακόμη play- off ν’ απομακρύνεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση ν’ αναπαυτεί γιατί έχει ακόμη μπροστά ένα ταξίδι στην Αγγλία, ένα ακόμη στην, ουδέτερη Πολωνία, με την Ουκρανία. Και αν στραβώσει το ο,τιδήποτε, άντε πάλι από την αρχή, μέσω μπαράζ είτε με Ουαλία, είτε με Πολωνία ή Ολλανδία. Και ας παραμένει, για τους bookmakers το μεγάλο φαβορί να θριαμβεύσει και στη Γερμανία. Σύμφωνοι: κάτσε όμως πρώτα να πάει…     

Euro 2024 Ιταλία