…Πώς να πείσεις όμως, ένας 77χρονο για το αντίθετο; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ. Τον ηγέτη της «Casa Blanca» που έχει βάλει στόχο και σκοπό ζωής, πάση θησεία και με οποιοδήποτε κόστος να επιτύχει εκεί όπου απέτυχε, προ 20ετίας με την πρώτη φουρνιά των «Galacticos».

 

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα η φιλοσοφία του παραμένει αμετάβλητη, πάει και τελείωσε. Στη Ρεάλ Μαδρίτης, δεν θα παίζουν απαραιτήτως οι καλύτεροι, αλλά οι ακριβότεροι ενός «star system» που έχει, καιρό τώρα χάσει εντελώς τη μπάλα, και κυρίως απολέσει τη ρομαντική πλευρά του ποδοσφαίρου.

Πιστός όμως στην ξεροκεφαλιά του, και αδιαφορώντας για το εάν θα υπάρξει η όχι η απαραίτητη ισορροπία, ως προς την κατανομή δυνάμεων, ο Πέρεθ ετοιμάζεται να χτίσει μία ομάδα που θα ξεπεράσει, στη φαντασία των φιλάθλων την αίσθηση ουτοπίας, αριστουργήματος και «γαλαξιακής» ανωτερότητας μίας Ρεάλ που, ναι μεν είχε κερδίσει, όχι όμως αρκετά.

 

Μίας ομάδας, αρχικά με τους Ρομπέρτο Κάρλος, Φίγκο, Ζιντάν, Γκούτι, Μακ Μάναμαν, Ραούλ και Μοριέντες που είχε χτιστεί με υψηλές προσδοκίες, αλλά που αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων κατακτώντας «μόνο» ένα Champions League, ένα Διηπειρωτικό, ένα πρωτάθλημα και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης. Που σταδιακά, ενισχύθηκε και με τους Μπέκαμ, Ρονάλντο (τον Βραζιλιάνο, το «κανονικό», δηλαδή… Φαινόμενο), Κακά, Όουεν κατακτώντας τη μιζέρια ενός Σούπερ Καπ Ισπανίας, σε μία τριετία και μηδέν Champions League (ακόμη και επί εποχής Μουρίνιο), για τα επόμενα 11 χρόνια.

Το Κύπελλο με τα «μεγάλα αφτιά», η Ρεάλ το αγκάλιασε ξανά το ’14, με τον Ρονάλντο, (τον Πορτογάλο), τους Μπενζεμά και Μόντριτς: κρίμα που, ο Κροάτης όπου να’ ναι γίνεται 39 γιατί με τους Μπέλινγκαμ, Βινίσιους, Καμαβίνγκα, Τσουαμενί, Ροντρίγκο, κατά τα φαινόμενα και τον Εμπαπέ, αφού ο Γάλλος έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως το καλοκαίρι θα φύγει από την Παρί Σεν Ζερμέν, μόνο για τη Μαδρίτη, οι «Galacticos Νο 2» είναι πράγματι το μεγάλο φαβορί για να γράψουν, στα χρόνια που θ’ ακολουθήσουν, νέες και νέες σελίδες στην ευρωπαϊκή μπάλα.

 

Εγγύηση, μίας στοιχειώδους ισορροπίας που δεν είχε η πρώτη φουρνιά «Galacticos» είναι ο Ιταλός Κάρλο Αντσελόττι, «μετρ» στη διαχείριση των λεγόμενων «primadonna», από τον Ζιντάν, στον Ιμπραχίμοβιτς και από τον Κακά, στους Σεβσένκο, Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπενζεμά. Ένας πεπειραμένος προπονητής, που πέρα από 4 Champions League, δύο με τη Μίλαν, δύο και με τη Ρεάλ είναι ο μοναδικός της Ιστορίας που κατέκτησε τον τίτλο (με Μίλαν, Τσέλσι, Παρί Σεν Ζερμέν, Μπάγερν Μονάχου και Ρεάλ Μαδρίτης), και στα πέντε μεγαλύτερα, ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Και αφού είχε συμφωνήσει με την «Σελεσάο», αλλά «κόπηκε» από την πλειοψηφία των Βραζιλιάνων, τώρα που ανανέωσε την παραμονή του στη Μαδρίτη, έως το 2026 θα έχει στη διάθεσή του όσο χρόνο χρειαστεί για να επαναλάβει τα «μαγικά» που έκανε κάποτε και στη Μίλαν καταφέρνοντας να χωρέσει στην ίδια 11άδα όλα τα μεγάλα της αστέρια. Είτε λέγονται τώρα Εμπαπέ, Βινίσιους και Μπέλινγκαμ, είτε ο Πέρεθ του αγοράσει ξαφνικά και τον Χάλαντ. Γιατί όταν έχεις να κάνεις με έναν 77χρονο, και ξεροκέφαλο, ποτέ δεν ξέρεις. Όλα να τα περιμένεις.     

Galacticos Φλορεντίνο Πέρεθ Εμπαπέ Ρεάλ Μαδρίτης